به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از زاهدان، سومین فصل از کاوش‌های تیم باستان‌شناسی دانشگاه سیستان و بلوچستان در منطقه تپه دشت از توابع سیستان به کشف پیکرک‌های خام گاوسیستانی، ظرف خام، 4 خمره، 3 محل ذخیره آذوقه، ابزارهای سنگی، مُهرهای برنزی با نقوش متفاوت و بی‌نظیر، بقایای گیاهی، ظروف سفالی باقی مانده از دوره‌های دوم ،سوم و چهارم شهر سوخته انجامید.
مهدی مرتضوی، رییس هیأت سومین فصل کاوش‌های باستان‌شناسی تپه دشت با اعلام این خبر، تمرکز سومین فصل کاوش در این محوطه تاریخی را روی بررسی ویژگی‌های صنعت سفالگری در منطقه سیستان دانست.
وی اهداف دیگر کاوش‌های انجام شده تاکنون و در آینده را استاندارد سازی تولید سفال در این محوطه باستانی و تبدیل «تپه دشت» به یک پارک باستان‌شناسی برای بازدید همگان اعلام کرد.
به گفته این باستان شناس، بررسی‌ها در سه فصل کاوش بیانگر فعال بودن این محوطه باستانی در دوره‌های دوم، سوم و چهارم استقرار در شهرسوخته یعنی از سال 2900 قبل از میلاد به بعد بوده است. همچنین در این فصل مشابه فصل گذشته باستان‌شناسان در حال بررسی یک کوره سفالگری در سطح محوطه هستند تا ویژگی‌های سفال‌های ساخته شده در این منطقه را بهتر بشناسند.
مرتضوی همچنین به ویژگی‌های منحصر به فرد «تپه دشت» اشاره کرد و افزود: وجود 4 عامل خاک، آب، کود حیوانی و باد تأثیر بسزایی در شکل گیری کوره های سفالگری در این محوطه باستانی داشته است.
وی گفت: همانطور که پژوهش‌های فصل نخست حفاری در این منطقه نشان داده است، کور‌ه‌های تپه دشت با کودحیوانی 800 تا 1100 درجه سانتیگراد حرارت تولید می‌کرده‌اند.
این باستان‌شناس با اشاره به تأثیر عوامل محیطی در پیشبرد اهداف در زندگی روزمره بیان کرد: اینجاست که باستان‌شناسی می‌تواند به توسعه کمک کند.
مرتضوی پیکرک‌های گاو سیستانی خام، ظرف خام، 4خمره، 3محل ذخیره آذوقه، ابزارهای سنگی، مهرهای سنگی (صابونی)، فلزی، برنزی با نقوش متفاوت و بی‌نظیر، بقایای گیاهی، تکه‌های سفال و غیره را از کشفیات این فصل از کاوش اعلام کرد.
گفتنی است «تپه دشت» یکی از محوطه‌های عصر مفرغ ( 5هزارسال پیش) درمنطقه سیستان و در سه کیلومتری شهرسوخته قرار دارد. این محوطه پیش از انقلاب توسط پروفسور «ماریتسیوتوزی» شناسایی شد و نخستین‌بار توسط دکتر مهدی مرتضوی در سال 1386 تعیین حریم و لایه‌نگاری شد.
ارسال نظرات