باشگاه دانشجویان/
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یادداشت دانشجویی*؛ ۹ دی سالروز گرامیداشت حرکت مردمی در مقابل فتنه گران و و پایانی بر هشت ماه آشوب و ایجاد ناامنی بود که از چند جهت قابل بحث و بررسی است:
1.از تعالیم بدیهی و انکار نشدنی دین مبین اسلام، سنت پیامبر(ص) و گفتار و کردار ائمه ی اطهار(ع)، قیام در راه حق و حقیقت و عدم سکوت در مقابل ظلم و ظالم است. که اولین مصداق این مساله شخص حضرت رسول(ص) بودند که در زمان اوج جاهلیت مردمان زمانه شان به پاخاسته و نور علم و ایمان را گسترانیدند. بعد از ایشان نیز امامان معصوم هر موقع و هر مکانی که فرصت می یافتند با هرآنچه که داشتند به میدان مبارزه علیه باطل آمده و وجود خود را صرف دفاع از اسلام و انسانیت می کردند. با تمام این اوصاف آن جایی هم که حرکت و قیامی از سوی معصوم(ع) در مقابل ظلم و باطل دیده نمی شد، دلیلی نداشت جز اینکه «تنها بوده» و بدلیل عدم آگاهی و معرفت «مردم زمانه» یاری گرشان نبودند. این فرموده حضرت علی(ع) کاملاً نشان دهنده تاثیر عدم همراهی مردم زمانه در عدم قیام عمومی ایشان است که می فرمایند: « فَسَدَلْتُ دُونَها ثَوْباً وَطَوَیْتُ عَنْها کَشْحاً وَطَفِقْتُ اَرْتَئِی بَیْنَ اَنْ اَصُولَ بِیَدٍ جَذَّاءَ اَوْ اَصْبِرَ عَلی طَخْیَةٍ عَمْیاءَ یَشِیبُ فِیها الصَّغِیرُ وَیَهْرُمُ فِیها الکَبِیرُ یَکْدَحُ فِیها مُؤْمِنٌ حَتّی یَلْقی رَبَّهُ فَرَأَیْتُ اَنَّ الصَّبْرَ عَلی هاتا اَحْجی»، «من ردای خلافت را رها ساختم ،در حالی که در اندیشه فرو رفته بودم که آیا دست تنها وبدون یاور بپا خیزم ،و یا در این محیط پرخفقان و تاریک صبر کنم؛ محیطی که جوانان را پیر و پیران را فرسوده و مردان با ایمان را تا لحظه ملاقات خدا به رنج وامی دارد. عاقبت دیدم بردباری و صبر، خردمندانه تر است.»
2.با توجه به اینکه قیام علیه ظلم و ظالم یک مساله محدود به زمان پیامبر(ص) و امامان معصوم(ع) نبوده و بر همه مسلمانان در همه زمان ها واجب است، در طول تاریخ بعد از ائمه(ص) نیز شاهد قیام هایی هستیم که به دلایلی از جمله همان عدم همراهی کافی مردم زمانه با موفقیت قرین نشدند که علت اصلی این مساله می تواند عدم وجود معرفت کافی در بین توده مردم باشد.و ما می بینیم که هر اندازه معرفت و آگاهی مردم نسبت به تعالیم و آموزه های اسلامی بیشتر گردیده همراهی آنها بر علیه ظلم و ستم نیز بیشتر و پررنگ تر بوده است.به جرات می توان گفت بعد از دوران ائمه(ع) اوج این معرفت و همراهی امت مسلمان بر علیه ظلم و طاغوت در قیام حضرت امام خمینی(ره) متجلی شد که ریشه های نظام ۲۵۰۰ ساله ستم شاهی را برانداخته و اسلام و تعالیم اسلامی را وارد متن زندگی مسلمانان نمود.این همراهی و پیوند بین امام و امت از زمان پیروزی انقلاب روز به روز بیشتر و عمیق تر شده و در لحظات حساس و سرنوشت ساز اثرات و برکات بسیاری برجای گذاشته است.
3.در طول عمر پربرکت انقلاب اسلامی و نظام اسلامی برآمده از این انقلاب پیوند بین امام و امت هم در زمان امام خمینی(ره) و هم بعد از ایشان و زعامت امام خامنه ای در بسیاری از مقاطع،قدرت و اتحاد جامعه اسلامی را نشان داده و توانسته است این حرکت عظیم و رو به جلوی اسلامی را از خطرات بسیاری برهاند اما به جراءت می توان ادعا کرد،بعد از انقلاب بزرگترین حضور گسترده ی امت اسلامی در دفاع از امام امت، به 9دی سال 88 بر می گردد،زمانی که معاندان و دشمنان قسم خورده اسلام عزیز به همراه فتنه گران و فتنه انگیزان داخلی نقشه های شوم خود را برای فلج کردن حرکت اسلامی و انقلابی برآمده از خون شهیدان و خون دل امت رنج کشیده،به اجرا درآوردند. در این لحظه ی حساس و سرنوشت ساز بود که ملت مسلمان و انقلابی همچون سیل خروشیده و عرصه از تمام ناپاکی ها و آلودگی ها پاک و منزه ساختند.
4. 9دی، پیامی است برای تمام کسانی که فکر می کردند و فکر می کنند که می توان با براه انداختن فتنه و فریب امت اسلامی، امام امت را گرفتار غربت کنند و با استفاده از غفلت امت و تنهایی امام نقشه های شوم و شیطانی خود را به اجرا درآورند. اما زهی خیال باطل! که عمق معرفت امت اسلامی به ژرفای دریایی است که مروارید ولایت را در آغوش کشیده و با قطره قطره وجودش از آن محافظت و مراقبت می کند. 9دی را باید زنده نگه داشت و در این روز با تمام توان باید نشان داد امام امت تنها نیست و امت اسلامی در راه دفاع از ولایت و اسلام هر جا که لازم باشد وارد شده،سره را از ناسره جدا کرده و فتنه گران را به زباله دان تاریخ می اندازد.
* میرکاظم یکانی، مسئول بسیج دانشجویی آذربایجان غربی
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات