به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از زاهدان، پس از آن که چندی پیش سیدباقر حسینی، نماینده سیستان در مجلس شورای اسلامی در مصاحبه با یکی از سایت های محلی استان سیستان و بلوچستان انتقاداتی جدی را به مدیریت دانشگاه زابل مطرح کرد. رئیس این دانشگاه نیز جوابیه ای را خطاب به این نماینده نوشت.
متن این نامه به شرح ذیل است:
جناب آقای سید باقر حسینی نماینده مردم شریف سیستان
مصاحبه شما را خواندم، با توجه به شناختی که از خصوصیات، اخلاق و منش شما دارم، آنچه گفته شده بود، طبیعی و عادی به نظر می رسید چرا که:
از کوزه همان برون تراود که در اوست…
از آنجایی که می دانم جمع کثیری از مردم سیستان و بخصوص همکاران دانشگاهی با اینجانب هم عقیده هستند، لزومی برای پاسخگویی نمی دیدم؛ اما اصرار تعدادی از این دوستان مجبورم کرد مطالبی را جهت تنویر افکار عمومی با مردم و شما در میان بگذارم.
قبل از هر چیز لازم به توضیح است که 11 خردادماه، سومین سال حضور اینجانب در دانشگاه زابل است. با عنایت به اینکه هیچ نقشی در برنامه ریزی بودجه سال 90 نداشته ام و با توجه به شرایط آن زمان دانشگاه و صرف زمان برای ایجاد آرامش و تسلط بر اوضاع، عمده فعالیت های ذکر شده وبرنامه ریزی ها معطوف به سال های 91 و 92 خواهد بود.
ایراداتی را بر کار مدیریت دانشگاه گرفته بودید، راستی چه شده است که این ایرادات جدیداً کشف شده است؟ تا قبل از اینکه نماینده شوید این ایرادات بر ما وارد نبود؟!!
از رکود پروژه های عمرانی دانشگاه صحبت کرده اید! آیا تا به حال از این پروژه ها بازدیدی به عمل آورده اید؟ ناسلامتی نماینده مردم هستید و باید بدانید پروژه ها در چه وضعیتی است. این حق که نه، بلکه وظیفه شماست.
اصلا می دانید دانشگاه چه پروژه هایی دارد؟ درصد پیشرفت فیزیکی هر کدام چقدر است؟ کدامشان فعال و کدامشان غیر فعالند؟
راستی از وضعیت بودجه عمرانی دستگاه های اجرایی کشور و استان در سال های 91 و 92 مطلع هستید؟
ناسلامتی عضو کمیسیون امنیت ملی هستید و در مجلس حضور دارید و اخبار کشور را می شنوید.
کاش به اندازه رفتن به دو مجلس پرسه و ختم، برای بازدید از پروژه های عمرانی دانشگاه هم وقت می گذاشتید.
اما جهت اطلاع شما باید عرض کنم:
پروژهه ای عمرانی دانشگاه با وجود رکود اقتصادی سال های 91 و 92 خوشبختانه هیچ وقت تعطیل نشده اند و در حال تکمیل شدن هستند و امیدواریم در سال جاری شاهد افتتاح چند فقره از این پروژه ها خواهیم بود. البته بدون کمک شما!؟
جناب آقای حسینی؛
آیا اصلا شما می دانید در سال های سخت تحریم و کاهش بودجه، دانشگاه زابل چگونه اداره می شد؟
می دانستید در سال 91 دانشگاه با کسری 14 میلیارد تومان در بودجه جاری و نزدیک به 10 میلیارد تومان در بودجه عمرانی روبرو بوده است؟
برای آنکه مفهوم این اعداد را بدانید باید بگویم در آن سال ساخت یک بلوک خوابگاه تنها به حدود 2٫5 میلیارد تومان نیاز داشت و قرارداد ساخت دانشکده مهندسی و کتابخانه مرکزی دانشگاه هرکدام پنج الی شش میلیارد تومان بود.
البته گمان نمی کنم خبر داشته باشید!
جناب آقای حسینی؛ پروژه های عمرانی دانشگاه که از محل بودجه های عمرانی مصوب معاونت راهبردی ریاست جمهوری تامین اعتبار می شوند، فقط با تخصیص اعتبار از طرف این معاونت قادر به اجرا هستند و هنگامی کهه بعلت مشکلات تحریم و کسری بودجه کشور، امکان تامین و تخصیص بودجه وجود نداشته باشد، لاجرم با تاخیر و رکود روبرو خواهند شد. با اینهمه با مدیریت مناسب، پروژه های در دست اجرای دانشگاه با کمترین تاخیر و رکود روبرو بوده استغ به گونه ای که در سال جاری شاهد افتتاح چند فقره از این دست پروژه ها در دانشگاه خواهیم بود.
راستی از اوضاع پروژه های عمرانی در سایر دانشگاه های کشور و بخصوص دانشگاه های استان خبر دارید که اینگونه اظهارنظر می‌فرمائید؟
بعید می دانم که خبر داشته باشید!!!!
اما در کنار پروژه های مصوب ملی پروژه هایی هم هست که فقط با تکیه بر توان مدیریتی، فنی و کار تیمی دانشگاه و از محل درآمدها، صرفه جویی ها و کمک های مردمی و در موارد خاصی کمک های جانبی وزارت علوم و یا سایر دستگاه های اجرایی که خود مستلزم پیگیری های ممتد است، اجرا می شوند و به همین دلیل ملاک خوبی برای ارزیابی حسن مدیریت افراد خواهد بود. بگذارید قدری در مورد اینگونه پروژه ها صحبت کنیم، البته یادمان باشد در شرایط سخت تحریم و کسری بودجه سنگین هم به سر می بریم.
آیا می دانستید بزرگترین سالن اجتماعات منطقه سیستان در دانشگاه زابل در دست احداث است؟ آن هم بدون هیچگونه بودجه ای از طرف دولت و فقط با تکیه بر توانایی های فنی دانشگاه و از محل صرفه جویی ها و کمک های مردمی…..
آیا می دانستید اولین نیروگاه هایبریدی (ترکیب نیروگاه بادی و خورشیدی) در این دانشگاه در حال ساخت است؟
آیا می دانستید قرارداد ساخت نیروگاه 20 کیلوواتی خورشیدی دانشگاه با شرکت توزیع برق استان بسته شده و بزودی احداث خواهد شد؟
آیا می دانید باغ گیاه شناسی دانشگاه به مساحت 10 هکتار به منظور انجام طرح های تحقیقاتی در حوزه کشاورزی در حال احداث بوده و تا کنون قریب به 50 درصد پیشرفت فیزیکی داشته است؟
آیا از توسعه پارک ها و فضای سبز دانشگاه که در منطقه بی نظیر است، اطلاع دارید؟
آیا می دانید اولین ساختمان پژوهشکده کشاورزی در محل چاه نیمه با بهترین امکانات پژوهشی و آموزشی در حال اتمام است؟ (شروع عملیات سال 92)
آیا می دانید اولین ساختمان پژوهشکده دام های خاص در محل چاه نیمه با آزمایشگاه های مجهز در حال احداث است؟ (شروع عملیات سال 93)
آیا از توسعه معابر، محوطه سازی های زیبا و پارکینگ های دانشگاه مطلع هستید؟
آیا تا کنون برای ذکر فاتحه ای بر مزار شهدای گمنام دانشگاه رفته اید؟
از بنای یاد بود شهدای گمنام که در نوع خود بی نظیر و باعث افتخار دانشگاه است، بازدید داشته اید؟ بنایی که با کمک کاشیکاران و هنرمندان اصفهانی که سال ها جهت توسعه صحن ابا عبدالله الحسین (ع) در عتبات عالیات فعالیت می کردند، در حال ساخت است.
آیا می دانید توسعه و تکمیل مجتمع عظیم ورزشگاه دانشگاه در خرداد ماه شروع خواهد شد؟
آیا اطلاع دارید مهمانسرای بزرگ دانشگاه به طور کامل بازسازی شده و به یکی از بهترین مراکز اقامتی منطقه در آمده است که خود می تواند باعث رونق برگزاری سمینارها، کنفرانس ها و همایش های بزرگ در منطقه شود؟
آیا اطلاع دارید بزرگترین طرح اینترانت منطقه با اجرای قریب به 20 کیلومتر فیبر نوری در سایت های قدیم و جدید دانشگاه تحقق یافته است؟
آیا از بزرگترین طرح جامع اتوماسیون دانشگاه مطلع هستید؟
آیا می دانید بزرگترین طرح گردشگری منطقه در حوزه چاه نیمه و مجتمع بقیه الله الاعظم با عنوان «دهکده توریستی چاه نیمه» توسط دانشگاه تهیه و جهت تامین اعتبار به مسئولان مربوطه ارائه شده است؟
فراموش کرده اید سالن اجتماعات 350 نفری دانشگاه را که پس از سال ها با هزینه بالغ بر نیم میلیارد تومان کاملا بازسازی شد، شما بازگشایی کردید و همزمان با آن شاهد تجهیز و راه اندازی سه سالن همایش با گنجایش 160، 110 و 30 نفری در دانشگاه بوده ایم.
آیا از سالن اجتماعات زیبای حوزه معاونت فرهنگی که به یادبود فرهنگی فرهیخته، مرحوم گلستانه نامگذاری شده است، خبر دارید؟
آقای حسینی لحظه ای از دید و بازدیدهای مجلس ختم و پرسه خود بکاهید و سری هم به دانشگاه بزنید تا بازدید از طرح های عمرانی دانشگاه، شما را شرمنده مطالب غیر واقع که ناشی از اطلاعات اندکتان بود، کند.
البته شاید ما هم در این موضوع بی تقصیر نباشیم، اگر برای هر پروژهای چند مراسم کلنگ زنی و یا افتتاح ترتیب داده بودیم و بویژه از شما جهت کلنگ زنی و قیچی کردن روبان ها دعوت بعمل می آوردیم، شاید این گونه مورد بی مهری شما قرار نمی گرفتیم.
و اما در مورد نیروهای انسانی ارزشمند دانشگاه؛
دانشگاه زابل در سال 1378 مستقل شد از آن زمان تا سال 90 تقریبا دوازده سال می گذرد. جناب آقای حسینی؛ آیا می دانید تنها در سال های 91 و 92 بالغ بر 60 نفر از اعضای هیات علمی این دانشگاه جهت ادامه تحصیل در مقطع دکتری عازم خارج و داخل کشور شده اند؟ فکر می کنید درآن 12 سال چند نفر توانسته اند با استفاده از بورس دانشگاه ادامه تحصیل دهند؟ تحقیق کنید تا بدانید چه اتفاق بزرگی در دانشگاه افتاده است. با احتساب جذب ده ها دانشجوی دوره دکتری که متعهد به خدمت در دانشگاه زابل هستند، دو تا سه سال دیگر این دانشگاه شاهد حضور ده ها استاد دانشگاه با مدرک PhD خواهد بود.
آقای حسینی؛ وقتی به آنچه اتفاق افتاده است و درآینده ثمرات آن نمایان می شود، فکر می کنم، اشک شوق امانم نمی دهد و خدا را شاکرم که به من توفیق داد وسیله ای برای این رخداد میمون باشم. رخدادی که آنرا با ده ها پروژه عمرانی برابر می دانم.
آیا می دانستید در سطح دانشگاه های کشور این تعداد بی نظیر است؟
و این عدد در مجموع کل دانشگاه های استان به 20 نفر هم نمی رسد و رقم آن برای سایر دانشگاه های ایران شاید 10 تا 15 نفر باشد.
آیا می دانستید که تقریبا برای کلیه رشته ها و گرایش های دانشگاه، اساتید به اندازه کافی تامین شده و دیگر مشکلی تحت عنوان کمبود استاد نداریم؟
از تعداد رشته هایی که بخصوص در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری به ظرفیت دانشگاه اضافه شده است، هم صحبت کنم؟
از تاسیس پردیس شماره 2 چه؟
از تلاش برای جذب دانشجویان خارجی چه؟ می دانید با تاسیس پردیس شماره 2 چه فرصت بزرگی برای جذب دانشجو از کشورهای همسایه که می تواند ضمن تاثیر فرهنگی و صدور ارزش های ناب انقلاب، ثمرات اقتصادی بسیار زیادی را نیز برای منطقه به ارمغان بیاورد، فراهم شده است.
از همه مهمتر، از افزایش حق جذب اعضای هیات علمی که آرزوی چندین و چند ساله دانشگاهیان این منطقه بوده چه؟ اتفاقی که ماندگاری اساتید را در این دانشگاه چند برابر می کند.
از تاسیس صندوق رفاه اعضای هیات علمی و کارکنان؟ از اجرای قانون جدید استخدامی کارکنان و اعضای هیئت علمی؟ از تصویب پژوهشگاه؟ از توسعه پژوهش های کاربردی؟ از همکاری های علمی با دستگاه های اجرایی و ارائه مشاورهای علمی و عملی؟
طرح های کاربردی در حوزه تالاب هامون، آبیاری تحت فشار، اصلاح و تغییر الگوی کشت، طراحی گلخانه های بومی، استفاده از انرژی نو و … ؟
از توسعه کمیته اجرایی جذب اعضای هیات علمی که باعث تسریع در جذب افراد شایسته و انجام امور مربوط به تبدیل وضعیت همکاران و توسعه منابع انسانی علمی دانشگاه شده است، چه؟ -
از استخدام 131 کارشناس از طریق آزمون سازمان سنجش و با نظارت دستگاه های بازرسی که خوشبختانه با وجود ادعاهای خلاف واقع که شما هم از بلندگوهای آن هستید، هیچ دستگاه نظارتی و بازرسی تاکنون کوچکترین خدشهای به سلامت آن وارد نکرده است.
می توانید ایجاد این تعداد اشتغال را در فعالیت های خودتان ذکر کنید؟
از تبدیل وضعیت کارمندان قدیمی دانشگاه صحبت کرده اید!
شما می دانید چند نفر تا کنون تبدیل وضعیت شده اند و چند نفر نشده اند؟ و چرا نشده اند؟
سال گذشته 260 نفر از نیروهای شرکتی دانشگاه تبدیل وضعیت شده اند و تنها کمتر از 20 نفر که در زمان تبدیل وضعیت نیروها، فاقد دیپلم بودند، نتوانسته اند تبدیل وضعیت شوند. امیدواریم الان که موفق به گرفتن دیپلم شده اند، پیگیر کارشان هستیم تا مشکلاتشان حل شود. البته انتظار این بود که شما هم در کنار ما برای حل مشکل این عزیزان تلاش می کردید و موانع قانونی را رفع می کردید، که نکردید!
جناب آقای حسینی؛ می دانید که این عدد برای سایر دانشگاه های سطح استان چقدر بوده است؟ خیالتان را راحت کنم در بیشترین حالت به 70 نفر هم نمی رسد.
عزیز برادر فرموده اید که رئیس دانشگاه زابل کار مفیدی انجام نمی دهد!؟ و هر اقدامی که از سمت نمایندگان سیستان جهت آبادانی منطقه انجام می شود را تکذیب می کند!
می توانید بگویید کجا این حرفها زده شده، که باعث رنجش خاطرتان شده است؟
راستی در حد این چند خطی که از فعالیت های انجام شده در سطح دانشگاه بیان شد، می توانید شما هم که وظیفه خطیر نمایندگی مردم شریف و مظلوم سیستان را یدک می کشید، چند خط از فعالیت هایی که در جهت آبادانی منطقه انجام داده اید را بیان کنید؟
اگر این فعالیت ها زیاد است چرا برای اینکه بگوئید چه کسی دستگاه ام.آر.آی زابل را راه اندازی کرده است، آنقدر هیاهو بپا کردید و همدیگر را تخریب می کردید؟
چرا وقتی مسئولی یا مدیری دولتی، از منطقه بازدید می کند، تمام تلاشتان این است که آوردنش را بخود نسبت دهید؟
جناب آقای حسینی، کارکنان دانشگاه زابل بسیار فرهیخته و آزاده اند و نشان داده اند از هیچ تبعیض و بی عدالتی به سادگی نخواهند گذشت.
خوشبختانه دستگاه های نظارتی از جمله سازمان بازرسی، اشراف کامل به امور دانشگاه دارند و موارد خلاف را به شدت پیگیری می‌کنند. شما هم اگر موارد خلافی را سراغ دارید به دستگاه های نظارتی و بازرسی اطلاع دهید.
از اظهار نظر معاون اداری و مالی سابق وزارت علوم سخن به میان آورده اید!
عزیز برادر، نزدیک به یک سال است که وزارت علوم معاون جدید دارد، لطفا کمی به روز باشید و به اظهار نظرهای ایشان هم توجه فرمایید. با این همه اولین بودجه ای که توسط اینجانب برای دانشگاه بسته شده، بودجه سال 91 است.
آیا می دانستید رشد بودجه عمرانی آن سال 62 درصد بوده است؟ افزایش از هفت میلیارد تومان به 12 میلیارد تومان!!!!
اگر بر فرض صحت پیگیری این موضوع تنها با افراد رده پائین دانشگاه انجام شده باشد، آیا این نشان توان مدیریتی بالا و بکارگیری نیروهای توانمند نبوده است؟ و آیا این تلاشی برای تربیت نیروهای کار آمد که در آینده سکاندار امورات دانشگاه و منطقه باشند، نیست؟ باید به آن افتخار کرد و یا انتقاد؟
فرموده اید در وظایف دانشگاه نیست که در مورد نمایندگان مجلس اظهار نظر کند!!!؟
باید به عرض برسانم که هر شهروندی از کشاورز و بازاری گرفته تا فرهنگی و استاد دانشگاه حق دارد در خصوص شما اظهار نظر کند رئیس دانشگاه هم به همین ترتیب!
مگر نه این است که شما با رای همین مردم بر کرسی سبز نمایندگی جلوس کرده اید؟
مگر غیر از این است که این همه شوکت و مکنت و قدرت را به برکت آرای همین مردم رنجدیده و آفتاب سوخته به دست آورده اید؟
این سخنان شما بوی دیکتاتوری می دهد نه نمایندگی و خادمی! و ما هنوز یادمان نرفته است که ملت ایران چگونه حکومت 50 ساله پهلوی را که می گفت «فضولی موقوف » از بالا به پایین کشید. شما هم قدری پایین بیایید تا با هم کمی صحبت کنیم.
ادعای شما در خصوص فعالیت اقتصادی اینجانب در زاهدان و همچنین فعالیت در دانشگاه های غیرانتفاعی نیز از مصادیق بارز دروغ و نشر اکاذیب است؛ چرا که با توجه به تخصص اینجانب هیچکدام از دانشگاه های غیرانتفاعی محل مناسبی برای فعالیت اینجانب نیستند؛ ضمن اینکه دروسی که توسط اینجانب تدریس می شود، در مقاطع دکتری، کارشناسی ارشد و در مواردی سال های آخر کارشناسی را شامل می شود که در دانشگاه زابل بیش از اندازه توانم درس برای تدریس موجود است و نیازی به دانشگاه غیرانتفاعی نیست.
همکاران دانشگاهی ساکن در زابل شاهد حضور تمام وقت اینجانب در دانشگاه هستند و بر این اظهار نظر شما قضاوت خواهند کرد.
جناب آقای سید باقر حسینی؛
تصور غلطی رایج شده است که حسن مدیریت در دانشگاه را صرفا به ساخت و ساز، کثرت کلنگ زنی و یا افتتاح می دانند. من در روزی که به این دانشگاه وارد شدم در مجلسی که شما هم حضور داشتید عرض کردم که حسن مدیریت را در اینگونه امور نمی دانم، هر چند برای آن اهمیت قائلم و خوشبختانه در این فرصت کوتاه و در میان کوه مشکلات و کسری ها، فعالیت قابل قبولی را که تنها اندکی از آن در این نامه ذکرشد، ارائه داده ایم.
اما وظیفه مدیریت دانشگاه ایجاد محیطی آرام، بدون تنش و دغدغه برای دانشجو و استاد است تا امر تعلیم و تربیت و دانشجویی و دانش پژوهی بخوبی انجام پذیرد و شما به خوبی منظور مرا می فهمید!!!!! و سختی کار را درک می کنید!!!
جناب آقای حسینی از حاشیه های سیاسی رئیس دانشگاه صحبت کردید. فکر می کنید گرفتاری های دانشگاه جایی برای اینگونه فعالیت ها می گذارد؟ راستی نگران چه هستید؟ همه می دانند دردهای امروز مردم مظلوم سیستان جایی برای اینگونه بازی ها نگذاشته است. شاید نگران تاسیس مجمع توسعه سرمایه های اجتماعی سیستان هستید. باورکنید این یک اتفاق میمون برای منطقه است و هیچ هدف سیاسی در مرامنامه آن نیست.
دعوتی است از همه مردم سیستان از هر قوم و قبیله، از هر دین و مذهب و از هر گرایش سیاسی که فارغ از همه این تفاوت ها نگران آینده سیستان هستند و قلبشان برای آبادانی منطقه می تپد. حرکتی خودجوش و مردمی برای همگرایی و رفع بداخلاقی هایی که باعث این همه مشکلات مردم سیستان شده است و ای کاش شما هم قدم رنجه می کردید، قابل می دانستید تا از نزدیک شنونده درد دل های این سرمایه های عظیم مردمی می بودید.
از همه این ها که بگذریم من و شما بخوبی می دانیم مشکلمان چیست؟ و علت دلخوری شما چیست؟ اگر به نصیحت های برادرانه و مشفقانه اینجانب و سایر همکاران دانشگاهی توجه می کردید و از مشاوره های همکاران علمی تان استفاده می کردید با ارائه طرح‌‌های کارشناسی شده و توجه به پتانسیل های منطقه و پیگیری آن ها می توانستید امروز از کارنامه موفقی برخوردار باشید و وقتتان را با کری خواندن برای این و آن تلف نمی کردید و وظیفه خطیر نمایندگی مردم را با توصیه نویسی برای افرادی که گاها فاقد شایستگی لازم هستند و پیگیری جابجایی افراد و دخالت در امور اجرایی دستگاه ها بویژه در اموری که نیاز به تخصص و تجربه و بعضا مراتب علمی بالا دارد، ضایع نمی کردید.
به دلایلی که ذکر آنها را در اینجا لازم نمی دانم از همان روزهای اول متوجه شدم با شما روزهای سختی را در پیش خواهم داشت. صبر و حوصله ای که در برابر بی حرمتی ها، دخالت های بیجا و بی مورد، اظهار نظرهای تنگ نظرانه و ده ها تهمت و بهتان شما در پیش گرفتم، صرفا برای آن بود که خاطر مردم مظلوم سیستان را آزرده نسازم تا بار دیگر خاطره تلخ تخریب همدیگر را در اذهان مردم زنده نکنم. تا نشان دهم تحمل و مدارا تنها راه رستگاری، پیشرفت و توسعه منطقه است و اگر همکاری همه جانب های را برای تاسیس مجمع توسعه سیستان به خرج دادم همه و همه در همین راستا بوده است.
من شما را دوست دارم، دکتر کیخا و دکتر نورا را احترام می گذارم، از دکتر دهمرده به بزرگی یاد می کنم و با نهایت تواضع در مقابل دکتر قنبری بلند می شوم. اما من محمود اوکاتی صادق ام با افکار، سلایق و اندیشه های خودم. من نمی توانم نقش دیگران را بازی کنم و می خواهم مسئول تصمیماتی باشم که در نهایت و وفق مقررات توسط خودم گرفته شده اند. مسلما در این میان اختلاف سلیقه بسیار زیادی با دیگران دارم؛ بنابراین شاید در مواردی موجبات آزردگی خاطر آنها را فراهم کنم.
اما نیت و تلاشم این است که در این فرصت کوتاهی که خداوند در اختیارم قرار داده است حداکثر خدمت را به مردم محروم منطقه کنم و ملاکم قانون، شایسته سالاری، اقتضائات آموزش عالی، منطقه وحفظ کرامت دانشگاه و دانشگاهیان است. همه می دانند که در این راه از هیچگونه نقد و پیشنهادی واهمه ندارم و بهترین فرصت ها را برای این منظور فراهم کرده ام.
در خانوادهای فرهنگی بزرگ شده ام و معلمی را شغل اساسی خود می دانم، لذت آنرا از کودکی چشیده ام و اگر روزی رئیس دانشگاه و یا مدیر دستگاهی نباشم، معلمی را نمی توانند از من بگیرند؛ بنابراین مطمئنم که خداوند از من نخواهد گذشت، اگر برای حفظ موقعیت اجرای خود تن به هرگونه ذلت وخفت و یا معامله ای بدهم.
روزی هم که از دانشگاه زابل بروم، دنیایی از مشغله های علمی خواهم داشت و اصلا فضای خالی مدیریت را حس نخواهم کرد؛ اما به خودم و شما متذکر می شوم که خداوند منان و مردم صبور سیستان شاهد گفتار، موضع گیری ها و تعاملات مسئولان خود هستند. کاری نکنیم که آیندگان به تلخی از ما یاد کنند.
میرسد روزی سجستان بشکفد نغمه های مرغ باران بشکفد
بشکفد هر جا صدای نهر آب مرهمی بر زخم های آفتاب
بر لبان تشنه مان گل بشکفد ابر در دامان زابل بشکفد
والسلام علی من التبع الهدی
محموداوکاتی صادق–خرداد93
ارسال نظرات