شکنجه‌های تداعی‌گر رژیم پهلوی جانباز فتنه 88 را به خیل شهیدان رساند / شهادت شهیدی هنرمند

گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»؛ سید علیرضا ستاری که در عاشورای سال 88 مورد حمله قرار گرفت و به شدت مجروح شده بود، دیروز به جمع قافله شهدای انقلاب اسلامی پیوست.

 در اینجا بخشی از سبک زندگی این شهید و ناگفته های نحوه شهادت وی از نظرتان می گذرد:

زندگی خصوصی شهید:

مهندس علیرضا ستاری که سبک زندگی علمی و پر تلاشی داشته است، دارای دو مدرک کارشناسی در رشته عمران و شهرسازی بود و در رزومه پر افتخار کاری خود طرح های عمرانی بزرگی همچون ساخت بزرگترین مجموعه پرورش اسب برای ارتش و ساخت و بهربرداری از پروژه های شهرداری تهران و... را دارد.

وی تا پیش از مجروحیتش در شرکت ساختمانی خود مشغول به کار بود، اما پس از بروز آن واقعه به مدت یک سال به طور کامل خانه نشین شده و متاسفانه با وجود استعداد و توانایی زیادی که در رشته تحصیلی خود داشت، به دلیل شدت جراحات وارده پس از آن نیز دیگر هرگز نتوانست همچون سابق به فعالیت های خود ادامه دهد.

از دیگر شاخصه های بارز شخصیتی این شهید بزرگوار این بود که وی بر خلاف روحیه زمخت تخصص و شغلش طبع شعر قوی و بسیار لطیفی داشت که به گفته نزدیکانش قرار بود تا چند وقت آینده مجموعه اشعار وی نیز به چاپ برسد.

علیرضا ستاری جوان که به گفته خودش تا پیش از حادثه تمام زندگی اش ورزش بوده در چند سبک ورزشی گوناگون از جمله اسکی، شنا و امور امداد و نجات به‌ویژه چتربازی و غواصی، مهارت خاص داشت.

او در سن 28 سالگی در حالی تا سر حد مرگ مورد سوءقصد به جان خود و خانواده اش قرار گرفت که دارای یک فرزند خردسال دختر بود.

جزئیات علت شهادت:

سید علیرضا ستاری که در جریان اغتشاشات سال 88 به عنوان نیروی داوطلب بسیجی و همچنین به عنوان امدادگر هلال احمر در صحنه درگیری های تهران حضور داشت، در عاشورای سال 88 برای نجات یکی از دوستانش که توسط اوباش فتنه گر مورد حمله واقع شده بود به سمت جمعیت اغتشاشگران حرکت کرده و به دلیل ظاهر موجهی که داشت مورد هجوم و ضرب و شتم شدید قرار می گیرد.

وی که از ناحیه سر به وسیله یک میله سنگین آهنی مورد حمله قرار گرفته و به حالت نیمه جان بود توسط جمعی از منافقین که از طرف پادگان اشرف برای ایجاد ناامنی وارد ایران شده بودند ربوده شده و در مکانی نامعلوم به مدت 5 روز تحت وحشیانه ترین شکنجه ها قرار گرفت.

منافقان پس از گذشت چند روز و بعد از آنکه با وجود اذیت و آزارهای شدید وی نتوانسته بودند اطلاعاتی از او استخراج کنند جسم نیمه جانش را کنار خیابان رها کردند؛ به گفته دوستان شهید، وقتی وی را پیدا کردند آثار جراحات ناشی از شکنجه به وسیله اتوی داغ و همچنین ناخن های کشیده شده اش به وضوح مشهود بود وشدت آسیب ها به حدی بود که وی تا 5 روز به هوش نیامد.

وی به دلیل شدت ضربات از ناحیه چشم ها و جمجه به شدت آسیب دیده و همچنین ریه هایش به دلیل استشمام گازهای سمی در مدت شکنجه دچار مسمویت شدید شده بود.

 همه این مشکلات به اضافه جراحات جسمی (عفونت سوختگی و ناخن ها) و روحی ناشی از شکنجه ها سبب شد تا وی به مدت 5 سال به صورت مداوم تحت مراقبت های پزشکی باشد.
 

وی که طی سه ماه گذشته به طور مستمر در بیمارستان بقیه الله تهران بستری بود، صبح روز چهارشنبه 16/11/1392 در سن 31 سالگی بر اثر جراحات شدید در همان بیمارستان به فیض رفیع شهادت نائل آمد.

دو فرزند خردسال دختر و پسر نیز از وی به یادگار مانده اند.