آقایان به همین عراق جنگ‌زده هم باختند

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، محمد مایلی کهن در گفت و گو با رادیو جوان درباره دلایل حذف تیم امید اظهار داشت: نظرات متفاوت است. این برای دومین بار است که تیم المپیک ما به مرحله دوم راه پیدا می کند و بار قبلی هم دوره خود من بود. این بار نیز من کنار خاکپور بودم. اینها به نوعی پشتوانه سازی برای تیم بزرگسالان می کنند. همه این کارها باید انجام شود و تیمهای پایه خوب کار کند تا تیم بزرگسالان شما نتیجه مناسب را بگیرد. کشور انگلیس تا به حال چند دفعه در رده امید و جوانان قهرمان شدند یا آلمان و فرانسه چطور؟

وی افزود: نباید بگوییم که این تیم چون نتیجه کسب نکرده، ناموفق بوده است. این تیم جوانان زیادی را به فوتبال ما معرفی کرد.

مدیرفنی پیشین تیم امید تصریح کرد: اینکه من بگویم نمی خواستم تیمم بالا برود، درست نیست. تمام تلاش ما این بود که حداقل تیم به المپیک برود که اینطور نشد. در فوتبال همیشه تیمهای قویتر برنده نمی شوند. همه در اتوبوس و مترو از من به خاطر نحوه بازی تیم امید به ویژه مقابل ژاپن تشکر می کنند. از نرفتن به المپیک ناراحتم اما از اینکه مردم فوتبال مدرنی را با نظر مردم انجام داده خوشحالم. ما نزدیک به 14 ماه در این تیم بودیم و کمترین مشکل اخلاقی و انضباطی را داشته است.

مایلی کهن در ادامه گفت: در مجموع من می خواهم بگویم در اینچئون در گروهی بودیم که ویتنام و قرقیزستان بودند و ما سوم شدیم. با حضور وینگادا این اتفاق افتاد. ما مسلمان، رضایی، پورعلی گنجی و... را داشت اما این تیم هیچ کدام از این بچه ها را نداشت. در هر صورت فکر می کنم فوتبال خوبی ارائه شد.

وی درباره آینده اش افزود: 4 سال آینده پیشکش، 4 ماه آینده نیز پیشکش، 4 روز آینده هم پیشکش. اصلا هیچ گونه برنامه ریزی نداریم که به آینده فکر کنیم.

مدیرفنی پیشین تیم امید بیان داشت: اگر قرارداد هم داشتیم طبعا تا پایان این مسابقات بود. فوتبال ما پر از استعداد است و من فقط دلم می سوزد برای این بچه ها که دیده نمی شوند. حریفان داخلی ما سخت تر از حریفان خارجی هستند. نمی دانید بعد از بازی با قطر و تا بازی با چین چه بلایی سر چشمی آمده بود؟ همه داشتند خوشحالی می کردند و من به سراغ روزبه رفتم که داشت زار می زد.

وی درباره اینکه گفته می شود عراق جنگ زده صعود کرد اما ما نه، گفت: استرالیا چندین برابر ما هزینه کرده و چین چطور؟ هر دوطرف را ببینید و فقط نگویید عراق. وقتی تیم ملی بزرگسالان در یک گروه چهار تیمی چهارم می شود، این حرف ها را بزنید. آنها که به همین عراق خوردند و باختند. گروه عراق خیلی ساده تر از ما بود. ما به عراق می خوردیم و نمی توانستیم آنها را شکست دهیم.