زنان در دو وزارتخانه آموزش و پرورش و بهداشت جمع شده‌اند/ درصددیم شکاف جنسیتی را کاهش دهیم

اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو، شهین‌دخت مولاوردی ، معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده در نشست چالش های حضور زنان در عرصه مدیریت به سخنرانی پرداخت.

در این نشست که با همکاری مرکز مطالعات و تحقیقات زنان دانشگاه تهران در سالن دکتر شریعتی دانشکده علوم اجتماعی این دانشگاه برگزار شد، به جالش های موجود در مورد حضور زنان در عرصه مدیریت و سیاست پرداخته شد.

مولاوردی با اشاره به مباحث مربوط به مسائل زنان در عرصه مدیریت گفت: وقتی مباحث مربوط به دوره ای برای توانمندسازی خانم ها برای حضور در مجلس هفتم را مرور می کردم، دیدم که خیلی از این مباحث باز هم تازگی دارد.

وی افزود: هنوز دیوارهای بلندی جلوی زنان در عرصه مدیریت وجود دارد و هنگام بررسی آنها به این نتیجه می رسیم که تبعیض جنسیتی عامل اصلی این موضوع است که موجب کاهش تاثیر و نقش زنان در ایران شده است.

معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده گفت: ثروت و قدرت دو منبعی است که از قدیم مانع حضور گسترده زنان در عرصه مدیریت شده. دیدگاه های سنتی که حتی در خود زنان هم نهادینه شده،نیز یکی از دلایل کاهش حضور زنان می باشد. این شرایط باعث شده که زنان از فعالیت های سیاسی رویگردان شوند و به عرصه های اجتماعی شوق پیدا کنند و البته این موضوع خواست جامعه ایران هم نیست.

مولاوردی در مورد برنامه های اجرانشده سند پکن گفت: سند پکن با توجه به اینکه در سال 2006 طراحی شده بود، ولی چون تا امروز روی کاغذ بوده و اجرایی نشده هنوز هم می توان بر روی آن کار کرد. فرآیند اجتماعی شدن زنان و کلیشه سازی هایی که در مورد زنان و مردان انجام شده است، باعث به وجود آمدن این تصور شده که زنان در عرصه هایی چون هنر، فرهنگ، ورزش، رسانه، دین و قضاوت کمتر حضور دارند و در نتیجه می توان گفت به نهادهای تعیین کننده در کشور دسترسی محدودتری دارند.

معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده با اشاره به شرایط کنونی کشور و دسترسی محدود به زنان به مراکز سنتی کسب قدرت گفت: امروزه خانم ها بیشتر مایلند از طریق سازمان های جایگزین مثل ان جی اوها به قدرت دسترسی پیدا کنند.

وی افزود: الگوهای سنتی کار بسیاری از احزاب و ساختارهای دولتی با وجود اینکه زنان نیمی از جمعیت رای دهنده را تشکیل می دهند، کماکان از موانع زندگی اجتماعی و سیاسی زنان است.

مولاوردی در مورد نگرش های تبعیض آمیز نسبت به زنان گفت: از جمله عوامل کاهش حضور زنان در عرصه های مدیریت می توان به این موارد اشاره کرد. مسئولیت های خانوادگی زنان، کودک داری، هزینه های زیاد باقی ماندن زنان در مناصب مدیریتی و کاهش فرصت های آموزش مهارت برای زنان.

معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده افزود: بعد از پنج سال از برگزاری اجلاس پکن، هم اکنون در اجلاس پکن +5 در موضوع بررسی حضور زنان به موضوعی چون زنان و محور تصمیم گیری بر می خوریم. در این موضوع از روند رو به رشد نقش زنان در امور تصمیم گیرنده از طریق برنامه های آموزشی و در نظر گرفتن سهمیه هایی برای زنان صحبت می شود.

وی افزود: عدم نمایندگی زنان در ارگان های تصمیم گیری باعث دورنمای جنسیتی در ایران شده و نقش های جنسیتی تعیین شده از دیرباز فرصت های شغلی زنان را محدود می کند.

مولاوردی در خصوص موانع و چالش های در هم تنیده حضور زنان در عرصه مدیریت گفت: از جمله موانعی که باعث تشدید این موضوع می شود، می توان به روش های تبعیض آمیز، روابط نابرابر قدرت در خانواده، مسئولیت های خانه داری، نداشتن تجربه در امور عمومی، نداشتن الگویی برای زنان در این زمینه، ترس از قرار گرفتن در موقعیت ترس، خطر و خشونت در این موقعیت ها، پایین بودن اعتماد به نفس زنان و ملقب کردن مردان به سرپرست خانوار اشاره کرد.

معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده در مورد راهکارهای افزایش حضور زنان در عرصه های مدیریتی گفت: ما باید به برنامه های کارورزی در این زمینه توجه زیادی کنیم. علاوه بر این کمک های مالی برای زنانی که خواستار به دست آوردن پست های اجتماعی و سیاسی هستند نیز، می تواند راهگشا باشد. تقسیم عادلانه زمان بین زن و شوهر در خانواده نیز از جمله این راهکارهاست.

وی در ادامه گفت: نظریه ای در اتحادیه بین المجالسی که در سال پیش بررسی شده بود، ارائه شد که در آن عامل کمبود حضور زنان در عرصه سیاست و مدیریت انواع کمبودها شامل کمبود وقت، مهارت، حمایت، انگیزه، پول و همبستگی شبکه بین زنان بود.

مولاوردی افزود: در همه فرهنگ های موجود در جهان، مرگ تعصبات، به کندی صورت می گیرد و رسانه ها در این زمینه موثر هستند.

معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده در ادامه به وضعیت ایران در این زمینه پرداخت و گفت: وضعیت ایران تقریبا با وضعیت جهانی قابل انطباق است.

وی افزود: مشارکت زنان در سطوح عالی در کشور کمتر از سه درصد است؛ هر چند که در انتخابات مجلس اخیر حضور زنان نسبت به قبل دو برابر شده است.

مولاوردی گفت: بیشترین رشد شتاب در این زمینه در جهان را ایران دارد، ولی با این وجود باز هم عقب هستیم.

معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده گفت: در گزارش اخیر مجمع جهانی که یک هفته قبل انتشار یافت، شکاف جنسیتی ایران در زمینه توانمندسازی سیاسی زنان از بین 144 کشور رتبه 136 را کسب کرد؛ البته در مجموع ایران رتبه 141 را دارد.

وی در ادامه افزود: البته در گزارش سال گذشته عربستان هفت رتبه بالاتر از ایران قرار گرفت و همین موضوع فرضیه سیاسی بودن این گزارش ها را تقویت کرد. البته ما با توجه به بررسی هایی که کردیم به این نتیجه رسیدیم که عدم ارائه آمار مشخص مبتنی بر تفکیک جنسیتی در ایران عامل اصلی این موضوع است.

مولاوردی گفت: طبق آمار ما شاهد تجمع زنان در دو وزارتخانه آموزش و پرورش و بهداشت هستیم و این نشان دهنده نبود تنوع شغلی برای زنان است؛ که البته ما در برنامه ششم توسعه با راهکارهایی که پیش بینی کرده ایم درصدد این هستیم که اولا شکاف جنسیتی را کاهش دهیم و دوما به اندازه گیری دقیق آمارهای مربوط به این موضوع بپردازیم.

معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده در پاسخ به یکی از خبرنگاران که پرسیده بود با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید چه تغییراتی در مورد مسائل زنان در کشور به وجود آمده گفت: باید به شرایطی که دولت تدبیر میراث دار آن بود، توجه کرد. وضعیت کلی آن زمان این گونه بود که کشور درگیر روند رو به رشد آسیب های اجتماعی به خاطر تحریم ها و سوء مدیریت بود.

وی در ادامه بدون ارائه آمار گفت: ما درصدد رنج گذاری درست در این سه سال و نیمه بوده ایم و سعی کردیم از اقدامات کلیشه ای دوری کنیم، ولی با توجه به ساختارهای موجود این موضوع با مشکلاتی روبرو اس؛ت هر چند که سمت ما در این پست مدیریتی اجرایی نیست بلکه بیشتر مشورت دهی است.

مولاوردی افزود: در روزهای اول ما متهم به سیاه نمایی شده بودیم؛ چون درپوشی بر این مباحث نمی گذاشتیم.  ما در دوره قبل از دولت تدبیر و امید شاهد افت شدید سرمایه اجتماعی بودیم.

معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده در ادامه گفت: کاهش حضور زنان در کابینه دولت روحانی در سال 92 قابل دفاع است، چون که کشور در شرایط طبیعی نبوده و به خاطر همین مجبور شده ایم از نیروهای قدیمی استفاده کنیم و حضور زنان هم در این کابینه کاهش یافت، اما همین موضوع در دوره بعد دولت که دوره گشادگی اقتصادی است قابل دفاع نیست؛ چون که کشور در شرایط طبیعی قرار دارد. هر چند که سه سال و نیم زمان نسبت به انتظارات زیادی که در این زمینه وجود دارد، زمان زیادی نیست.