باشگاه دانشجویان/
گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»-یادداشت دانشجویی*؛ دو مورد از مهمترین و فراگیر ترین سخنرانی ها رهبر انقلاب در ایام سال سخنرانی در حرم رضوی و همچنین حرم امام خمینی می باشد. یکی از اتفاقاتی که در این مراسم مرسوم است به هم خوردن سخنرانی افرادی است که قبل از حضرت آقا به صحبت می پردازند!
۱- کسانی که حداقل یک بار و فقط یک بار به مراسم دیداررهبر انقلاب در روز اول فروردین در حرم مطهر رضوی و یا مراسم چهاردهم خرداد رفته باشند؛ به خوبی می دانند برای اینکه بتوان جایگاه به نسبه متوسطی در این دیدار ها داشت باید حداقل حدود سه یا چهار ساعت – و بلکه بیشتر از این- قبل از شروع سخنرانی در فضای جلسه حضور پیدا کنند. و اگر نه یا در رواق مربوطه جای نمی گیرند و یا اینکه به دلیل پر شدن نقاط مطلوب یک نقطه کور نصیبشان می شود.
۲- باز کسانی که یک بار در این دیدار ها و یا دیدار های مشابه آن حضور پیدا کرده باشند به خوبی می دانند که شور و شوق دیدار یار برای عاشقان دلدار آنقدری وصف ناشدنی است که آن چند ساعت انتظار یکی از سخت ترین ساعات عمر آدمیست! گرچه هم خوانی ها و شعار های دست جمعی و اتفاقات بعضا جالب و خاص جلسه های خاص و نهایتا حضور رهبر انقلاب تمام تلخی ها و سختی ها را از یاد می برد و برای عموم حضار این جلسه وحتی ساعات انتظار آن به مجموعه ای فوق العاده تبدیل می شود.
۳- نکته ی مهم در این جلسات این است که مردم تا آنجایی که می دانند خودشان زودتر آمده اند و باید چند ساعتی را صبر کنند؛ طبیعتا با همان شعار و همخوانی و شوخی امثال آن سختی های قبل از حضور آقا را می گذرانند. اما اگر همین مردم احساس کنند که می توانند کاری کنند که لحظه ای دیدار را به جلو بیاندازد حتما آن کار را خواهند کرد. و یا اگر احساس کنند مانعی- از هر نوع- برای صحبت رهبر انقلاب وجود دارد که دیدار را به تاخیر می اندازد و آنها می توانند آن مانع را بر طرف کنند؛ باز دست به کار می شوند.
۴- از طرف دیگر بدون نیاز به یک تحقیق آماری به طور مشخص اکثریت قریب به اتفاق حضار برای دیدار رهبر انقلاب به این جلسات می آیند. و اگر سخنرانی که قرار است قبل از حضور رهبر انقلاب به سخن پراکنی بپردازد در جلسه ای مشابه دعوت بشود و بخواهد صحبت کند عملا مخاطب زیادی نخواهد داشت و اصلا قابل قیاس با این جلسات نیست- اصطلاح ریاضیاتی اش میشود این که اصلا مخاطبش از این «اردر» نیست- . آنی را هم که یحتمل داشته باشد به احتمال قریب به یقین از این قشری که در این جلسات اند نخواهد بود.
۵- اما احساس وظیفه و یا شوق- همین طوری الکی- دیده شدن در کنار رهبر انقلاب، چیزیست که عمدتا باعث مرتکب شدن یک اشتباه محاسباتی توسط دیگران می شود. این صحبت به همان دلایل که ذکر آن در بالا رفت، یعنی این که اولا اشتیاق وصف ناپذیر دیدار یار و اینکه مردم می خواهند این مانع را از سر راه دیدار بردارند و ثانیا اینکه اصلا قرار نبوده این آقایی که الآن مشغول سخنرانی است را گوش کنند و یک دلیل مهمتر و آن اینکه در جایی که وضوی رهبر فرزانه انقلاب باشد تیمم جایگاهی ندارد، همه و همه دست به دست هم می دهد تا زمانی که دیگران به صحبت می پردازند مردم به صورت ناخود آگاه فریاد می زنند ای پسر فاطمه منتظر تو هستیم و یا این همه لشگر آمده به عشق رهبر آمده.
۶- اما علامت سوالی که ذهن نگارنده را به شدت آزار می دهد این است که بر تمام مخاطبان و برنامه ریزان و مسئولین برگزار کننده چون روز روشن است اتفاقی که در صورت حضور سخنرانی غیر از رهبر انقلاب در روی جایگاه می افتد. و با توجه به تجربه سالهای مختلف چرا این سخنرانی تکرار می شود؟! البته ناگفته نماند که امسال در روز اول فروردین ماه تولیت حرم مطهر رضوی خود از این سخنرانی دست کشیده و پیش از رهبری به خوش آمدگویی و غیر آن نپرداخت.
محمد علی کول- فعال دانشجویی دانشگاه سیستان و بلوچستان
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات