به گزارش گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، صادق واعظ زاده عصر دیروز (سه‌شنبه) در سخنانی در همایشی که به مناسبت اعلام کاندیداتوری وی در محل سالن سیدالشهدای میدان هفت تیر برگزار شده بود، اظهار داشت: الحمدالله تعداد نامزدهای ریاست‌جمهوری زیاد است، اما تفاوتش زیاد نیست و سابقه کاندیداها نشان می‌دهد که بیشتر آنها تقریباً در یک میدان و یک نوع بازی را انجام می‌دهند، در حالی که بررسی‌ها نشان می‌دهد جوانان و مردم میدان جدید و بازی جدید می‌خواهند و دنبال گزینه‌های متفاوت می‌گردند. نامزدها از نظر سیاسی متفاوت هستند و با هم اختلاف دارند، اما مردم و بخصوص جوانان تفاوتی بیشتر از این را می‌خواهند، امیدوارم شرکت من در رقابت‌های ریاست‌جمهوری برای مردم شهری و روستایی و برای جوانها گزینه‌ای باشد که میدان انتخاب را برایشان بازتر می کند.
وی افزود: امروز جامعه جوان ایران افکار و خواست‌های جدیدی دارد که با 20 سال گذشته تفاوت می‌کند، دولت و دستگاه‌های اجرایی تا حد زیادی از این خواست‌ها عقب افتاده‌اند. بچه‌های ایران امروز خدای اینترنت و فضای مجازی هستند، اما اینترنت کشور لاک‌پشتی است، آنها به دنبال کسب و کارهای جدید و سریع‌الرشد هستند که به طور انفجاری تولید ثروت کند، اما طرح‌های اشتغال‌زایی کشور با این خیل عظیم کم‌توجه است، بچه‌های ما چیزی از کارآفرینان چینی و کره‌ای و سنگاپوری کم ندارند، حتی تیزهوشی و بلندپروازی بیشتری دارند، اما در نظام اداری خفه‌کننده گیر افتاده‌اند، با وجود این نمونه‌های عالی از پیشرفت سریع آنها را در گوشه و کنار کشور شاهدیم. اگر جوانان را به نیروی اصلی کشور تبدیل کنیم و حل مسائل آنها را فقط به وزارت ورزش و جوانان نسپاریم، بلکه در دستور کار اصلی دولت قرار دهیم و راه را برایشان باز کنیم، این نمونه زیاد و زیادتر می‌شوند، بخصوص که امکانات لازم را برای این کار داریم و شرطش این است که سیاست‌های اقتصادی و سیاست خارجی کشور را در چارچوب اصول انقلاب و منافع ملی در خدمت پیشرفت مادی و معنوی آنها قرار دهیم.
استاد دانشگاه تهران در بخش دیگری از سخنانش تصریح کرد: ما در یک رقابت نفس‌گیر با کشورهای دیگر قرار داریم، نباید به دستاوردهای خوب خود مغرور شویم، باید به سرعت پیشرفت خود در مقایسه با کشورهای دیگر توجه کنیم، در این مقایسه وضع ما در تولید علم خوب است، در تولید فناوری امیدبخش است و در تولید کالا و خدمات و خلق ثروت از علم و فناوری هیچ مناسب نیست، مهمترین سرمایه ما نیروی انسانی ماست که از آن درست استفاده نمی‌شود، ایران حداد4میلیون دانشجوی دختر و پسر و حدود یک و نیم تا دو برابر این تعداد دانش‌آموخته دانشگاهی دارد که غالباً در سنین جوانی هستند، این افراد تشنه کار و تلاش و موفقیت و کسب موقعیت اجتماعی مناسبند، وقتی پیشرفت کشور سرعت می‌گیرد که هر یک از این نیروها در زندگی مادی و معنوی خود رو به پیشرفت بروند و این پیشرفت را شخصاً احساس کنند و از آن راضی باشند، به راحتی می‌توانیم بفهمیم که میزان رضایت از زندگی و نسل جوان ما مطلوب نیست زیرا جوان احساس می‌کند شایستگی زیادی دارد اما امکان بروز آن را ندارد.
واعظ زاده با تأکید بر اینکه پل بین دانشگاه و دولت شکسته است و از نیروگاه ایده و فکر دانشگاه چیزی به سوی مراجع تصمیم گیری کشور سرازیر نیست، گفت: دانشگاه و حوزه در مدیریت تحولات کشور نقش لازم را ندارند، بنابراین تصمیم‌های مهم کشور بدون پشتوانه علمی و تخصصی لازم است و حمایت نخبگانی از این تصمیمات وجود ندارد، تقریباً هیچ حلقه دانشگاهی و حوزوی نیست که از یک تصمیم اقتصادی یا سیاسی مدیریت اجرایی کشور با اتکاء به دانش تخصصی خود حمایت جدی کند. در حالیکه هر سیاست یا تصمیم قانونی یا اجرایی در کشور باید مورد حمایت یک مجموعه دانشگاهی باشد و این موضوع زمانی اتفاق می‌افتد که آن مجموعه مقدمات آن تصمیم را فراهم کرده و پیشنهادهای لازم را ارائه کرده باشد.
