امام با پذیرش قطعنامه اثبات کرد در اندیشه دینی تکلیف همان مصلحت است

عبدالله گنجی در گفت و گو با خبرنگار سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، به ارزیابی پذیرش قطعنامه 598 از سوی امام خمینی(ره) پرداخت و گفت: پذیرش قطعنامه 598 از چند بعد قابل تحلیل است یکی از آن شرایط زمانی که قطعنامه در آن پذیرفته شد و از سوی جایگاه رهبری در نظام جمهوری اسلامی و ذیگر اثبات این امر که وقتی در موضع قدرت قرار داریم می‌توانیم از موضع برتر با قدرت‌های برتر جهان صحبت کنیم چرا که این قطعنامه در زمانی تصویب شد که در اوج جنگ پس از کربلای 5 بودیم و نقش رهبری تصمیم‌گیری تأثیرگذار وی را در تصمیمات کلان مشاهده کردیم.

وی با بیان اینکه گزینه پذیرش قطعنامه از سوی ما بهترین گزینه بود، اظهار داشت: وقتی در گذر زمان  به 25 سالی که از پذیرش قطعنامه گذشته است، می نگریم در آن شرایط پذیرش قطعنامه از سوی ما بهترین اقدام بود چرا که امام هیچ مصلحتی را بالاتر از حفظ نظام جمهوری اسلامی نمی‌دانستند و اگر در آن زمان ما قدرت ملی بودیم که دشمنان درصدد براندازی نظام ما بودند اکنون با پذیرش قطعنامه 598 به یک قدرت منطقه‌ای تبدیل شدند.

گنجی با بیان اینکه نقش ایران پس از جنگ نقش حیاتی و موثر در منطقه است، خاطرنشان کرد: یکی از دستاوردهای قطعنامه 598، بعد از 25 سال آن است که اگر قرار باشد میز مذاکره‌ای در یکی از کشورهای افغانستان، لبنان و سوریه برگزار شد، تشکیل میز مذاکره بدون ایران ممکن نیست بنابراین این از دستاوردهای است که پس از قطعنامه 598 به آن رسیده‌ایم.

استاد علوم سیاسی دانشگاه علامه با بیان اینکه علاقه‌مندان به اتمام جنگ از سال‌های قبل به دنبال اتمام جنگ بودند، تصریح کرد: متولیان سیاسی جنگ از زمان عملیات خیبر به دنبال اتمام جنگ بودند در حالی که امام می‌فرمودند: اگر جنگ تا 20 سال ادامه داشته باشد ایستادگی می کنیم، آنان شعار جنگ، جنگ تا یک پیروزی را سر می‌دادند چرا که به دنبال یک پیروزی تمام کننده بودند تا در موضع قدرت قرار بگیرند هر چند که این پیروزی در کربلای 5 اتفاق افتاد و این قطعنامه پس از آن تصویب شد.

گنجی با بیان آنکه نباید کسی را در این زمینه مقصر دانست، اظهار داشت: همانطور که امام(ره) فرمودند نباید مسئولین زمان را شماتت کرد چرا که امام(ره) به دلسوزی همه نیروهای نظام اعتقاد داشت اما درباره مسئولان تبلیغات جنگ باید بگوییم شناخت درستی نسبت به مردم نداشتند و فصلی بودن جنگ را در نظر نگرفتند چرا که در زمستان‌ها جبهه‌های جنگ خالی از نیرو می‌شد و مردم به صورت گسترده به جنگ نمی‌رفتند در صورتی که در تابستان 67، پس از پذیرش قطعنامه 598 شاهد حضور گسترده مردم در عملیات مرصاد و سه راه حسینیه بودیم.

 وی با تأکید مجدد بر این امر که تصمیم امام(ره) بهترین تصمیم برای شرایط آن زمان بوده است، گفت: امام خود پیش بینی‌های را در این زمینه داشتند چرا که گفته بودند من خوف دارم که تحلیل گران امروز ده سال دیگر بر مسند قضاوت بنشینند و بگویند ثمره خون‌ها و شهادت‌ها چه شد، که همانجا مشخص می کند که پذیرش قطعنامه با هدف شهادت مرتبط نیست چرا که کسی که با اخلاص در صحنه پا می‌گذارد حوادث زمان نمی‌تواند لطمه‌ای به جاودانگی این قضیه وارد کند بنابراین مسئله شهادت و اتفاقاتی که پس از آن افتاد با بحثی شرعی با پذیرش قطعنامه انطباق دادند.

 گنجی با بیان آنکه امام معتقد بودند پذیرش قطعنامه 598، حربه جهانخواران را کند خواهد کرد، اظهار داشت: این اتفاق باعث شد که دشمن ما به اهداف خود نرسد و این برای ما یک پیروزی محسوب می‌شود چرا که نهادهای بین المللی مجبور به پذیرش صدام به عنوان متجاوز جنگ شدند.

وی با اشاره به دستاوردهای قطعنامه 598 خاطرنشان کرد: ما در شرایطی قطعنامه 598 را پذیرفتیم که دشمنان به هدف خود در جنگ نرسیدند بنابراین آن شرایط به نفع ما بود و باعث شد که ما خود را برای حوادث دیگر آماده کنیم.

 استاد دانشگاه علامه طباطبایی در پاسخ به سئوال دیگری مبنی بر اینکه آیا تمام بندهای قطعنامه 598 اجراء شده است، گفت: قطعنامه 598 شامل اصولی چون آتش‌بس، آزادی اسراء و تعیین متجاوز بود که آنان اجرا شد اما امری که تاکنون به دلیل شرایط اجراء نشده است این است که متجاوز باید درخواست غرامت بپردازد اما شرایط عراق به گونه‌ای است بنابراین اینطور نیست و این قضیه با تأخیر روبرو شده است که در زمان مناسب به آن نیز خواهیم پرداخت.