آیت‌الله جوادی‌آملی:
به گزارش حوزه احزاب «خبرگزاری دانشجو»، "آیت الله جوادی آملی" در جلسه درس اخلاق هفتگی خود با تسلیت ایام شهادت امام صادق (ع)، به تشریح پاره‌ای از ویژگی‌های علمی و عملی ایشان پرداخت و اظهار داشت: وجود مبارک امام صادق (ع) که رئیس مذهب ماست، مشابه همان کار و برنامه‌ای را که رسول گرامی (ص) در زمان خود انجام داد، بر عهده داشته است. رسول گرامی (ص) مشکلات محلّی، ملّی، منطقه‌ای و جهانی را حل کرد. و امام صادق نیز همان کار را انجام دادند.
معظم له با اشاره به گستردگی مشکلات اعتقادی مردم در زمان امام ششم، ادامه داد: مشکلات اعتقادی مردم حجاز، مجاوران حجاز و جهان معاصر در ابتدای بعثت پیامبر اسلام (ص)، الحاد، شرک و مشوبیّت اعتقادی و مانند آن بود؛ در عصر امام صادق (ع) هم همین مشکلات وجود داشت.
وی با بیان این مطلب که استقامت و پایداری صادق آل محمد (ع)، اصل اسلام را حفظ کرد، تصریح کرد: این گونه نبود که امام صادق (ع) تنها حوزه علمیه داشته باشد، رئیس مذهب باشد و حکم فقهی بیان کند، ایشان با ملحدان از یک سو، با مشرکان از سوی دیگر، با کسانی که مشوبیت اعتقادی و اخلاقی داشتند و با امویان و عباسیان به مبارزه برخاست و علاوه بر معرفی نظام اسلامی، با استقامت و پایداری این نظام را حفظ کرد.
معظم له در ادامه با اشاره به برخی از توصیه‌های امام صادق (ع) در اداره امور اخلاقی و اجتماعی مسلمین، خاطرنشان کرد: از امام صادق (ع) سؤال کردند اینکه فرمودید خدای سبحان همه کار‌ها را در اختیار بشر قرار داد «إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَوَّضَ إِلَی الْمُؤْمِنِ أُمُورَهُ کُلَّهَا وَ لَمْ یُفَوِّضْ إِلَیْهِ أَنْ یُذِلَّ نَفْسَهُ» یعنی چه؟ ایشان فرمودند «خدا به افراد اجازه نداده که خودشان را ذلیل و فرومایه کنند».
آیت الله جوادی آملی با تاکید بر اینکه ایران اسلامی براساس مکتب امام صادق (ع) اداره می‌شود، تصریح کرد: هر گونه تعهّد، کنوانسیون، میثاق، پیمان نامه و کاری که باعث ذلّت یک مملکت است، در مکتب امام صادق (ع) جایی ندارد و خدا اجازه چنین کاری را نداده است.
این مرجع تقلید با اشاره به پاسخ امام ششم به سئوالی در خصوص معنای ذلت، بیان داشتند: از حضرت سؤال کردند انسان خودش را ذلیل کند یعنی چه؟ فرمود «آبروی انسان برای انسان نیست. انسان کاری بکند که «مسلوب‌الحیثیه» شود، این شخص معصیت کرده است!»؛ حضرت به ما فرموده‌اند «آبرو، امانت الهی است، مثل جان».
معظم له تصریح کرد: یکی از مصادیق آبروریزی و ذلّت نفس که حرام می‌باشد این است که انسان سِمتی را قبول کند و نتواند آن را اداره کند. اگر می‌بینید در کشوری کسی سِمتی دارد و نمی‌تواند آن را اداره کند، این کار معصیت است.
وی در پایان تاکید کرد: اگر کسی مسئولیتی را قبول کرد و نمی‌تواند آن را اداره کند، ابتداء باید عاقلانه بگوید من نمی‌توانم و بعد هم فوراً استعفا دهد.
ارسال نظرات