خفتگان کهف فراموشی-3
گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ به مناسبت سی و یکمین سالگرد ربوده شدن چهار دیپلمات ایرانی در لبنان گفت‌وگویی با آقای حسین شیخ الاسلام، کارشناس ارشد مسائل سیاسی و امور بین الملل انجام داده ایم که به شرح زیر است.
شیخ الاسلام با اشاره به تاریخچه تقابل غرب و اسلام گرایان در خاورمیانه گفت: غرب که به دنبال ماجراجویی و پیگیری منافع نامشروع در منطقه خاورمیانه بود، اسرائیل را به عنوان یک عامل تهدید تثبیت کرد و بر گسترش آن از نیل تا فرات تصمیم گرفت؛ در هر مرحله ای هم که اسرائیل با ترور و جنایت و جنگ و خون ریزی، منطقه ای را اشغال می کرد، بعد از آن یک پروسه صلح و سازش راه می انداخت و روابط را عادی می کرد و دوباره یک قدم دیگر بر می داشت.
کارشناس ارشد مسائل سیاسی و امور بین الملل با اشاره به پیمان کمپ دیوید اضافه کرد: همزمان با انقلاب اسلامی کاری که صورت گرفت، پیمان کمپ دیوید بود. با پیروزی انقلاب اسلامی و نظرات صریح حضرت امام مبنی بر اینکه اسرائیل باید از صحنه روزگار محو شود و اینکه ما ظلم را نمی پذیریم و بعد هم دادن سفارت اسرائیل به فلسطینی ها، منطقه دو سمت و سو گرفت. یک قسمت که اکثراً ملت های عربی و اسلامی و همیشه سرکوب شده، بوده و حالا همراه حضرت امام بودند و طرف دیگر که حکومت های شاهنشاهی و نوکرهای ابرقدرت ها بودند که برای ادامه حیات، به صورت تمام و کمال اختیار خود را به قدرت های بزرگ داده و کاملاض وابسته و سرسپرده آنها بودند؛ حالا این دو طیف در تقابل با هم قرار داشتند.
وی افزود: این تا زمانی بود که فهد که در آن زمان ولیعهد عربستان بود، خیانت بزرگی کرد و طرح سازش با اسرائیل را مطرح کرد؛ طرحی که به اتحادیه عرب داده شد، حاوی این بود که بیایید در منطقه همه در صلح و سازش زندگی کنیم و کسی دعوایی نداشته باشد، اما حضرت امام که راهبردشان نابودی آمریکا و اسرائیل بود، برخورد تندی با این طرح کردند. فهد به دنبال تصویب این طرح در کنفرانس 1981 مراکش بود که به دلیل عدم حضور حافظ اسد طرح شکست خورد.
شیخ الاسلام در ادامه گفت: با این ماجرا در بهار 1982 اخوان المسلمین و سلفی ها در شهر حما علیه حافظ شورش کردند و اسرائیل تا بیروت پیش آمد و آنجا را اشغال کرد. آمریکا، انگلیس، فرانسه و ایتالیا در بیروت نیرو پیاده کردند. معنی این کار هم این بود که ما نه تنها از لحاظ سیاسی، بلکه از جهت نظامی هم این اشغال را پشتیبانی می کنیم. نیروهای سوریه هم ناچار به عقب نشینی از بیروت شدند. حافظ اسد هم که دید با نرفتن به مراکش و عدم قبول طرح عملاً دچار مشکلات داخلی و خارجی و حتی توطئه سقوط شده است، در کنفرانس پاییز همان سال طرح را امضا کرد که البته آن را اجرایی نکرد.
کارشناس ارشد مسائل سیاسی و امور بین الملل با اشاره به حضور کاردار ایران و فرمانده سپاه ایران در لبنان در این برهه حساس بیان کرد: آن موقع نیروهای مسلحی که با حزب کتائب بودند با اسرائیل همکاری می کردند. از طرفی اسرائیلی ها هم در جاده دمشق- لبنان مستقر بودند، به این ترتیب چهار دیپلماتی که از دمشق راهی بیروت بودند ناچار به سمت طرابلس می روند که در ایست بازرسی برباره، قوات اللبنانیه آنها را شناسایی کرده و می ربایند.
وی ادامه داد: آن زمان اسرائیل آن قدر قدرتمند بود که وقتی دو اردوگاه فلسطینی صبرا و شتیلا قتل عام شد، شارون که وزیر دفاع اسرائیل بود شخصاً از شرقیه (بندر جونیه بیروت) به این اردوگاه ها آمد و تیرهای خلاص را خودش رسماً به فلسطینی ها می زد.
شیخ الاسلام با توضیح درباره نحوه درگیری ما با اسرائیل ادامه داد: نقش اطلاعات در نوع درگیری که ما با اسرائیل داریم خیلی مهم است. اصلاً دلیل پیروزی حزب الله در 2006 هم برتری اطلاعاتی اش بر اسرائیل بود. واقعیت این است؛ پیروزی شما در جنگ نظامی در گرو پیروزی شما در جنگ اطلاعاتی است. اسرائیل این عزیزان ما را هم برای اطلاعات می خواسته، به هر حال حضور کاردار سفارت و فرمانده سپاه ما در لبنان برای آنها خیلی ارزشمند بود؛ چون اسرائیلی ها تشنه دریافت اطلاعات بودند.
کارشناس ارشد مسائل سیاسی و امور بین الملل گفت: در قدم اول ما دولت لبنان را مسئول دانستیم. به هر حال این چهار نفر تیم دیپلمات ما بودند و دولت لبنان موظف به تامین امنیت آنها بود؛ الان هم نظرمان این است که این عزیزان در داخل سرزمین های اشغالی هستند و انشاالله زنده اند.
ارسال نظرات