حکومت علوی، والاترین الگوی سیاست ورزی الهی است

حجت الاسلام نجف لکزایی در گفتگو با خبرنگار دین و اندیشه «خبرگزاری دانشجو»، ضمن تسلیت ایام شهادت مولی الموحدین علی (ع) و نیز اشاره به رویکرد کلان حضرت به حکومت اظهار داشت: امام (ع) با وجود آن که به حکومت دست یافت و در دوران 5 ساله بر قلمرو ی پهناور جامعه اسلامی آن زمان، احاطه داشت اما هیچ گاه به حکومت و دنیا دلبسته نبود.

وی افزود: البته ایشان با این وجود هرگز تارک دنیا نبود و گوشه عزلت برنگزید، بلکه میان دنیا و آخرت جمع کرده و همواره دنیا را مزرعه آخرت توصیف می فرمود.

این محقق و پژوهشگر علوم سیاسی همچنین با اشاره به ضرورت دینی بودن حکومت از نگاه مولای متقیان (ع) خاطرنشان کرد: از نگاه ایشان این حکومت دینى است که می تواند حدود احکام الهى را اجرا کرده و  در جهت عمران و آبادانى و تامین خواسته ها و رضایت مندی مردم حرکت کند.

وی در ادامه با با اشاره به این که اساساً عدالت، مفهوم کلیدى در سیاست علوى به شمار می رود گفت: امام على(ع) در پاسخ شخصى که از آن حضرت پرسید: آیا عدالت شریف تر است یا بخشندگى؟ فرمود: عدل بالاتر است، زیرا عدل جریان امور را در مسیر طبیعى خود قرار مى دهد، در حالى که بخشش، امور را از مجراى طبیعى خود خارج مى سازد و یک حالت استثنایی است.
 

لکزایی بیان داشت: از این روست که وقتی مردم هجوم آوردند تا ایشان حکومت را بپذیرد، حضرت مهم ترین دلیل پذیرش خلافت را اجراى عدالت اعلام کرد و در خطبه سوم نهج البلاغه فرمود:« اگر آن اجتماع عظیم نبود و اگر تمام شدن حجت و بسته شدن راه عذر بر من نبود و اگر پیمان خدا از دانشمندان نبود که در مقابل پرخورى ستمگر و گرسنگى ستمکش ساکت ننشینند و دست روى دست نگذارند, همانا افسار خلافت را روى شانه اش مى انداختم و مانند روز اول کنار مى نشستم.»

 
وی همچنین با بیان این که از نگاه امام علی (ع)، هدف به هیچ وجه وسیله را توجیه نمى کند ،تصریح کرد: صداقت آن حضرت به خصوص در عرصه سیاسی به حدى بود که حتی برخى از اطرافیان ایشان نیز لب به اعتراض می گشودند و گاه حتی در مقام مقایسه، معاویه را سیاستمدارتر از امام علی (ع) می پنداشتند.

لکزایی با تاکید بر این نکته که حکومت و سیاست در نظر امام على(ع)، ابزارى است براى خدمت به خلق خدا و احقاق حق مظلومان ابراز داشت: امام در همین باره در خطبه 200 نهج البلاغه می فرماید: « به خدا سوگند،معاویه زیرک تر از من نیست، چرا که شیوه او، پیمان شکنى و گنهکارى است و اگر پیمان شکنى ناخوشایند نمى نمود، زیرک تر از من کسى نبود».

رییس پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی در ادامه با بیان این که در نگاه امام على(ع) ، قدرت الهى فوق تمام قدرت هاست ، گفت: معناى تقوا و پارسایى در عرصه سیاست نیز همین است که سیاستمداران خدا را ناظر بر اعمال و کردار خود بدانند و امام علی (ع) در این زمینه الگو و اسوه سیاست مداران باتقواست.

وی در بخش دیگری از سخنان خود  با اشاره به ویژگی های مدیر و کارگزار جامعه اسلامی در کلام و اندیشه امیرالمومنین علی(ع) بیان داشت: نکته مهمی که از کلام و سیره امام علی (ع) می توان استخراج کرد این است که یک مدیر در عین قاطعیت باید با لطافت، نرمی و ملاطفت عمل کند چرا که اگر این دو بعد را با هم داشته باشد می تواند بر مشکلات چیره شود.

این محقق و نویسنده همچنین با تاکید براین که یکی دیگر از شاخصه های مدیریت در نگاه امام علی (ع) توجه جدی به مقوله تجربه مدیریتی است ،گفت: یک مدیر نباید تنها به علم و اندوخته های تئوری خود توجه کند بلکه لازم است که تجربه را هم در تصمیمات خود دخیل سازد چرا که بدون توجه به این مهم، دچار لغزش های مدیریتی می گردد.

وی اضافه کرد: از سوی دیگر از نگاه مولا، یک مدیر همیشه باید به دنبال چاره اندیشی باشد و برای حل مشکلات از همه توان خود بهره ببرد.

لکزایی در خاتمه سخنان خود گفت: فردی که سوابق نابجایی دارد و از سویی دغدغه خدمت به مردم را ندارد ، از نگاه امام علی (ع) انتخاب او به عنوان مدیر و مسئول جامعه اسلامی، اشتباه بسیار بزرگی است.