با حضور اساتید ادبیات دانشگاه شیراز؛
به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از شیراز، همزمان با سالروز بزرگداشت استاد سخن، نشست علمی یاد روز سعدی امروز با حضور اساتید ادبیات دانشگاه شیراز در دانشکده ادبیات این دانشگاه برگزار شد.
در این نشست یکی از سعدی پژوهان شیرازی با بیان اینکه راجع به سعدی سخن گفتن کار ساده‌ای نیست، تصریح کرد: وی مردی بی‌نظیر و بزرگ است که کمتر نمونه‌ای در شعر و ادبیات فارسی در دنیا دارد.
محمدحسین کرمی با اشاره به اینکه سعدی مصلحی، مربی و واعظ است و هر جایی که ممکن باشد بتواند عده‌ای را ارشاد کند، درنگی نکرده است، خاطرنشان کرد: سعدی گوشه نشینی را نمی‌پسندد، وی عاشق به مفهوم عام کلمه است.
استاد تمام زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز تصریح کرد: چهره ای که امروز از این شاعر و عارف بزرگ ارائه می‌شود، تنها به جنبه وعظ آمیز کلام وی توجه شده و دیگر جنبه‌ها مغفول مانده است.
وی افزود: سعدی یار و بهار خود را طبیعت می‌داند و مراتبی برای آن قرار داده است؛ سعدی از کسانی است که به بهار توجه ویژه دارد و آنچه که بیش از همه در اشعارش به چشم می‌خورد، تاثیرگذاری این موضوع در کلام وی است.
کرمی تصریح کرد: سعدی انتظار دارد که انسان‌ها در بهار به عشق روی بیاورند؛ به گونه‌ای که یار را بر بهار ترجیح می‌دهد.
در ادامه این نشست یکی دیگر از اعضای هیات علمی دانشگاه شیراز با بیان اینکه در حوزه معرفت شناسی سعدی به جایگاه انسان در بعد جهان بینی بر می‌خوریم، گفت: سعدی انسان را در مرکز جهان بینی خود قرار داده است.
اکبر صیادپور افزود: سعدی دارای شخصیتی برجسته و ژرف است که از ابعاد و زاویه‌های مختلف می‌توان به جهان بینی این استاد سخن پرداخت.
وی با بیان اینکه امروزه هیچ رقیبی در حوزه مثنوی سرایی در برابر سعدی وجود ندارد، گفت: مهمترین نکته‌ای که سعدی در حیات خود انجام داده که موحب برانگیختن ستایش ما نسبت به خودش شده، پرداختن به موضوع پاسداری از زبان و ادبیات فارسی است.
این سعدی پژوه گفت: تا نیمه اول قرن پنجم زبان فارسی در دوران سادگی به سر می برد؛ اما به تدریج زمان و اقتضائاتی که شاعران در زمان خود می دیدند، منجر به پیشرفت زبان فارسی شد.
صیادپور گفت: سعدی در قرن هفتم بر خلاف دیگر شاعران به جای اینکه از شیوه قصیده سرایی زمان خود استفاده کند پا را از معنا فراتر نهاد.
ارسال نظرات