حبیب الله کاسه ساز در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، با بیان اینکه یکی از اهداف سینما در جامعه ایجاد امید است، گفت: یکی از وظایف سینما در انتقال مفاهیم ایجاد امید است، البته منظور امیدی است که با پشتوانه و نزدیک به باور باشد نه امیدی که دروغ در آن جاری است.
وی گفت: البته تا کنون سینماگرانی که انسان های امیدواری بودند، سعی کرده اند این اتفاق بیفتد، اما در مقابل سینماگرانی هستند که در آثارشان همیشه ایجاد ناامیدی در خلق خدا را دنبال می کنند.
تهیه کننده سینما تفاوت سینمای امید و ناامید را در نوع نگاه کارگردان و نویسنده دانست و ابراز داشت: اساساً از آثاری که در سینمای ایران تولید می شود، می توان دریافت که کارگردان انسان امیدواری است یا ناامید.
کاسه ساز تصریح کرد: نمی توان با آمار نشان داد که آیا تا کنون سینمای ما امیدوار بوده است یا نه؟ در واقع سینمای امید سینمای شعار نیست و این گونه نیست که بگوییم می خواهیم سینما را به سمت امید ببریم.
وی در همین زمینه افزود: سینمای امید باید در عمل دیده شود؛ به عبارتی دیگر مسئولان سینمایی باید در عمل این موضوع را پیگیری کنند.
این تهیه کننده سینما در پایان خاطرنشان کرد: البته تا کنون سینمای امید و ناامید داشته ایم و برای 10سال آینده هم همین طور خواهد بود؛ پس کسی نمی تواند مدعی شود من همه سینما را سینمای امید می کنم.