به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، هفته گذشته، از پنج‌شنبه ۱۳ فروردین که توافق لوزان منتشر شد تا پنج‌شنبه ۲۰ فروردین که رهبرمعظم انقلاب به تشریح حکیمانه و موشکافانه ماجرا پرداختند، روزنامه کیهان و مواضع آن زیر ضربات سنگین داخلی و خارجی بود و یک جریان نه‌چندان ناشناخته در هجومی گسترده و حسابشده اصرار داشت که مواضع کیهان در نقد توافق لوزان را با منافع ملی ناسازگار و ناهمخوان معرفی کند و برای این منظور علاوه بر بهره‌گیری از مقاله‌ها و مصاحبه‌ها و نامه‌های سرگشاده و شعر و کاریکاتور و... روی دو محور تمرکز ویژه‌ای داشتند.
اول آنکه ادعا می‌کردند، رهبرمعظم انقلاب بر تمامی روند مذاکرات و ریزه‌کاری‌ها و جزئیات آن اشراف کامل داشته و آنچه در لوزان مورد توافق قرار گرفته است بعد از تائید و پذیرش حضرت ایشان، منتشر شده! و نتیجه می‌گرفتند که مواضع کیهان در انتقاد به توافق یاد شده، با نظر حضرت آقا مغایرت دارد.
دوم: تقدیر و تمجید برخی از مسئولان غیردولتی نظام بود، که توافق لوزان را «فتح‌الفتوح»! و یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای جمهوری اسلامی ایران در طول چالش هسته‌ای ۱۲ ساله معرفی می‌کردند و کسب این دستاوردهای افتخار‌آمیز! را به ملت و رهبری تبریک می‌گفتند! این تعریف و تمجیدهای اغراق‌آمیز، از فردای انتشار توافق یاد شده از سوی برخی تریبون‌ها و شخصیت‌های سیاسی آغاز شد و در طول هفته گذشته با استقبال و تبریک شمار دیگری از مسئولان ادامه یافت.
طیف یاد شده با استناد به این حمایت‌های گسترده و فراگیر و مخصوصا با اشاره به جایگاه برخی از آنان ادعا می‌کردند که اگر سند منتشر شده در لوزان از حمایت کامل رهبری و مجموعه نظام برخوردار نبود، مسئولان مورد اشاره که معمولا باید از نظر معظم‌له مطلع باشند، به تعریف و تمجید و حمایت از آن نمی‌پرداختند!
روزنامه کیهان اما، که مطالب آن نشان می‌داد جریان مذاکرات را به دقت دنبال می‌کند، در همان ساعات اولیه بعد از انتشار سند لوزان، با مراجعه به متن اصلی آن - و نه فکت شیت آمریکایی‌ها- به این نتیجه رسیده بود که در آن، برخی از خطوط قرمز و سرنوشت‌ساز نظام رعایت نشده است، ضمن آنکه متن اصلی چارچوب‌های مورد توافق ایران و ۵+۱ را به صراحت تعیین کرده و تعهدات ایران را با قید ایران پذیرفته است که... IRAN HAS AGREED TO در سند آورده بود. بنابراین و از آنجا که فقط نظر رهبری را ملاک می‌دانست و بر این باور بود که چنانچه مصلحت‌هایی در کار بوده است این مصلحت‌اندیشی‌ها نباید با مواضع صریحا اعلام شده حضرت آقا مغایرت داشته باشد، به انتقادهای خود ادامه داد و... سرانجام بیانات دقیق و کار‌شناسانه رهبر معظم انقلاب در روز پنج‌شنبه ۲۰ فروردین‌ماه نشان داد که؛
اولا؛ برخلاف آنچه اعتراض‌کنندگان به مواضع کیهان مدعی بودند و متن سند لوزان را همراه با جزئیات آن تحت اشراف و تائید حضرت ایشان معرفی می‌کردند، رهبر معظم انقلاب در جزئیات دخالتی نداشته‌اند و به تعبیر حضرتش «بنده در جزئیات دخالتی نکردم و باز هم نمی‌کنم؛ من مسائل کلان، خطوط اصلی، چارچوب‌های مهم و خط‌قرمز‌ها را به مسئولین کشور همواره گفته‌ام.»