وی «نیروی انسانی جوان کشور و استادان و دانشگاه‌های کشور در جای خود قرار ندارند و استفاده درست از آنها نمی‌شود، باید از ظرفیت علمی و دانشگاهی کشور برای حل مسائل حاد مانند گرانی،تورم و آلودگی هوای شهرهای بزرگ و بحران آب که به زودی خود را نشان خواهد داد، استفاده شود، دولتها در ایران کار زیادی انجام داده‌اند که باید قدردان و شکر گذار آن باشیم اما دولت در جای خود قرار ندارد بنابراین اقتدار کافی را ندارد، پیشرفت کشوری مثل ایران که بیشتر سرمایه‌ها و امکانات آن پای کار نیامده است، احتیاج به یک دولت مقتدر دارد، دولت مقتدر دولتی است که در جای خود قرار داشته باشد و کار خود را انجام دهد. دولتها وارد کارهایی شده‌اند که وظیفه مردم بوده و کارهایی را که وظیفه آنها بوده فراموش کرده‌اند، دولت نباید بازیکن و بازیگردان باشد، بلکه دولت باید سیاست‌گذار و زمینه‌ساز باشد. باید پشتیبان و هدایتگر باشد.»
این کاندیدای ریاست‌جمهوری با یادآوری اینکه باید نبض اقتصاد کشور در دست دولت باشد و مثل یک شیر از میدان کسب و کار حمایت کند و با سیاست داخلی و خارجی فعال خود فضای امن و پایدار فعالیت اقتصادی را برای مردم آماده کند ولی امروز دولت مثل یک سرمایه‌گذار، طرح اقتصادی اجرا می‌کند و سودآوری آن را به عنوان عملکرد خود اعلام می‌دارد در حالیکه باید دولت اعلام کند چند شرکت غیردولتی و چقدر تولید غیردولتی و اشتغال غیردولتی در کشور به وجود آمده است.
واعظ زاده خاطرنشان کرد: دولت باید بدون چشم‌داشت، سرمایه‌گذاری کند و ریسک کار مولد مردم را کم کند تا نقدینگی سرگردان مردم به سوی تولید مفید برود. دولت در جای خود نیست. دولت از جایگاه خود پائین آمده و به داخل میدان به تیم‌داری و رقابت با تیم‌های دیگر وارد شده است، باید دولت را به جای خود بازگردانیم و دولت مقتدر دولتی است که جای خود را بشناسد، ما با یک پازلی روبرو هستیم که قطعه مفقوده تقریباً ندارد، همه قطعاتش وجود دارد اما اکثراً سر جای خودشان نیستند بنابراین تصویر زیبایی ارائه نمی‌دهد.
وی تأکید کرد: اولین کار دولت آن است که به صندلی خودش برگردد و اقتدار خودش را پیدا کند و به همه کمک کند در جای خود قرار گیرند و این یک معنای عدالت است، عدالت یعنی قرار دادن یا قرار گرفتن هر چیز در جای خود، مهمترین موضوع در یک جامعه نیروی انسانی یک جامعه است و اولین شرط عدالت آن است که شایسته‌گزینی کنیم و اجازه دهیم هرکس و هر قشر مطابق استعدادها و شایستگی‌اش در موقعیت اجتماعی مناسب قرار گیرد، به خصوص برای جوانان که پشت سر هم وارد اجتماع می‌شوند باید جا باز کنیم.
استاد دانشگاه تهران «دولت باید از سعی و خطا پرهیز کند و راه و روش علمی و عقلانی در پیش گیرد، سعی و خطا موجب حرکت زیگزاگی و اتلاف منابع است، در موضوع هدفمندی یارانه‌ها که طرحی بسیار ضروری بود و دولت جسارت اجرایش را نشان داد و باید ادامه پیدا کند چون روش علمی و حساب‌شده برای تعیین یارانه‌بگیرها استفاده نشد، تغییرات زیادی پیش آمد در حالیکه مستضعفان جامعه بیش از همه مستحق دریافت یارانه هستند و یارانه آنها باید افزایش یابد،با هدفمند شدن اقشار حتی بدون افزایش قیمت حامل‌های انرژی دریافتی اقشار کم‌درآمد بیشتر خواهد شد و عدالت برقرار خواهد گردید.
