به گزارش گروه اقتصادی «خبرگزاری دانشجو»؛ به نقل از رویترز، با توجه به اینکه نفت در محدوده 45 دلار در هر بشکه داد‌وستد می‌شود بسیاری از تولید‌کنندگان ارتقای قیمت را به ثبات ترجیح می‌دهند، اما ثبات را بر کاهش بیشتر قیمت‌ها ارجح می‌دانند.
اوپک به عنوان یک گروه در حال حاضر بالای سقف تولید رسمی روزانه 30 میلیون بشکه‌ای خود نفت تولید میکند، سطحی که تقریبا برابر با یک سوم عرضه نفت جهانی است. افزایش بشکه‌های نفت ایران در بازار فشار نزولی بیشتری را بر قیمت‌ها وارد خواهد کرد، مگر اینکه دیگر تولید‌کنندگان اوپک آماده کاهش عرضه نفت خود باشند.
توافق بین دو قدرت رقیب بزرگ در خاورمیانه با توجه به تنش‌های سیاسی دیرینه بین دو کشور ممکن است بعید به نظر برسد. عربستان از فداکردن سهم بازار جهانی نفت خود به نفع ایران شانه خالی خواهد خواهد کرد. اما اگر نفوذ اوپک کمرنگ شود، این کشور بهره چندانی نخواهد برد. به علاوه ایران اعلام کرده که بدون توجه به نظر اوپک به محض لغو تحریم‌های بین‌المللی تولید نفت خود را افزایش خواهد داد.
ژئوپلتیک منطقه به سرعت در حال حرکت است، اما منطق حکم میکند که یک مصالحه انجام شود.
عربستان و متحدان نزدیک این کشور در حاشیه خلیج فارس می‌توانند با کمی کاهش در تولید خود به ایران اجازه دهند که تولید نفت خود را در چارچوب سقف تولید کنونی اوپک افزایش دهد. چنین اقدامی همچنین به راضی شدن اعضای ناراضی در اوپک از جمله ونزوئلا کمک خواهد کرد. همچنین این کار بدون تغییر استراتژی کنونی اوپک مبنی بر پس گرفتن سهم بازار از تولید‌کنندگان پرهزینه‌تر غیراوپک همچون روسیه و آمریکا انجام خواهد شد.
در صورتیکه عربستان به تولید خود ادامه دهد و ایران تولید خود را افزایش دهد، همبستگی در اوپک بی‌شک به شکل جبران ناپذیری شکسته خواهد شد. بیانیه کابینه عربستان در 23 نوامبر مبنی بر اینکه این کشور آماده همکاری برای دستیابی به ثبات در بازار است یک نشانه مبنی بر محتمل بودن یک توافق است و این امر احتمالا به این معنا است که سازش ایران و عربستان قریب‌الوقوع است.