و ثانیا؛ درباره تعریف و تمجید برخی مسئولان از نتیجه مذاکرات لوزان که طیف مورد اشاره از آن با عنوان نشانه موافقت و حمایت رهبری یاد می‌کردند، فرمودند «اگر از من بپرسند شما موافقید یا مخالف، می‌گویم نه موافقم، نه مخالف» و سپس از کسانی که «هنوز هیچ‌کاری انجام نگرفته» به تعریف و تمجید پرداخته‌اند گلایه کرده و فرمودند «همه‌چیز مربوط به بعد از این است.»
دقت‌نظر حضرت آقا در بیانات اخیرشان مانند همیشه شگفت‌انگیز بود. ایشان درباره اینکه آیا بیانیه لوزان حاوی مفاد الزام‌آور نیز هست یا نه؟ می‌فرمایند «مسئولین ما، مسئولین هسته‌ای، مباشرین کار به ما دارند می‌گویند هنوز کاری انجام نگرفته است، هیچ‌چیز الزام‌آوری بین دو طرف نگذشته است» به بیان دیگر الزام‌آور نبودن بیانیه لوزان را به گزارش مسئولان ذیربط مستند می‌فرمایند. بدیهی است که مسئولان محترم به ایشان گزارش غلط نمی‌دهند ولی این احتمال که برداشت آنان درباره غیرالزام‌آور بودن سند لوزان برداشت دقیقی نبوده است، دور از ذهن نیست. باید توجه داشت که آمریکای حیله‌گر درباره «توافق ژنو» نیز، به تیم هسته‌ای کشورمان آدرس غلط داده بود؛ تا آنجا که آقای دکتر ظریف با خشنودی از پذیرش حق غنی‌سازی ایران در توافق ژنو یاد کرد و آقای رئیس‌جمهور نیز با ارسال نامه‌ای به رهبرمعظم انقلاب این پیروزی را تبریک گفت و حضرت آقا در پاسخ خطاب به ایشان فرمودند؛ «دستیابی به آنچه مرقوم داشته‌اید درخور تقدیر و تشکر است». آن روز‌ها نیز، نقد کیهان به توافق ژنو با اعتراض برخی روبرو شده بود که آن را در تقابل با نظر و اراده نظام می‌دانستند ولی مدتی بعد رئیس‌جمهور محترم و برادر عزیزمان جناب دکتر ظریف نیز به عهدشکنی و حیله‌گری آمریکا حمله کردند.
فضای سنگین اعتراض به کیهان طی هفته گذشته اگرچه از سوی یک جریان شناخته شده شکل گرفته بود ولی متأسفانه برخی از دوستان نیز تحت تأثیر آن به کیهان توصیه می‌کردند که به طیف حامیان و تمجیدکنندگان توافق لوزان بپیوندند و پاسخ ما این بود که آیا احتمال نمی‌دهید این هجوم گسترده برای آن است که کسی جرأت انتقاد پیدا نکند؟ مخصوصا آنکه در پی ادامه مواضع انتقادی کیهان که با استناد به متن اصلی توافق همراه بود، جریان یاد شده به جای پاسخ منطقی به شگردهای مورد اشاره روی آورده بود و حال آنکه می‌توانست پاسخی روشن و مستند ارائه کند و بالاخره جریان مزبور در میانه راه با تمسک به مصاحبه مدیرمسئول کیهان که ضمن تقدیر از تلاش تیم مذاکره‌کننده گفته بود «لوزه‌های عفونی توافق لوزان باید جراحی شود» فضای مجازی را پر کرد که کیهان از مواضع خود عقب‌نشینی کرده است! و خنده‌دار اینکه «لوزه‌های عفونی توافق لوزان» که از غیرقابل قبول بودن آن حکایت می‌کرد را رها کرده و تقدیر از تلاش تیم مذاکره‌کننده که رعایت انصاف و ادب بود، را نشانه عقب‌نشینی از مواضع اعلام می‌کرد!
و اما، شرح ماجرا برای آن است که برخی دوستان از اصل تعیین‌کننده دروازه‌بانی خبر غفلت نورزند.
منبع: کیهان
ارسال نظرات