باشگاه دنشجویان/
به گزارش «خبرگزاری دانشجو»، یادداشت دانشجویی؛* « من اصلاح‌طلبی که نمادش خارج از کشور باشد و پول بگیرد را قبول ندارم. اینکه بروند و اتهام بزنند و بد و بیراه بگویند و شانتاژ کنند را قبول ندارم. کسانی را یادم است که در دورانی که سفیر بودم با خارجی‌ها مذاکره می‌کردند و به دشمن گرا می‌دادند؛ من آنها را به‌عنوان اصلاح‌طلب قبول ندارم. لیست‌شان را هم دارم و اگر قرار باشد روزی ارائه دهم، ارائه خواهم داد… بدانید این آقا در دوره اصلاحات با فلان مقام ارشد اروپایی یا فرانسوی یا فلان مقام ارشد آمریکایی پنهان مذاکره کرده و گرا داده است. ما این را قبول نداریم.»
این صحبت های خرازی، دبیر کل حزب تازه تاسیس ندا بس بود تا واکنش های بالا تا پایین اصلاحات را به جان بخرد؛ اما هنوز زخم حاصل از این صحبت ها التیام پیدا نکرده بود که مایکل لدین نیز در اظهاراتی نمک با این زخم پاشید، بخشی از این اظهارات اینطور مطرح شد:
«دولت (آمریکا) تصمیم گرفت پیامی برای گروه (میر حسین) موسوی، جنبش سبز، بفرستد. سناتور شامر دوستی در وال استریت داشت که با سبزها در ارتباط بود و همان فرد به عنوان رابط انتخاب شد. »
این صحبت ها در حالی مطرح شد که چند ماه پیش نیز اسناد ویکی لیکس پرده جدیدی از خیانت های سران اصلاحات برداشته بود. این سند که تاریخ آن برای ۱۰ اکتبر سال ۲۰۱۱ است اشاره می کند که به درخواست عطاالله مهاجرانی این بورس تحصیلی در مقطع دکترا برای پسرش توسط سفارت عربستان تامین شده است. این سند اشاره دارد که سفارت عربستان در لندن هزینه بیش از ۱۲ هزار پوندی برای هرسال تحصیلی(۴ سال_از ۲۰۱۱ تا۲۰۱۵) و هزینه‌ای بالغ بر ۴۲۵۶ پوند برای هزینه‌های زندگی آقازاده اصلاحات را تامین می‌کند.
اما پر واضح است که این صحبت ها یا بصورت غیر ارادی و توسط اسناد ویکی لیکس یا در یک موضع گیری ای که مصرف داخلی داشته یا در یک دعوای درون جریانی اصلاح طلبان مطرح شده است. به راستی اگر این چنین مباحثی در دادگاهی بررسی شود، چه بر سر اصلاح طلبان خواهد آمد.
اما این روزها دامنه ختلافات اصلاح طلبان روز به روز در حال افزایش است. تاسیس احزاب جدید و شک دولت برای ائتلاف با این جریان از عوامل دامن زدن به این اختلافات است. از سویی برخی گروه ها در داخل اصلاح طلبان چنان از رفتار نامشخص یا به عبارت بهتر زیگزاگی دولت عصبانی هستند که به مانند رهامی (رئیس کمیته انتخابات اصلاح طلبان) اینطور این عصبانیت را بروز می دارند:
«یک شخص با رای احزاب، اشخاص و انجمن ها بالا می آید و رئیس جمهور می شود، اینکه آن آقا (روحانی) بگوید من به هیچ حزبی وابسته نیستم نشان از بی عرضگی اوست، از کجا آوردید؟ ما ده به ده و شهر به شهر گشتیم و آراء را به حساب جاری شما حواله کردیم، مگر ما مرض داشتیم که هزینه دادیم، اگر کمک نمی کردیم جلیلی به روی کار می آمد.»
بی شک گذشت ایام پیش رو و نزدیک شدن به انتخابات می تواند، اختلافات اصلاح طلبان را بیشتر و بیشتر یکند و باعث تشتت و چند دستگی در بین آن ها بشود.
ارسال نظرات