گپ وگفت عیدانه«خبرگزاری دانشجو» با محمد صادق کوشکی؛
گروه فرهنگی«خبرگزاری دانشجو»؛ دکتر محمدصادق کوشکی،محقق وپژوهشگرمسائل سیاسی،که درسال 1369 وارددانشگاه امام صادق(علیه السلام) شد و در رشته معارف اسلامی و علوم سیاسی موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشدگردیده است.
وی دارای دکترای علوم سیاسی از پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی است. کوشکی اکنون عضو هیأت علمی و رئیس گروه معارف اسلامی دانشگاه صنعتی خواجه نصیر تهران بوده و سابقه ریاست دفتر هنر و ادبیات مرکز اسناد انقلاب اسلامی را درکارنامه خویش داراست.
از وی چندین کتاب و ده‌هامقاله درخصوص اندیشه سیاسی اسلام ،اندیشههای امام خمینی(ره)،غرب شناسی ،جنبش نرمافزاری و نهضت تولید علم و مسایل جهان اسلام موجود است که در نشریات مختلفی به چاپ رسیده است. کمتر دانشجویی است که با او و سخنرانیهای انتقادی وانقلابیاش آشنا نباشد. پای بخشی ازسخنان عیدانه وی می‌نشینیم...
خبرگزاری «دانشجو»: عید در کودکی شما چگونه بوده است؟
کوشکی: مدتی از جوانی ما در قبل از انقلاب و مدتی از آن هم بعد از انقلاب و زمان جنگ گذشته است. طبیعیست که آن شور و شوق در ما نوروزی متفاوت رقم میزد.
ما و مردم نوروزهایی گذراندیم که زیر گلوگه و رگبار بود، که یا پدران و همسایگان ما به جبهه میرفتند یا اطرافیان به شهادت میرسیدند.
در نوروزهای آن زمان فضای انقلابی و دینی بطور جدی در جامعه مطرج بود، که حتی در رفتارها و کارت تبریک ها هم نیز دیده میشد. همچنین در سال 66 که اوج موشک باران بود، سروده ای توسط گروه کودک ساخته شده بود با مضمون:
حتی اگر از آسمون گلوله هم بباره
دستای ما تو گلدون سبزه و گل می کاره
دیگر اثر ندارد این تانک و بمب و موشک
عید شما مبارک عید شما مبارک
که حتی فضای کودکانه و برنامه های کودک و نوجوان هم روحیه مقاومت و انقلابی و دین مداری جامعه را تشدید میکرد.
اما نوروز در این روزها زمان غفلت و خوش گذرانی است.
خبرگزاری «دانشجو»: آداب و رسوم نوروزی در بین خانواده و همشهریان شما چگونه بوده است؟
کوشکی: رسوم و دید بازدید و صله رحم ها هنوز عوض نشده است. کار ویژه نوروز صله رحم است، و این صله رحم در آن زمان با مقاومت و ساده زیستی و لذت های معنوی همراه بود.
حتی شاهد حضور مردم در بهشت زهرا و سر قبور شهدا بودیم.
مادرانی شهدایی که لحظه سال تحویل را به مزار شهیدانشان میرفتند.
و تمام اینها در نگاه ما به دنیا هم تاثیر داشت.
خبرگزاری «دانشجو»: عید ما جوانان امروزی چگونه شده است؟
کوشکی: اکنون بیشتر فضای نوروز غفلت شده است، اما برای من هر نوروز یادآور یک سال نزدیکی به مرگ میباشد. همچون منی که پرونده خوبی ندارم چرا باید برای آمدن نوروز خوشحال و شگفت زده شوم که هر نوروز سبب میشود تا یک سال به رو شدن پرونده ام در پیشگاه حضرت حق نزدیک شوم.
خبرگزاری «دانشجو»: بهترین هدیه و عیدی برای شما چه بوده و از دست چه کسی گرفته اید؟
کوشکی: بطور سنتی پدر و اقوام محبتشان را در قالب هدیه ای نمادین به بنده لطف میکردند؛ اما یکی از این سالها برای من نوروزی متفاوت بوده، در یکی از سالها دانشجویان با بنده تماس گرفتند که برای حمایت از انقلاب مردم مسلمان بحرین میخواهند لحظه تحویل سال جلوی درب سفارت بحرین باشند و از بنده هم دعوت کردند؛ آن سال و آن نوروز و بودن کنار دانشجویان غیرتمند برای من نوروزی متفاوت را رقم زد.
خبرگزاری «دانشجو»: امسال به فرزندان خودتان و اقوام چه چیزی هدیه میدهید؟
کوشکی: حتما به تناسب سن و سلیقه شان کتاب هدیه میدهم.
خبرگزاری «دانشجو»: یک جمله راجع به پدرتان بگویید.
ایشان در عمل خیلی درسها به من آموختند، من یاد دارم که در سالهای قبل از انقلاب که رفتن به راهپیمایی سخت و ترسناک بود، ایشان من را همراه خودشان به راهپیمایی میبردند. این عمل ایشان فهم اعتقادات و جایگاه آن اعتقادات و شجاعت را به من آموخت.
اگر کسی خودش در راهپیمایی در آن شرایط حضور پیدا میکرد کار سختی نبود، اما اینکه فرزند 9-10 ساله اش را همراه خودش ببرد حق طلبی و حق گویی را به من یاد داد؛ و ایشان پدری و استادی را در حق من تمام کردند.
خبرگزاری «دانشجو»: اگر شما حاکم جهان بودید، چه پیامی برای تمام مردم دنیا داشتید؟
کوشکی: البته به تعبیری همه ما حاکم جهان هستیم، و حوزه مسئولیت ما در حد دانایی هایمان میباشد.
و بنده در حد حاکمیت خودم و حتی حاکمیت جهان، حس درونی ام را به مردم میگفتم، با هر نوروزیک گام به مرگ نزدیک تر میشویم.
ارسال نظرات