به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، در مقدمه این شعر آمده:
به مناسبت ميلاد حضرت موساي كاظم(علیه السلام) و مهرگان بزرگداشت روزبه پارسي سلمان محمدي نذر مقدم يار شهسوار بيدار در شام انتظار عجل الله تعالي فرجه.
حضرت موساي كاظم مفخر خَلق مسلمان
افتخار چين و ايران خرقه پوش مِهر سلمان
وحدت اسلام و ايران از ازل بوده است و اول
تا ابد زينسان بپايد وحدت اسلام و ايران
كوري مشتي جحود نابيوس و جهد منكر
هم نكاهد شأني از اين هم نكاهد قدري از آن
خود گرفتم دوستان دشمن شوند و دشمنان دوست
نيست بيم و بهر اين دو ، جز ز ذات حي رحمان
دوست گر دشمن شد او را صرفه‌اي ني زين تغابن
دشمني گر دوست شد، آباد گرديدش بيابان
كس نمي‌دانم زيان كرده است از دريا دلي وز
دوستي با آفتاب و ماه و با دريا و باران
راست خواهي چپ شو و چپ راست شو در ما نگيرد
عشوه‌هاي آشكار و شيوه‌هاي شوم پنهان
گو صوامع با مدارس جملگي گردد خرابات
ره سوي خورشيد پويد هركه دارد عزم پايان
ذوق ماندن آب را گنداب كرد و هور را مور
ورنه يوسف را چه جاه مصريان چه چاه كنعان
پيش ما اينجا و آنجا نيست خالي از تو يارا
تا نماز است و نياز است و دعا و درس قرآن
در نگارستان چين، لعبت مجو نقاش را باش
ماني نيماست آن نقاش ماهر مرگ برهان
هركه چون ما مرد خواهد، گر بخواهد يا نخواهد
با نميران انس بايد زانكه خواهد مرد انسان؟!