باشگاه دانشجویان/
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یادداشت دانشجویی* ماجرا از تبلیغات ریاست جمهوری سال 92 آغاز شد. آن جایی که عده ای برای رای آوردن شان شروع به سیاه نمایی و بزرگ کردن فسادهای دولت احمدی نژاد کردند. البته الحق و الانصاف فسادهای میلیاردی دولت احمدی نژاد هم خود بهانه دست این جماعت داده بود. جماعتی که فسادهای ننگین دولت خاتمی را می خواستند بپوشانند. رشوه گرفتن از شهرام جزایری توسط مقامات ارشد اجرایی و مقننه کشور، اختلاس کرباسچی، فساد عظیم کرسنت که اگر تمام فسادهای پس از انقلاب را تاکنون با هم جمع بزنیم به این مقدار نخواهد رسید، بخش کوچکی از فسادهای آن دوره بود.
فسادهایی که همین جناب روحانی در دوره ای که رئیس شورای عالی امنیت ملی بود نسبت به این فسادها هشدار داده بود. لذا برای لاپوشانی این فسادهای عظیم لازم بود که فسادهای دوره احمدی نژاد بزرگ و بزرگتر شوند. برای تکمیل این پروژه با شروع دولت یازدهم، دولتی ها و رسانه های همسو شروع کردند به سیاه نمایی فجیع تری نسبت به دولت سابق که با همراهی لاریجانیسم ها نیز شدت گرفت. لاریجانیسم هایی که در انتخابات 94 ناگهان از لیست اصلاح طلبان سر بر آوردند. علی لاریجانی در قم در لیست اصلاح طلبان قرار گرفت، کاظم جلالی و نعمتی هم در تهران در لیست اصلاح طلبان جای گرفتند.
اما با گذشت زمان وقتی غبار این سروصداها پایان پذیرفت، کم کم لایه های فساد در دولت جدید نیز خود را نشان می داد. رانت 650 میلیون یورویی یکی از عظیم ترین فسادهای همین دوره بود. گماردن زنگنه که در زمان وزارت او فسادهای عظیمی رخ داده بود (فسادهایی نظیر کرسنت، استات اویل، قرارداد بین و ...) باعث کلید خوردن شکایتی علیه ایران در قضیه کرسنت بود. شکایتی که قبلا ایران در آن پیروز شده بود اما با آمدن زنگنه و مدیران مفسد او در زمینه کرسنت، ایران در دادگاه لاهه محکوم شد.
از این فسادها که بگذریم، یکی از حاشیه هایی که چند مدتیست گریبانگیر دولت و شخص آقای رئیس جمهور شده است داستان هایی است که پیرامون حسین فریدون(برادر رئیس جمهور) بوجود آمده است.
هفته نامه 9 دی چند مدت پیش پرده از ارتباطی که بین بابک زنجانی و ستاد آقای روحانی بود، برداشت. پس از آن هفته نامه 9دی توقیف شد اما هیچ پاسخی به آن جریانات داده نشد. حتی رسایی که مدیر مسئول آن هفته نامه بود گفت اگر آقای رئیس جمهور شجاعت دارد علیه بنده در این موضوع شکایت کند تا دادگاه همه چیز را مشخص کند.
چند روزی از آن جریانات که گذشت این زخم چرکین دولت یازدهم دوباره سر باز کرد. کنفرانس خبری زاکانی و حاشیه های فراوانی که بوجود آمد. زاکانی در آن جلسه گفت:« آقای رئیس جمهور با دستمال کثیف نمی شود شیشه را پاک کرد. شما باید ابتدا از اطراف خود شروع کنید» در همان روزها الیاس نادران نیز یک نشست خبری گذاشت و با سخنانی شجاعانه انتقادهایی جدی نسبت به رئیس جمهور مطرح کرد و گفت: «همه کسانیکه از رحیمی پول گرفتند مجموع پول هایشان به اندازه یکی از نمایندگانی که از شهرام جزایری پول گرفت نبود. اساسی ترین مشکل در این کشور برای بحث مبارزه با مفاسد مقاماتی هستند که قانون را می شناسند اما به آن عمل نمی کنند... تا آقای رئیس جمهور تا مقامات سیاسی کشور اطرافیان خود را از این آلودگی ها پاک نکنند این کشور نجات نخواهد یافت... بلایی به سر دولت آقای هاشمی آوردند که با 40 میلیارد دلار بدهی خارجی و تورم 50درصدی در سال 74، مقام معظم رهبری مجبور شد ترمز سیاست های اقتصادی شان را بکشد... وزیری که ماهی یک میلیارد تومان درآمد دارد، برادر رئیس جمهوری که از منبع مالی افراد فاسد ارتزاق می کند و می رود مشکلات مالی آنها را در نهادهای دولتی پیگیری کند تا تحت تعقیب قرار نگیرند».
آقای رئیس جمهور! این ها ابهاماتی است که توسط مقامات رسمی این کشور، آن هم در یک نشست خبری مطرح گردیده است و هیچ محکومیتی در مورد این حرفها متوجه آقایان نادران و زاکانی نشده است. لذا با مطرح شدن این حرف ها ابهامات و شبهاتی در ذهن مردم پدید آمده است که پاسخگویی شما را می طلبد.
سید مصطفی موسوی نژاد- دبیر سیاسی قرارگاه دانشجویی شهید کاوه خراسان جنوبی
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات