به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، «با بررسی‌هایی که ما داریم، با اسنادی که در اختیار ما هست، برندگی تیم ما معلوم است، در هر حالتی و در هر شرایطی. اما چه باید شود؟ هنوز بررسی بخشی از آرا صورت نگرفته و کارهای زیادی [هست] که هنوز صورت نگرفته است.»
«امروز هیچ‌کسی نمی‌تواند ادعا کند انتخابات به دور دوم رفته یا می‌رود، چون هنوز بخشی از کار باقی مانده است. مساله رفتن به دور دوم انتخابات بعد از اعلام نتایج نهایی مطرح خواهد شد. فعلاً ما خواستار رسیدگی به شکایات هستیم. وقتی که آرای باطل و اضافی حذف شود، ضرورتی به رفتن به دور دوم پیدا نمی‌شود.»
جملات بالا اظهارات عبدالله عبدالله، کاندیدای پیشتاز انتخابات افغانستان در یک نشست خبری پس از اعلام نتایج ابتدایی انتخابات ریاست‌جمهوری است. اگر این سخنان عبدالله را کنار سایر تحلیل‌ها و مواضع حامیان سیاسی و رسانه‌ای وی قرار دهیم این نکته به‌وضوح قابل درک است که تیم اصلاحات و همگرایی به‌رهبری عبدالله به هیچ عنوان اعتقاد به پذیرش رفتن انتخابات به دور دوم ندارند و قائل به این مساله هستند که باید در همین دور نخست انتخابات به پیروزی برسند. از سوی دیگر عبدالله بیشترین شکایات را نسبت به عملکرد کمیسیون مستقل انتخابات داشته است که این موضوع نیز نشان از عزم وی برای تغییر نتیجه به‌نفع خود، آن هم در دور اول دارد. همچنین به گزارش رسانه‌های افغانستان، عبدالله در محافل گوناگون سیاسی اعلام کرده است در صورت عدم پیروزی در دور اول انتخابات، عواقب آن برعهده کمیسیون مستقل انتخابات خواهد بود. حال با توجه به مسائل مطرح‌شده چند سوال در ذهن خواننده ایجاد می‌شود که در این فرصت در پی پاسخ به آن‌ها هستیم.
اصرار عبدالله برای پیروزی در دور نخست انتخابات برای چیست؟
این سوال اول است که باید به آن پاسخ گفت. عبدالله به‌خوبی می‌داند اگر انتخابات به دور دوم کشیده شود معضلات زیادی در راه پیروزی خواهد داشت که این معضلات عبارتند از:
1- دخالت نیروهای خارجی مخالف سیاست‌های وی از جمله ایالات متحده آمریکا
2- دخالت دولت افغانستان و تغییر غیرمنتظره نتایج به‌نفع رقیب عبدالله یعنی احمدزی
3- تمایل کرزی برای ماندن در قدرت و برهم زدن انتخابات در مرحله دوم
4- حضور پررنگ‌تر شبه‌نظامیان در برهم زدن امنیت انتخابات و عدم‌کسب نتیجه مطلوب
پس عبدالله سعی دارد با اصرار بر پیروزی در دور نخست، جلوی همه موانع پیروزی خود در این دور از انتخابات را گرفته، مستقیم و بدون دردسر بر کرسی قدرت بنشیند.
منظور عبدالله از عواقب عدم‌پیروزی در دور نخست چیست؟
همان‌طور که در بالا ذکر شد، عبدالله بار‌ها اعلام کرده است در صورت عدم پیروزی در دور نخست، همه عواقب این امر متوجه کمیسیون مستقل انتخابات خواهد بود. کار‌شناسان سیاسی در افغانستان بر این باورند که عبدالله با توجه به سابقه جهادی خود و داشتن حامیانی مانند عطامحمد نور این توانایی را دارد که در صورت عدم پیروزی مشکلات امنیتی گسترده‌ای را برای دولت مرکزی در افغانستان به وجود آورد.
برخی بر این باورند در دور گذشته انتخابات ریاست‌جمهوری افغانستان و در مبارزه میان کرزی و عبدالله نیز این موضوع در حال رخ دادن بود که با پادرمیانی بازیگران خارجی این مساله خنثی شد اما به نظر می‌رسد در این دور از انتخابات، عبدالله هرگز تمایلی به عقب‌نشینی ندارد و اگر خواسته وی محقق نشود، شاهد درگیری نیروهای حامی وی با طرف مقابل یعنی حامیان دولت مرکزی و برگزارکنندگان انتخابات خواهیم بود.
نقش تیم اشرف غنی احمدزی در این میان چه خواهد بود؟
اما در این میان نباید از تیم اشرف‌غنی احمدزی و حامیان وی غافل بود. شخص احمدزی و حامیان داخلی و خارجی وی نیز به هیچ عنوان حاضر نیستند قدرت در افغانستان را به‌راحتی به عبدالله واگذار کنند. ژنرال دوستم به‌عنوان معاون اول اشرف‌غنی احمدزی از مخالفان سرسخت عبدالله است.
همان‌طور که عبدالله و حامیانش دارای نیروهای مسلح هستند، دوستم نیز در شمال افغانستان و همچنین کابل وفاداران زیادی دارد که در صورت صلاحدید وی، وارد عرصه کارزار خواهند شد. در این روز‌ها برخی سیاسیون در افغانستان عدم‌پیروزی احمدزی در دور نخست را متوجه همراهی دوستم با وی می‌دانند و اینجاست که ژنرال مایل به خودنمایی است تا ضمن برطرف کردن این اتهامات، نقش اساسی خود در رهبری جامعه ازبک در افغانستان را به رخ رقبا بکشد. بنابراین اگر عبدالله تحرکاتی خارج از عرف سیاسی را در دستور کار قرار دهد در وهله اول با پاسخ حامیان دوستم و خلیلی روبه‌رو خواهد شد. از سوی دیگر آنچه از اخبار برمی‌آید این است که نیروهای خارجی در افغانستان و کشور تأثیرگذار پاکستان نیز تمایلی به پیروزی عبدالله نداشته و تلویحاً از اشرف‌غنی احمدزی پشتیبانی کرده‌اند. این بازیگران خارجی نیز تمایل ندارند تا حاصل 13 سال حضور خود در افغانستان را به عبدالله بسپارند و بدون دستاوردی این کشور را ترک کنند. پس عبدالله باید مقابله با آنان را نیز در مقابل خود و تحرکات احتمالی ببیند.
آینده سیاسی کرزی در افغانستان چه خواهد بود؟
شاید این مهم‌ترین سوال در رابطه با انتخابات افغانستان باشد. عده‌ای بر این باورند که کرزی با احمدزی به توافق رسیده و عده‌ای دیگر نیز خلاف این امر را متصور بوده کرزی را حامی عبدالله می‌دانند اما باید از خود پرسید در صورت پیروزی هریک از این 2 نامزد، نقش کرزی در دولت آینده افغانستان چه خواهد بود؟
کرزی نه سابقه جهادی بالایی در افغانستان دارد و نه رهبر مذهبی و سیاسی مطرحی بوده است که این موضوع باعث می‌شود پس از کناره‌گیری از قدرت به انزوا کشیده شود. از سوی دیگر در طول سال‌های حکمرانی کرزی در افغانستان، شبکه اقتصادی وسیعی از نزدیکان وی ایجاد شده است که این گروه نیز در صورت انزوای کرزی همه منافع خود را از دست خواهند داد. با توجه به 2 مساله ذکرشده، بدیهی است که ادعا کنیم کرزی تمایلی به از دست دادن قدرت در افغانستان ندارد و همه تلاش خود را برای ماندن در قدرت خواهد کرد و شاهد این مدعا تحرکات وی در روز‌ها و ماه‌های پایانی ریاست جمهوری وی است. کرزی به‌خوبی به این موضوع پی برده است که برای ماندن در قدرت چاره‌ای جز کنار آمدن با طالبان ندارد. عدم امضای پیمان امنیتی کابل - واشنگتن، تلاش برای آزادی زندانیان طالبان، برادر خواندن طالبان در سخنرانی‌های متعدد و دیگر مواضع وی در برابر طالبان نمودار این موضوع است که شاید کرزی توانسته روابط پشت‌پرده‌ای را با طالبان آغاز کند.
طالبان نیز در این برهه حساس، امضای پیمان امنیتی را خط‌قرمز خود می‌دانند و چون همه کاندیداهای انتخابات اعلام کرده‌اند که در صورت پیروزی این پیمان را امضا خواهند کرد، اکنون مطلوب‌ترین عنصر برای طالبان در عدم امضای پیمان امنیتی، کرزی است. از سوی دیگر کرزی با انتخاب معاون اول پس از مارشال فهیم و همچنین تصمیمات ملی‌گرایانه مانند دستور تعطیلی زندان‌های خارجی در افغانستان، نشان داده است که مایل به از دست دادن قدرت نیست و با نشان دادن ژستی مثبت به‌دنبال افزایش محبوبیت میان مردم افغانستان است. اما عده‌ای این سوال را مطرح می‌کنند که کرزی اعلام کرده است آماده مراسم تحلیف و واگذاری قدرت به پیروز انتخابات است و حال چگونه این مساله توجیه می‌شود؟ باید گفت در این بازی سیاسی کرزی نباید سیاست اعلامی و اعمالی یکسانی داشته باشد که در این صورت وی متهم به دیکتاتوری شده و به‌راحتی از میان برداشته خواهد شد.
دوراهی سرنوشت
1- اعلام پیروزی عبدالله در دور نخست: اگر این اتفاق رخ دهد تیم اشرف‌غنی احمدزی و حامیان خارجی وی فضای امنیتی ویژه‌ای را به وجود خواهند آورد و به‌طور یقین نیروهای مسلح حامی ژنرال دوستم اوضاع نابسامانی را رقم خواهند زد. از سوی دیگر بعید به نظر می‌رسد که کرزی اجازه دهد انتخابات به این نتیجه برسد زیرا بازی وی با شکست روبه‌رو خواهد شد.
2- اعلام کشیده شدن انتخابات به دور دوم: در این صورت تهدیدات عبدالله عملی خواهد شد و عواقبی که وی قبل از این اعلام کرده بود، گریبانگیر جامعه افغانستان خواهد شد. حال با توجه به همه این مسائل می‌توان اینگونه نتیجه گرفت که حامد کرزی در مجموع بازی پیچیده‌ای را آغاز کرده است و قصد دارد در قدرت باقی بماند. به نظر می‌رسد کرزی با به تصویر کشیدن اوضاع وخیم امنیتی سعی دارد حالت اضطرار اعلام و مدت حکومت خود را تمدید کند تا در این بازه و پایان سال 2014 یعنی آغاز خروج نیروهای آمریکایی و با حمایت طالبان، حیات سیاسی آینده خود در جامعه افغانستان را تضمین کند. در هر صورت باید 11 روز دیگر منتظر ماند تا نتایج نهایی دور اول انتخابات ریاست‌جمهوری افغانستان اعلام و تحرکات طرف‌های متعدد این فرآیند آغاز شود. به هر ترتیب همه این گمانه‌زنی‌ها وجود داشته و هر امری محتمل است.
منبع: وطن امروز
ارسال نظرات