به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، «فریبا سادات بنی هاشمی» روز دوشنبه در نشست خبری تحلیل و تبین مجموعه آخرین آمارهای اقتصادی کشور در مرکز آمار ایران افزود: نرخ بیکاری که از سوی مرکز آمار ایران اعلام می شود نرخ بیکاری خالص است به این معنا که دولت نتوانسته حتی یکساعت کار برای بیکاران ایجاد کند.
وی در خصوص تعیین یک تا دو ساعت برای شناسایی شاغل و یا بیکار گفت: این مبنایی است که براساس استانداردهای بین المللی در ایران استفاده می شود و همه کشورها نیز این میزان را رعایت می کنند.
وی گفت: مبنای دو ساعت کار برای شاغل بودن سال 1982 از سوی سازمان بین المللی کار عنوان شد که بعد از اعتراض برخی از کشورها از سال 1984 شاغلان را به زیر 12ساعت کار در هفته، 12تا 16ساعت کار در هفته و کیفیت نوع شغل تقسیم بندی کردند.
وی گفت: همچنین در سال یاد شده به موضوع کار شایسته (Decent Work) نیز توجه شد که کشورها ملزم بودند به آن پاسخ دهند.
**مشکل ما کار بیش از 44 ساعت در هفته است
بنی هاشمی توضیح داد: یکی از مشکلات ما بالا بودن ساعات کار است به طوری که نزدیک به 40درصد نیروی کار کشور بیش از 44 ساعت در هفته کار می کنند.
وی توضیح داد: یکی از دلایل بالا بودن ساعات کار می تواند موضوع کسب درآمد بیشتر باشد اما این موضوع خود جای بررسی دارد.
مدیرکل دفتر جمعیت، نیروی کار مرکز آمار ایران گفت: اندازه گیری کار مفید در ایران سخت است؛ به طور معمول هشت ساعت کار در روز کار می کنیم اما محاسبه مفید بودن آن نیاز به بررسی دارد.
این کارشناس حوزه آمار کشور در مورد مشاغل غیر رسمی گفت: برخی از تعاریف، کارگاههای زیر پنج نفر کارکن را به عنوان مشاغل غیر رسمی مبنا می گیرند.
وی اظهار داشت: بهار 95 معادل 1.5درصد نرخ فعالیت ،1.4درصد نرخ بیکاری و نسبت اشتغال 0.8درصد افزوده شده است.
به گفته این مقام مسئول، یک میلیون و 240هزار نفر به جمعیت فعال کشور افزوده شده است که 740 هزار نفر آن شاغل و 500 هزار نفر بیکار هستند.
وی در پایان گفت: موضوع اشتغال و بیکاری را باید به طور کلی با هم دیده شود و صرف اینکه نرخ بیکاری بهار 95 نسبت به بهار 94 افزایش یافته است، ما را در تحلیل های آماری دچار خطا می کند.
با توجه به اینکه نرخ بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی افزایش یافته است به نظر می رسد سهم بالای دانش آموختگان، جویندگان کار هستند.