واعظ زاده با تأکید بر اینکه مسئله اصلی کشور اقتصاد است، گفت:توجه اصلی دولت باید موضوع اقتصاد باشد و دولت نباید خود وسط جار و جنجال‌های سیاسی باشد، باید از مناقشات گروهی و حزبی دوری کند، در این شرایط که جنجال‌ها و مناقشات سیاسی حاد شده، بهترین دولت یک دولت غیر حزبی و غیر گروه است؛ در این شرایط دولت مقتدر دولت دولت مستقل است. دولتی که به جای وابستگی حزبی پشتوانه مردمی و دانشگاهی و حوزوی داشته باشد.
این کاندیدای ریاست‌جمهوری در ادامه سخنانش گفت: برای سامان دادن به اقتصاد اولین کار دولت کنار گذاشتن اموری است که دیگران می‌توانند انجام دهند و برای پرداختن به تنظیم سیاست‌های پولی و مالی،واردات و صادرات و مالیات و هرگونه رانت و تبعیض برای پشتیبانی از اقتصاد دانش‌بنیان و تولید است، از فوری‌ترین کارهای دولت ارائه طرح اشتغال است. طرح اشتغال دولت اولاً باید یک طرح دائمی باشد و مسیر ورود بازار کار را برای نیروی آماده به کار ریل‌گذاری کند، طرح‌های موقتی که در دولت خاتمی تحت عنوان طرح ضربتی اشتغال و در دولت احمدی‌نژاد تحت عنوان بنگاه‌های زودبازده مطرح شد، موفقیت لازم را نداشت، یک علت عدم موفقیت این طرح‌ها موقتی بودن آنها بود، ثانیاً باید به فارغ‌التحصیلان دانشگاهی به عنوان بزرگترین و مؤثرترین نیروی کار کشور اهمیت فوق‌العاده بدهیم؛ همچنین باید به سمت استفاده از فناوری برویم و ارزش افزوده کالا و خدمات را مورد توجه قرار دهیم.
وی تصریح کرد: انقلاب اداری در ایران لازم است،سیستم اداری ما بازمانده از دوره رضاشاهی است، هرچقدر هم نیروی خوب و بودجه در آن بریزیم، کارها را گره می‌زند و مقابل پیشرفت مردم را می‌گیرد، در طول 80 سال گذشته دائماً این سیستم اداری وصله و پینه شده و به شکلی بدقواره و بی‌تحرک امروز درآمده است، باید بدانیم مهم انجام دادن کار مردم است باید امور را الکترونیکی کنیم و دخالت سلیقه و تصمیم‌گیری انسانی را به حداقل برسانیم، کار اداری از منزل آغاز و انجام شود. و آنجایی که تصمیم‌گیری انسانی لازم است باید به تصمیم‌گیر اختیار بدهیم تا تصمیم‌گیری را به بالا منتقل نکند و مهمتر از همه به داد کارمندان برسیم و از نظر مادی و معنوی آنها را تأمین کنیم،روانسازی امور اداری آرامش معنوی کارمندان را تأمین می‌کند.
واعظ زاده با یادآوری اینکه شایسته گزینی در دولت مهمترین اقدام در تأمین عدالت است، گفت: جوانگرایی خواهیم کرد بدون آنکه تجربه را فراموش کنیم، به این صورت که فرایند ارتقای جوانها را به پله‌های بالای مدیریت تسریع می‌کنیم همانطور که در جبهه‌ةا اتفاق افتاد یک جوان به عنوان رزمنده ساده وارد گروهان می‌شد اما به سرعت استعدادهایش شناخته و شکوفا می‌شد و شایستگی خود را نشان می‌داد تا رده‌های بالای فرماندهی بالا می‌رفت، معتقدم از زمانی که دانشجو فارغ‌التحصیل می‌شود تا زمانی که به بالاترین رده‌های مدیریت عالی می‌رسد 10 سال کافی است به شرط آنکه راه را باز کنیم و بگذاریم که جوانها مطابق استعداد و توانمندیشان رشد کنند.
استاد دانشگاه تهران ادامه داد: در حوزه سلامت اول از همه هزینه درمان را که مردم از جیب خود می‌دهند باید کم کنید، دفترچه‌های بیمه ارزش خود راز دست داده‌اند و بعضی از مردم درمان خود را رها کرده‌اند.
وی در خاتمه خاطرنشان کرد: آزاداندیشی را بویژه در دانشگاه‌ها رونق خواهیم داد، مدیران دانشگاهی را از میان دانشمندانی که در دوره دانشجویی سابقه فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی داشته باشند و زبان و روحیه دانشجو را بفهمند و با او همدل باشند باید انتخاب کرد تا واهمه‌ای از آزاداندیشی و فعالیت دانشجویی نداشته باشند، مرزهای امنیتی را به طور شفاف تعریف می‌کنیم و اجازه می‌دهیم دانشجویان در یک فضای گسترده به نقد و بحث بپردازند، بسیار از تنگ‌نظری‌ها ناشی از واهمه مدیران از خارج شدن فضا از کنترل است، یعنی ناتوانی و نداشتن تجربه است.