چرا فدراسیون فوتبال مسؤولیت شکست تیم‌ملی را برعهده نمی‌گیرد؟

به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، رفتاری که از فدراسیون فوتبال سر زد مبنی بر رو کردن برگ دوپینگی بودن عبدالزهرا بازیکن عراق آن هم بعد از بازی با این تیم سوالی را به وجود می‌آورد ؛ اینکه چرا فدراسیون فوتبال با داشتن چنین برگی، قبل از بازی تیم عراق را تحت فشار قرار نداد تا بازی روانی را علیه حریف شروع کندیا مانع از بازی این بازیکن شود؟ این مساله را باید پذیرفت که فدراسیون فوتبال نظارتی درست بر تیم نداشت و از طرفی هم وزارت ورزش دقیقا نقش اپوزیسیون تیم‌ملی را بازی می‌کرد و همین مساله سبب شد دست به کاری بزند که فرجامش از قبل مشخص بود. این موضوع دقیقا مصداق نقد را رها کردن و نسیه را چسبیدن است چون اگر فدراسیون فوتبال از مشاوره درست استفاده می‌کرد می‌توانستیم از این حربه به ضرر عراقی‌ها استفاده کنیم نه اینکه حالا همه چیز علیه ما شود.

درست قبل از اینکه رای نهایی دیدار ایران ـ عراق  از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا صادر شود در میان تمام روزنامه‌ها، ابرار ورزشی تیتر «فریب افکار عمومی تا کی؟» را روی جلد صفحه نخست خود برده بود. این مقاله به بازی‌های روانی فدراسیون فوتبال بعد از بازی با عراق پرداخته و به این مساله اعتقاد دارد که چرا نباید مسؤولیت باخت را برعهده گرفت و از این به بعد باید به فکر بازی‌های مقدماتی جام‌جهانی باشیم نه آنکه در سوگواری حذف از جام ملت‌ها غلت بزنیم. خبری که شنبه شب روی خروجی خبرگزاری‌ها مبنی بر محرومیت تیم عراق قرار گرفت بیشتر اذهان عمومی را با خودش همراه کرد که این احتمال وجود دارد بار دیگر ما به بازی‌ها بازگردیم! حتی کی‌روش زمین تمرینی را دوباره در نظر گرفته بود تا در صورت این اتفاق بازیکنان از لحاظ بدنی در شرایط افت قرار نگیرند و هزار و یک خبر دیگر که نشان می‌داد فدراسیون فوتبال تمام حواسش را روی گافی که از عراقی‌ها گرفته معطوف کرده است. این مساله تا حوالی صبح یکشنبه ادامه داشت و تبدیل به سوژه داغ رسانه‌های دیجیتالی و خبرگزاری‌ها شده بود و گزارش لحظه به لحظه آن منتشر می‌شد. ولی اینجای داستان باید زمان را نگه داشت و سوالی مطرح کرد...آیا واقعا منطقی بود که به اینگونه ترفندها دست بزنیم؟

آیا شخصیت تیم ما اجازه می‌داد تا با حیله‌های قدیمی حریف را آچمز کنیم؟ خیلی از کارشناسان قبل از اینکه رای نهایی صادر شود اعتقاد داشتند این موضوع از لحاظ حقوقی به جایی راه پیدا نمی‌کند و این مساله بیشتر برجسته‌سازی است که از سوی فدراسیون فوتبال مطرح شده و آنها می‌خواهند با این روش سنگینی حذف را از روی دوش‌شان بردارند. اما آیا می‌توانستیم به این تیم برای قهرمانی امید داشته باشیم؟ واقعا فتح جام  در تورنمنتی که در آن ژاپن مدافع عنوان قهرمانی‌اش حذف می‌شود و تیم‌ها با تمام قوا ظاهر می‌شوند برای ما امکان‌پذیر بود؟ تیم با داشتن 2 بازی تدارکاتی و بدون پشتوانه حمایتی لازم وزارت ورزش راهی این بازی‌ها شد. پذیرفتن تلخی شکست خیلی بهتر از پرداختن به موضوع‌های حاشیه‌ای است که شخصیت تیم را زیر سوال می‌برد. شاید سال‌ها قبل هم همین عراقی‌ها در بازی‌های تیم امید کشورشان با ما واقف به 2 کارته بودن بازیکن ما بودند و این مساله را قبل از بازی عیان نکردند و بعد تیم ما به خاطر تخلف حذف شد. ولی ما باید یادمان باشد که شخصیت تیم ما به مراتب بالاتر از این است که بخواهیم دست به حقه یا فریب بزنیم البته به اعتقاد بعضی‌ها نیز این یک ترفند تاکتیکی است ولی خب وقتی به جایی نمی‌رسد بیشتر مشکلات را عمیق‌تر می‌کند تا اینکه راه به جایی باز کند. با تمام این تفاصیل یکشنبه صبح آب پاکی روی دست فوتبال ما ریخته شد و سرانجام کنفدراسیون فوتبال آسیا درخواست ایران را برای تغییر نتیجه دیدار مقابل عراق نپذیرفت و بر این اساس عراق حضورش در ادامه جام ملت‌ها قطعی شد. نکته قابل توجه این است که حتی خود کی‌روش نیز در این رابطه بیان کرده بود: «بابت مساله دوپینگ عصبانی و ناراحت هستم ولی احتمال اینکه نتیجه بازی ایران و عراق تغییر کند یک به هزار است».

منبع: وطن امروز