گزارش "خبرگزاری دانشجو" از مشکلات دانشجویان دانشگاه قم
به گزارش خبرنگار "خبرگزاری دانشجو" از قم، همزمان با روزهای آغازین سال تحصیلی 93 _94 باز هم شاهد کمبود امکانات خوابگاهی و عدم اهتمام مسئولان در قبال اسکان دانشجویان دانشگاه‌های قم هستیم.
کمبود خوابگاه و امکانات خوابگاهی دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی یکی از مشکلاتی است که اغلب دانشگاه‌های کشور با آن مواجه هستند، مشکلی که خود زمینه‌ساز مشکلات دیگری است و آسیب‌های اقتصادی و فرهنگی زیادی برای دانشجویان در پی‌دارد.
این مشکل در استان قم قرار بود در زمان حجت الاسلام موسی پور، استاندار سابق قم در سال 90، با تصویب طرح خوابگاهی، واگذاری زمین‌های دولتی به دانشگاه‌ها و مراکز علمی در شهرک هزار هکتاری حوزوی و دانشگاهی استان و استفاده از ظرفیت‌های سرمایه گذاری بخش خصوصی حل شود؛ اما هنوز در اندر خم یک کوچه باقی مانده است.
این روزها وقتی به فضای دانشگاه قم قدم می‌گذاریم، شاهد این هستیم که دانشجویان به صورت گروهی، دو نفره یا تنهایی در گوشه‌ای از حیاط و فضای سبز دانشگاه مشغول استراحت، خوردن غذا یا خواندن نماز هستند.
ساعت شش بعد از ظهر یکی از آخرین روزهای گرم تابستان قم است، علی یکی از ده‌ها دانشجویی ست که روی نیمکت حیاط رو به روی ساختمان اصلی دانشگاه قم نشسته و خسته و بی‌حوصله به نظر می‌رسد.
از او در مورد علت نشستنش در این فضای گرم سوال می‌کنم؛ با صدای آرام و خسته سلام می‌کند و می‌گوید دانشجوی ورودی جدید است، از شهر رباط کریم به قم آمده و به دلیل عدم برنامه‌ریزی مناسب از سوی دانشگاه، باید صبر کند تا روز دوشنبه( 31 شهریور) خوابگاه او را در اختیارش قرار دهند.
وی ادامه می‌دهد: به ما گفته‌اند باید تا روز دوشنبه صبر کنیم تا تکلیف خوابگاهمان معلوم شود، تا آن موقع هم می‌توانیم از محیط دانشگاه و نمازخانه برای استراحت و خواب استفاده کنیم.
علی که انگار مرهم دردی پیدا کرده ادامه می‌دهد، ما چون ترم اولی هستیم، باید بین 650 تا 700 هزار تومان هزینه خوابگاه پرداخت کنیم، گویا در ترم‌های گذشته این مبلغ 150 هزار تومان بوده و علت این افزایش چند برابری خصوصی شدن خوابگاه جدید است.
مسئولان دانشگاه قم سه ماه فرصت داشتند برای خوابگاه‌ها برنامه ریزی کنند
وی عنوان می کند: این بی نظمی در تحویل خوابگاه قابل توجیه نیست، مسئولان دانشگاه سه ماه فرصت داشتند برنامه‌ریزی کنند و چاره‌ای برای امروز دانشجویان بیاندیشند.
از او تشکر و خداحافظی می‌کنم و به سمت دیگری از حیاط دانشگاه می‌روم، تعدادی از دانشجویان کیف به دوش و ساک به دست به دیوار نمازخانه دانشگاه تکیه داده و برخی نشسته‌اند، نزدیک می‌شوم، خودم را معرفی می‌کنم و اجازه صحبت می‌گیرم؛ هنوز حرفم تمام نشده همه شان بلند می‌شوند و رو به روی من می‌ایستند، انگاری منتظر کسی هستند که مشکلاتشان را با او در میان بگذارند.
اولی اهل تهران است، می‌گوید از سوی دانشگاه به ما پیامک داده‌اند که برای تحویل گرفتن خوابگاه بیایم دانشگاه؛ اما خوابگاه داخلی به ما نمی‌دهند و برای خوابگاه خصوصی هم باید مبلغ600 تا 700 هزار تومان پرداخت کنیم، اشکالی ندارد می‌پردازیم، اما همان را هم می‌گویند باید تا دوشنبه صبر کنید.
دانشجویی که در وسط جمعیت و درست مقابل من ایستاده می‌گوید اهل قزوین است و به همراه دوستانش از صبح تا ساعت چهار بعد از ظهر در صف خوابگاه منتظر مانده، آخرش هم به او گفته‌اند فعلا ظرفیت تکمیل شده و شاید خوابگاه به او تعلق نگیرد.
همه شان دانشجوهای ورودی جدید هستند و از شهرهای مختلف به قم آمده‌اند و از نحوه تهیه ژتون برای غذا و عدم اهتمام و تعهد مسئولان برای محل اقامت خود گِله دارند.
با توجه به این وضعیت به نظر می‌رسد؛ سیاست بومی سازی دانشگاه‌ها یکی از بهترین راهکارهای منطقی برای حل اینگونه معضلات است، که امیدواریم مورد توجه قانونگذاران و متولیان امر قرار گیرد.
خاطرنشان می‌شود، خبرگزاری دانشجو آمادگی دارد پاسخ مسئولان دانشگاه قم در خصوص عدم برنامه‌ریزی مناسب و بی‌نظمی در زمینه اسکان دانشجویان را منتشر کند.
ارسال نظرات