به گزارش گروع علمی «خبرگزاری دانشجو»، با توجه به میزان بالای جراحات پوستی، نیاز به جایگزینهای پوستی متناسب با نوع زخم ضروری است. این عوامل زمینه تحقیقات گسترده در معرفی فرآوردههای پوستی جدید برای درمان این آسیبهای پوستی را فراهم کرده است.
در این راستا پژوهشگران دانشگاه صنعتی اصفهان با همکاری دانشگاه ملی سنگاپور در تحقیقات نانوالیافی از یک ترکیب جدید برای درمان ضایعات پوستی معرفی کردند. نانو الیاف تهیه شده که از جنس سلولز استات/ژلاتین است، ساختاری شبیه به پوست بدن دارد و از زیست تخریب‌پذیری مناسبی برخورداراست. استفاده از مواد نسبتا ارزان قیمت که به لحاظ تجاری نیز در دسترس هستند و روش الکتروریسی به عنوان مرسومترین و مقرون به صرفهترین روش تولید نانوالیاف، از دیگر دستاوردهای این تحقیق است.
این محققان موفق شدند تنها با تغییر نسبت ترکیب سلولز استات به ژلاتین، از این نانوالیاف به عنوان پانسمان زخم‌های سطحی و یا داربست در بازسازی زخم‌های استفاده کنند.
جراحات پوستی به دو گروه عمده جراحات سطحی و عمیق تقسیم می شوند؛ در جراحات سطحی، تنها لایه اپیدرم پوست دچار آسیب می‌شود در حالی که در جراحات پوستی عمیق، علاوه بر اپیدرم، لایه درم نیز دچار آسیب می‌شود. انتخاب ساختار مناسب جهت درمان هر یک از این جراحات، بسیار مهم است. در فرایند ترمیم هر دو نوع زخم، قابلیت جذب اگزودا (ترشحات چرکی)، نفوذ پذیری نسبت به اکسیژن و کنترل رطوبت از جمله ویژگیهای ضروری جایگزین پوستی مورد استفاده است.
علی‌رغم این ضروریات مشابه، خاصیت چسبندگی جایگزین پوستی بسته به کاربرد مورد نظر متفاوت است. در درمان جراحات سطحی، پانسمان مورد استفاده باید به سادگی و بدون آسیب به بافت در حال ترمیم، قابل تعویض باشد و بنابراین نباید به سطح زخم بچسبد. در مقابل، جایگزینهای پوستی که به عنوان داربست جهت مهندسی بافت صدمات عمیق پوستی بکار میروند، باید بستر مناسبی جهت اتصال، چسبندگی و تکثیر سلولهای موجود در لایه درم پوست را فراهم سازند و با ترمیم بافت، خود تخریب شوند.
نانو الیاف تهیه شده با شبیهسازی ابعادی و ساختاری ماتریکس خارج سلولی طبیعی، تعامل مطلوب با سلول‌ها را امکان‌پذیر میسازند. همچنین تخلخل موجود در ساختار نانولیفی، انتقال مواد مغذی به سلول‌ها و دفع ضایعات سلولی را نیز فراهم می کند که این موارد، عوامل کلیدی در موفقیت فناوری مهندسی بافت در بازسازی بافتهای آسیب دیده بهشمار میروند.
این محققان امیدوارند با انجام آزمایشات تکمیلی در مدلهای حیوانی (in vivo) و نیز کارآزمایی بالینی، ساختارهای تولید شده را بهبود بخشیده و بتوانند از آنها در درمان انواع جراحات پوستی استفاده کنند ضمن آنکه از این نانو الیاف در راستای رها سازی انواع داروها به منظور تسهیل بهبود زخم و کاهش عفونت کاربردی کنند.
ارسال نظرات