فعال دانشجویی خراسان شمالی:
علی سعیدی فعال بسیج دانشجویی خراسان شمالی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجو در بجنورد ضمن ارائه تحلیلی تاریخی از تعارضات الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت و الگوی جهانی شدن غرب گفت: فکر سعادت و پیشرفت انسان را ملزم کرد تا برای حیات اجتماعی خود برنامه ای ترسیم و تدوین کند تا هر زمان که در چارچوب و در ذیل قوائد تعریف شده توسعه قرار گرفت به سمت توسعه حرکت کند و گریزی از این امر نداشته باشد. قبل از اینکه بشر و انسان بخواهد قاعده ای را تعریف و به دنبال ترسیم آن برود، ابتدا باید تعریف جامع و شاملی از توسعه و پیشرفت ارائه بدهد ، توضیح دهدکه توسعه و پیشرفت بر چه مبانی سوار است، نشات گرفته از تجربه و عقل و منطق بشری است یا قوانین و گزاره های الهی.
وی افزود: تعاریف منتج از هر کدام از منابع ذکر شده، به صورت بنیادی و ذاتی با یک دیگر در مغایرت خواهند بود مگر اینکه، عقل و تجربه بشری جهت گیری شده باشد به سمت گزاره های الهی. یعنی انسان با فهم و درک درست از قوانین الهی که مبنای شناخت ساحت زندگی بشر است، ابتدا اصول و قوائد و تعاریفی در بستر توسعه ارایه دهد و سپس به ترسیم و تدوین برنامه ای برای رسیدن به توسعه مدنظر بپردازد.
سعیدی ادامه داد: اما زمانی این اتصال قطع شد، یعنی زمانی که بشر انسان محوری را پیشه کرد و همه چیز را در دایره انسان تعریف کرد، آن وقت است که دیگر خبری از پیشرفت و تعالی نخواهد بود و باید گفت که بزرگترین خیانت تاریخ را انسان خود علیه خویشتن انجام داده است، انسان با انقطاع از خویشتن ، سرنوشتی را برای خود رقم زد که دیگر باید او را در اعماق تاریخ جست و جو کرد. پیشامد تمدن غرب حاصل جدایی دین از ساحت زندگی بشر بود، توسعه و پیشرفت که بر اساس روح فردگرایی و انسان محوری تعریف کرد، و در ادامه سعی کرد یک جبر ساختاری در بستر توسعه به وجود آورد برای به دام انداختن جوامع جهت ایجاد امپریالیسم و نظم نوین جهانی.
وی با اشاره به اینکه در دوقطبی مسیر سعادت دنیا، انقلاب اسلامی مسیر سومی را ایجاد کرد و بازگشت به خویشتن را کلید زد گفت: این انقلاب بر علیه نظم متعارف جهانی قیام کرد، این بود که توجه جوامع جهانی را به خود جلب کرد. انقلاب خواست تا ساحت زندگی بشر را بر اساس قوانین الهی، تدبیر کند. سعی کرد مبانی پیشرفت و توسعه را بر اساس گزاره های الهی پیریزی و تعریف کند، انقلاب ماهیت تمدن غرب را فهمید و درک کرد که اگر در نهاد ها و سازمان های جهانی که مطابق با سیاست های تمدن غرب اداره می شود، قدم بگذارد، خواه و ناخواه در توسعه غربی هضم خواهد شد.
این فعال فرهنگی خراسان شمالی تصریح کرد: اما همواره جریانات غربگرا و تکنوکرات در درون این انقلاب وجود داشته اند، تا عاشق دل باخته سراب توسعه تمدن غرب بشوند و در این راه با تفکری وهم آلود به تبیین مبانی توسعه غربی بپرادزند و طرح "گفت و گوهای تمدن ها" را مطرح کنند و کاسه داغ تر از آش منور الفکران زمان شوند. روشنفکران زمان، فرصتی را در دوسال اخیر پدید آوردند که معاون ریاست جمهوری آمریکا در این باره میگوید " ایران باید از فرصت تاریخی استفاده و ثابت کند که برنامه هسته ای اش صلح آمیز است و از این طریق به طور کامل به اقتصاد جهانی و جامعه کشور ها بپیوندد".
وی با طرح این پرسش که آیا به راستی پیوستن به جامعه جهانی و عضویت در سازمان تجارت جهانی سبب توسعه و رشد و پیشرفت کشور می شود، گفت: این مهم را از زبان خودشان خواهیم خواند، جوزف استیگلیتز- نائب رئیس اسبق بانک جهانی- در این باره میگوید " جهانی شدن نه تنها باعث تعدیل فقر نشد بلکه منجر به از بین رفتن ثبات و استقلال کشور ها و گسترش فقر نیز گردید و در عمل برای هیچ یک از کشور های کمتر توسعه یافته منفعتی در پی نداشت. این تجربه نه فقط در آسیا که در آفریقا و آمریکای لاتین نیز نتایج مشابهی در پی داشت".
سعیدی اظهار کرد: پیوستن به جامعه جهانی به بهاء از دست دادن ثبات و استقلال کشور، آیا واقعا در راستای سیاست برد- برد است؟!. اخیرا برنامه ششم توسعه، برنامه ای که بنا بود در بستر توسعه، برنامه 5 سال آینده ایران را ترسیم کند، تهیه و تدوین گردد و برای تصویب تقدیم مجلس، اما بعد از چندی تاخیر، در نهایت به مجلس رفت و نتوانست رای مورد نیاز را کسب کند لذا با فرصتی یک ساله به عرصه تدوین و نگارش بازگشت. تا شاید با بازنگری در بندهای برنامه ششم توسعه، سیاستی اتخاذ شود که بر توسعه درونگرا تاکید بیشتری داشته باشد تا توسعه برون گرا.
وی در پایان با بیان اینکه در زمانه فعلی که چالش پیش روی انقلاب اسلامی ، مسئله پیشرفت و توسعه است ، جا دارد تا قدری با تامل بیشتر و تعمق در مبانی توسعه غربی و و همچنین مبانی پیشرفت ایرانی - اسلامی، راهبرد و برنامه ای را اتخاذ کنیم، خاطر نشان کرد: این الگو نباید مطابق با " پیشرقت منهای عزت" باشد. به عبارتی پیشرفتی را رقم بزند که سبب عزت و اقتدار کشور گردد و این امر جز در توسعه و پیشرفت درون گرا حاصل نخواهد شد.
گفتنی است با وجود تلاشهای دولت برای گرفتن مصوبه برنامه ششم توسعه، این لایحه به‌دلیل تعارض جدی با الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، و اسناد بالادستی از جمله اقتصاد مقاومتی و سیاستهای کلی جمعیت از جانب نمایندگان مجلس تصویب نشد. برای اولین بار طی عمر ۷۰ ساله نظام برنامه‌ریزی کشور، لایحه یک برنامه ۵ ساله، رأی نیاورد. لذا مجلس با تمدید یکساله برنامه پنجم توسعه، لایحه برنامه ششم را از دستور کار خارج کرد. در واقع باید گفت طی ۷۰ سال گذشته این اولین بار است که یک برنامه توسعه، حتی واجد شرایط اصلاح نیز شناخته نشد و یکسره از جانب قوه مقننه مردود اعلام شده است.
ارسال نظرات