باشگاه دانشجویان/
گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، یادداشت دانشجویی*؛ از چندي پيش و با اعلام سوم آذر ماه بعنوان روز ورود پوتين به ايران تمركز اكثر رسانه ها معطوف به اين موضوع شد.
هجوم رسانه هاي داخلي به اين موضوع گواه اهميت مبرم اين سفر بود.
سرانجام در سوم آذرماه ولاديمير پوتين به همراه تمام چيزهايي كه در روزهاي پيش از سفر خبرساز شده بود اعم از هواپيماي چندين ميليون دلاري، خودروي زرهي و چمدان اتمي وارد تهران شد.
وزير ارتباطات براي استقبال از رئيس فدراسيون روسيه به فرودگاهي كه تحت شرايط سخت امنيتي بود، رفت و از لحظه هاي ورود پوتين هم جهت واسطه گري پوتين با مسئولان تلگرام جهت فيلتر كردن صفحه هاي مستهجن استفاده كرد.
ولاديمير پوتين پس از خروج از فرودگاه بعنوان اولين مقصد خود دفتر مقام معظم رهبري را برگزيد تا با انفجار اولين بمب رسانه اي خيلي ها را انگشت به دهان بگذارد. اين اقدام يكي از سياسی ترين مردان جهان معاني بسياري با خود به همراه داشت؛ به گفته مشاور رهبر انقلاب اسلامي اين اقدام پوتين بر اساس قرار و خواسته قبلي خود ايشان بود.
بهانه سفر پوتين به ايران شركت در اجلاس سران كشورهاي صادر كننده گاز بود؛ ولي شركت نكردن در استقبال رسمي و اقدام غير منتظره براي ديدار بلافاصله با رهبر انقلاب، حاوي اين پيام بود كه برنامه اصلي سفر پوتين به تهران حضور در اجلاس نيست.
در جمهوري اسلامي ايران عرف بر آن بود كه ميهمان پس از ديدار رئيس جمهور به همراه ايشان به ديدار رهبر عالي قدر ايران مي رفت؛ اما همراه نبودن رئيس جمهور چنين برداشتي ايجاد كرد كه از نظر پوتين رابطه ايران و روسيه بايد راهبردي و در سطح بالاترين مقامات دو كشور باشد.
نكته ديگر حائز اهميت اين ديدار تاكيد طرفين به گسترش روابط ميان دو كشور چه در حوزه اقتصاد و چه در حوزه سياست هاي منطقه اي بود. دو كشور حداقل ظاهرا خواهان رابطه بلند مدت و همه جانبه و با ثبات بودند.
به همين خاطر پوتين که مي دانست با پيشينه نه چندان خوب روس ها در رابطه با ايران، رهبري و ملت بزرگ ايران سخت به او اعتماد خواهد كرد، مبناي بسياري از سخنان خود را بر پايه اعتماد سازي بنا كرد.
از طرف ديگر مقام معظم رهبري كه از سياست هاي منطقه اي روس ها در يك سال و نيم اخير راضي بنظر مي رسيد هم تاكيد بر گسترش روابط داشتند تا اين ديدار به گفته علي اكبر ولايتي با چنين كيفيتي در تاريخ جمهوري اسلامي ايران بي سابقه بوده، باشد.
در پايان اين ديدار ولاديمير پوتين قرآني نفيس به رهبر عظيم الشأن انقلاب اسلامي اهدا كرد كه اين هديه هم حاوي پيام هايي بود از جمله آنكه: پوتين و دولت روسيه آيت الله خامنه اي را رهبر جامعه جهاني اسلام مي داند و اينكه پوتين مي داند كه معادلات و مناسبات منطقه را جبهه گسترده مقاومت اسلامي رقم مي زند و هدايت اين جبهه گسترده مقاومت به گونه اي مستقيم و غير مستقيم از سوي رهبر انقلاب صورت مي پذيرد.
پس از اين ديدار رسانه هاي داخلي واكنش هاي متفاوتي به ماحصل اين ديدار نشان دادند.
از طرفي ناخرسندي توام با عصبانيت عده اي از روابط دو جانبه ايران و روسيه را به وضوح مي توان ديد. ترجيع بند اين عده اين است كه روسيه قابل اعتماد نيست و احتمال آن كه در روابط و معادلات في ما بين عهد شكني كند، وجود دارد.
در پاسخ بايد گفت: آيا آمريكا و ساير كشورهاي غربي كه براي ورود آنها لحظه شماري كرده و فرش قرمز پهن مي كنيد، قابل اعتمادند؟
از طرف ديگر عده اي كه گمان مي كنند پوز جبهه مقابل را به خاك ماليده اند سر از تن نمي شناسند و خود را دايه مهربانتر از مادر رهبري مي دانند. حال آنكه كم تر كسی دغدغه مند، دغدغه هاي مقام معظم رهبري است و عليرغم توصيه هاي پياپي ايشان در رابطه با نفوذ هيچ نگراني در دل دلواپسان ديروز و مسئولان امروز مشاهده نمي شود.
آگاه باشيم كه اين منازعات داخلي فقط و فقط راه را براي نفوذيان بازتر مي كند.
نیما بوالحسنی-فعال دانشجویی
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات