یادداشت دانشجویی/
به گزارش «خبرگزاری دانشجو»، حماسه، واژه ای است که نزد ما ایرانیان جایگاه ویژه ای دارد. گاه برای یک نبرد و گاه برای یک سخن، در هر جایی که کاری بزرگ و تاثیرگذار دیده شود واژه حماسه را به آن نسبت می دهیم. شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی جایی است که می توان نمونه‌های زیادی از حماسه را در آنجا دید. آنجا که مظلومان به پا می خیزند و به هواداری از کاوه هایی، ضحاک هایی را به خاک می کشند و تیشه بر ریشه شان می زنند.
حماسه برق از چشم همه می برد. حماسه کاری به حرف بقیه ندارد حماسه کاری به کمی و زیادی هم ندارد کار خودش را می کند. حتی ۷۲ نفر هم می توانند حماسه ای ۱۴۰۰ ساله بیافرینند شاید هم بیشتر. مردم آن زمان از درازای تاریخ بی اطلاع بودند و نمی دانستند که چه قلب هایی تسخیر خواهد شد، نمی دانستند که امثال امروزی هایی اصلاً به یاد آن ها خواهند بود یا نه؛ اما شد و چه شدنی؛ حماسه را می گویم حماسه عاشورا… . من که گفتم کار خودش را می کند و کاری به کار بقیه ندارد. محکم زد و درست هم زد. تیشه را درست به آنجایی که باید می زد، زد. ظلم را از ریشه خشکاند.
انقلاب، کلمه ای است که با شنیدنش ذهن بی پروا به سمت انقلاب اسلامی پر می کشد. انقلابی که همه چیز را منقلب کرد. از درون آدم ها و قلب ها و ذهن ها گرفته تا تاریخ و معادلات جهانی را. آنچنان جهان را متحیر کرد که تا آمدند با حساب و کتاب هایشان بفهمند که چه شده کشوری به نام جمهوری اسلامی ایران پا گرفته بود و دیگر هیچ چیز از نفس نمی انداختش. حتی هشت سال هم جنگ همه جانبه فایده ای ندارد. دور نشویم بگذاریم و بگذریم. بحثمان انقلاب بود. گفتم که حماسه این است دیگر، همه را متحیر می کنی. انگشت به دهان همه می گذاری. اما شرطش هم این است که بدانی درست بر ریشه بزنی، تیشه را.
بیایید با هم یک حماسه ی دیگر را مرور کنیم. ۱۳ آبان، لانه ی جاسوسی شیطان بزرگ تسخیر شد و امام (ره) نام انقلاب دوم را برای این تسخیر برگزید و فرمود: این انقلاب از انقلاب اول مهمتر بود. به راستی در انقلاب دوم چه رخ داد که از انقلاب اول مهمتر بود. امام (ره) که با کسی تعارف نداشت وقتی می گوید مهمتر بوده حتماً مهمتر بوده. عرض کردم که حماسه تعداد سرش نمی شود و کاری ندارد که بقیه چه می گویند کار خودش را می کند. حال از دیوار بالا رفتن هم می شود یک حماسه و انقلاب، آنهم مهمتر از انقلاب اول. چرا که ریشه را مشخص کرد و تیشه بر آن زد.
و اما امروز…
عده ای گفتند راهپیمایی حکومتی! من می گویم حماسه حکومتی. که انصافاً همچین بی راه هم نگفته ام. چرا که حکومتی که بتواند دو روزه اینچنین جمعیتی را کف خیابان بیاورد آنهم در همه جای کشور، حکومت بی نظیری است و حماسه آفریده است؛ اما نفهمیده اند… ۹ دی ترجمه ی عاشورا بود به زبان انقلاب اسلامی. مردم این دیار یاد گرفته اند که چگونه حماسه بیافرینند. تجربه ای به درازای تاریخ دارند. تیشه را می دانند که کی به ریشه بزنند. آنچنان که جهان متحیر شود و تاریخ انگشت به دهان از رفتن باز ایستد. خدا می داند که آیندگان بر ما خرده می گیرند که چرا و چگونه ۹ دی را در قاب تقویم گنجانده ایم. ۹ دی نمی تواند در تقویم بماند چراکه تجلی “کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا”ست. مگر هشت سال دفاع مقدس در تقویم ماند نه اصلاً جنسش در تقویم ماندنی نیست، روح است در کالبد این ملت و همه ی آزادیخواهان؛ ۹دی هم اینگونه است جنسش در تقویم ماندنی نیست و روح بصیرتی خواهد بود برای یافتن راه و چاه. دیدید حماسه در تقویم هم نمی ماند. روح خواهد شد و فناناپذیر!!!
ارسال نظرات