نظر دانشجویان پزشکی در مورد فعالیت‌های مرکز رشد استعدادهای درخشان:
گروه اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»؛ با وجود اینکه سلامت جامعه به خانواده و آداب معاشرتی که در خانواده ها وجود دارد، بستگی دارد و بخشی از موفقیت انسان به جامعه و چگونگی ارتباط او با سایر انسان ها وابسته است، در کارگاه «آداب معاشرت خانوادگی و اجتماعی و تمرین عملی»، مهمانی خودمانی و ضیافت رسمی شام برگزار شد، البته در حقیقت برای این کارگاه هیچ هدفی تعیین نشده بود.
دانشجویان پزشکی که در گروه ها و تجمعات دانشجویی خود که هم اکنون به صورت مجازی نیز برگزار می شود، گفت و گوها و بحث های زیادی می کنند، امروز نظراتشان را درباره این آسیب بیان کردند که در ادامه نظرات آنها را می خوانیم.
سعید حکیمیان در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»، گفت: یکی از اقداماتی که باید در این کارگاه انجام می شد، این بود که شرکت کنندگان از طریق آشنا شدن با هنجارهای مهم در ارتباط با خانواده و مردم می آموختند که چگونه می توان معیار فکری دیگران را نسبت به خود در جهت مثبت تغییر داد، این اقدام تنها در حد صحبت و حرف باقی ماند و به نتیجه و ثمر نرسید.
وی افزود: در قسمت اول این کارگاه، نکاتی ارزشمند درباره آداب روزمره، کلمات جادویی ارتباطات بهتر، آداب معرفی اشخاص، آداب نظافت، سلام کردن و دست دادن، آداب لباس پوشیدن، آداب سخن گفتن، آداب رانندگی، آداب رفتار با همسایگان و آداب استفاده از تلفن و تلفنی صحبت کردن بیان شد؛ این از نکات مثبتی بود که خوشبختانه در این کارگاه به آن توجه لازم شد.
این دانشجو معتقد است، این برنامه ها و هزینه هایی که برای اجرای این کارگاه ها ترتیب داده می شود بهتر است برای برنامه های ضروری تر و پرکاربردتر هزینه شود. رفتار و منش دانشجویی که وارد دانشگاه می شود، شکل گرفته است و می داند که چگونه باید به سینما برود و یا غذا بخورد و این برنامه ها تاثیری بر یک جوان نخواهد داشت؛ به این ترتیب افرادی که در این برنامه شرکت می کنند تنها برای گرفتن مدرک حضور خواهند داشت.
مریم نخستین، دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی تهران است که در این مورد می گوید: برای من چند سوال مبهم در این خصوص پیش آمده است، یکی از سوالاتی که در ذهنم دارم این است که این افراد جواز کارشان را از کدام مرجع می گیرند؟ ما می خواستیم با چند نفر از دوستان همراهی کنیم و حرکت فرهنگی جدیدی را در دانشگاه بوجود بیاوریم،اما اجازه این کار را به ما ندادند و مدام گروه ما را برای گرفتن جواز به معاونت دانشجویی، کمیته فرهنگی، دفتر نهاد رهبری، دفتر حراست و معاونت پشتیبانی راهی می کردند، در صورتی که حرکت ما یک گامی هدفمند و با موازینی روشن بود و البته در راستای اهداف انقلاب و حرکات دانشجویی، ولی با این حال با مشکلات بسیاری مواجه شدیم؛ این در حالی است که این برنامه به راحتی و بدون هیچ مشکلی برگزار شد!
این دانشجو در ادامه می گوید: درسته که می گویند «هر وقت ماهی رو از آب بگیری تازه ست»، ولی از طرف دیگر هم می گویند «خشت اول گر نهد معمار کج / تا ثریا میرود دیوار کج»؛ نه، واقعاً برای برگزار کردن این قبیل کارگاه ها دیر نیست؟! (منظورم قسمت های آداب نظافت، آداب رفتار با همسایگان، آداب استفاده از تلفن و تلفنی صحبت کردن، آداب رفتن به سینما و رستوران، استفاده از اینترنت، آداب مهمانی خانوادگی و مهمانی رسمی، آداب خوردن و آشامیدن، آداب دوست یابی، آداب هدیه دادن، نحوه برخورد مناسب با پدر و مادر، سالمندان و کودکان است.)
وی تصریح کرد: در این مدت، برای هر کارگاه، «مدرک» هم صادر می کنند و در قسمت پایین آن ذکر می کنند «این گواهی صرفاً جهت گذراندن دوره آموزشی مذکور می باشد و هیچ ارزش دیگری ندارد.»
ثریا کربلایی نیز از دانشجویان دیگری است که در این خصوص نظرات جالب دارد؛ او با طرح سوالاتی که در ذهن دارد، این موضوع را به چالش می کشاند؛ او می گوید: آیا برگزاری این کارگاه که در جهت بالا بردن آگاهی افراد بوده، نیازی به صدور مدرک هم دارد؟ البته شاید وعده دادن مدرک راهی است که افراد را به این کارگاه جذب کنند؛ چون بدون ارائه مدرک کسی در این کارگاه شرکت نخواهد کرد، یعنی این کارگاه قابلیت علمی پایینی دارد که افراد تنها به دلیل گرفتن مدرک جذب آن می شوند.
وی ادامه می دهد: این گونه مدرک ها که ارزشی ندارند، اصلاً برای چه صادر می شوند؟ تنها فایده این مدرک ها این است که دوستانی که از این مدرک ها دارند می توانند بیان کنند که ما آدم های مبادی آدابی هستیم و آداب معاشرت یاد گرفته ایم و مثلاً آموخته ایم که چگونه دست بدهیم! چگونه غذا بخوریم! چگونه سینما برویم! چگونه سلام کنیم! و...؛ کاربرد دیگر این مدرک این است که وقتی پسری به دختری پیشنهاد ازدواج می دهد، پسر می تواند در کمال فخر به دختر خانوم بگوید که «از خداتم باید باشه که با پسر دارای مدرک آداب معاشرت خانوادگی و اجتماعی دوست می شوی» و بالعکس داشتن مدرک فوق الذکر برای دخترها ویژگی مثبت محسوب می شود!
این دانشجو درباره این کارگاه می گوید: جالب تر از همه این است که این مرکز برای برگزار کردن این قبیل کارگاه ها، از خودشان تجلیل و تقدیر هم می کنند، حتی این مرکز این کارگاه را رسانه ای می کنند و طی یک مراسم کاملاً رسمی نمی گذارند کسی بدون گرفتن هدیه از مراسم خارج شود.
وی در پایان می گوید: از حق نگذریم که این مرکز واقعاً متناسب با نامش رفتار می کند، مرکز رشد استعدادهای درخشان و مرکز پژوهش های علمی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران؛ همان طور که ذکر شد واقعاً که این نام برازنده چنین مرکزی است و براستی که این مرکز استعدادهای درخشان را شناسایی و سپس رشد می دهد.
ارسال نظرات