به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، شبکه‌های اجتماعی چیز بدی نیست. تنوع این شبکه‌‌ها هم بد نیست، ولی وقتی همین تعدد شبکه‌های اجتماعی و افزایش وسایل ارتباط جمعی باعث شود که سرمان با موبایل گرم شود و حتی دیگر در محیط خانه هم حرفی برای گفتن نداشته باشیم، آن وقت است که باید به رسانه به دید یک تهدید بالقوه نگاه کرد.
این روزها شبکه‌های اینترنتی مثل فیسبوک و شبکه‌های مبتنی بر موبایل مثل وایبر و لاین و واتس آپ چنان فراگیر شده که اگر کسی از آنها استفاده نکند، با دیده تعجب به او نگاه می‌کنند.
نمی‌گوییم این امکانات جدید و در دسترس، اتفاق بدی است، ولی مشکل اینجاست که وقتی هنر استفاده از این امکانات ارتباطی جدید را نداشته باشیم، آن وقت همین امکانات مثل شمشیر دولبه عمل می‌کند و حتی براحتی می‌تواند بنیان خانواده را متزلزل کند.
حالا در تازه‌ترین اخبار، روز گذشته هم وزیر ورزش و جوانان به مهر گفته است: طبق تحقیقات کارشناسان، هم‌اکنون سطح گفت‌وگو در خانواده‌ها پایین آمده و میانگین گفت‌وگوی افراد، ۳۰دقیقه در روز است.
محمود گودرزی هشدار داده است: در گذشته چنین روندی را شاهد نبودیم. انزوا از دیگر تاثیرات تکنولوژی در خانواده است، یعنی حتی اگر افراد خانواده کنار هم باشند، از نظر گفتاری و رفتاری از یکدیگر فاصله گرفته‌اند. اینجا تفاوت در نوع نگاه‌هاست و طبیعی است که این نگاه‌ها بر نهاد خانواده تاثیر می‌گذارد.
نکته دیگر اینجاست همین افرادی که در محیط خانه به طور میانگین 30 دقیقه حرف می‌زنند، الزاما آدم‌های کم حرفی نیستند و اتفاقا خیلی از آنها در محیط بیرون خانه، آدم‌های پرحرفی هستند.
البته نباید از خاطر برد که مقصر اصلی این وضعیت، فقط ترویج شبکه‌های اجتماعی و نابلدی ما در استفاده از آنها نیست، بلکه این روزها در بسیاری از خانواده‌ها شاهد هستیم که هنر ارتباط موثر کلامی در خانه وجود ندارد و در خیلی از خانواده‌ها طلاق عاطفی رایج است.
همچنین با تغییر نسل و عوض شدن هنجارهای رایج، حالا نیاز به خدمات مشاوره در خانواده‌ها امری جدی است، اما متاسفانه این نیاز نه از سوی خانواده‌ها و نه از سوی رسانه‌ها جدی گرفته نمی‌شود.
منبع: جام جم
ارسال نظرات