مرکز پژوهشهای مجلس:
به گزارش گروه اقتصادی «خبرگزاری دانشجو»، دفتر مطالعات اقتصادی مرکز پژوهشهای مجلس با بیان این مطلب که هدف اصلی مطالعه حاضر، بررسی و سنجش آثار قیمتی (هزینه) ناشی از افزایش نرخ ارز بر هزینه بخش های تولیدی در سناریوهای مختلف بوده است، افزود: نتایج حاصل از این بررسی که بر مبنای روش تحلیلی داده – ستانده و بر اساس پایه های آماری سال 1389 ارائه شده است، نشان می دهند که افزایش نرخ ارز از 12,260 به نرخ 20,000ریال به واسطه تاثیرگذاری بر قیمت کالاهای واسطه ای و سرمایه ای ناشی از افزایش هزینه واردات کالاها و خدمات به تنهایی منجر به افزایش شاخص قیمت تولیدکننده به میزان 12.62 درصد در کل اقتصاد می شود که باید نرخ افزایش شاخص قیمت کنونی تولیدکننده را نیز به آن اضافه کرد.
با انحراف بیشتر نرخ ارز از نرخ 12,260 ریال به ازای هر دلار با افزایش قیمتی بیشتری در کل اقتصاد مواجه خواهیم بود. بر اساس سناریوهای فوق، بخش های صنایع وابسته به کشاورزی، ساخت مواد و محصولات شیمیایی و فرآورده های نفتی، سایر معادن، سایر صنایع، کشاورزی و حمل و نقل و ارتباطات، بیشترین تاثیرات قیمتی را از نوسانات نرخ ارز دریافت کرده‌اند.
با توجه به نتایج ارائه شده در بخش سوم، نمی توان از این میزان افزایش قیمت و هزینه در بخش های مختلف اقتصادی که عمدتا جزء بخش های کلیدی تولید در کشورند چشم پوشی کرد. افزایش شاخص قیمت تولیدکننده در کل اقتصاد بر اساس چهارسناریوی هر دلار 20000 ، 25000، 30000 و 35000 ریال به ترتیب افزایش 12.62 ، 20.78 ، 28.93 و 37.90 درصدی را نشان می دهد.
علاوه بر این ، نتایج مطالعات نشان می دهند که به طور متوسط به ازای هر 10 درصد افزایش نرخ ارز، شاخص قیمت تولیدکننده حدود 2 درصد افزایش خواهد یافت. ذکر این نکته نیز ضروری است که نتایج این مطالعه تنها افزایش شاخص قیمت تولیدکننده در نتیجه افزایش واقعی در هزینه های تولید بخش های تولیدی را نشان می دهند.
بنابراین افزایش شاخص قیمت مصرف کننده که مبین نرخ تورم است، ممکن است از آن بالاتر باشد. این تفاوت می تواند عمدتا به دلیل توان قیمت گذاری بنگاه های خرده فروش در اقتصاد ایران به خصوص در شرایط آشفتگی حاصل از افزایش نرخ ارز باشد.
ارسال نظرات