گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ طبق رسم هر ساله صبح اربعین و دیدار با آقا، بسیاری از دانشجویان منتظر این روز هستند تا با آقا و مقتدای خود دیدار کنند.
امسال برای اولین بار بود که به این مراسم دعوت می شدم.
ساعت 7 صبح به دانشگاه تهران رسیدم و به سمت مسجد دانشگاه که محل تجمع عزاداران حسینی بود، رفتم؛ زیارت عاشورا خوانده شد و بعد همه به سمت بیت حرکت کردند.
امساال این مراسم عطر و بوی دیگری داشت و هر چند دقیقه نام حاج آقا مجتبی تهرانی که روز گذشته به رحمت حق رفتند، به زبان دانشجویان می آمد.
دلها امروز هم به بیت می رفت و هم در بهارستان مانده بود.
شعار «لبیک یا حسین» در خیابان انقلاب پیچید
ساعت نزدیک 9 بود که عزاداران از درب دانشگاه بیرون آمدند و به سمت بیت حرکت کردند.
شعار «یا حسین» و «لبیک یا حسین» در خیابان انقلاب می پیچد.
چند خانم را می بینم که با یکدیگر انگلیسی صحبت می کنند و بعد از پرس و جو متوجه می شوم که از کشورهای مختلف مثل فرانسه، الجزایر، لبنان و ... آمده اند تا اربعین را در ایران باشند.
از بوی اسپندی که به مشام رسید، متوجه شدم که به خیابان فلسطین رسیدیم.
مثل همیشه بعد از تحویل وسایل و کارهای معمول با صلوات های بچه ها و شور و شوق شان وارد حسینیه شدیم.
ما افسران جنگ نرم تا آخر ایستاده ایم
همیشه دیدارهای دانشجویی صفای دیگری دارد، چند نفر بر روی دستهایشان نوشته اند: «ما افسران جنگ نرم تا آخر ایستاده ایم.»
حالا دیگر تقریبا حسینیه پر از جوانانی شده است که این جور رهبر خود را می خوانند:
«ابوالفضل علمدار خامنه ای نگه دار»
«علمدار ولایت بسیجیان فدایت»
فرموده ما هر چه داریم، از محرم و صفر داریم
بعد از سر دادن این شعارها که فضای خاصی را ایجاد کرده است، شعری در بین همه پخش شد که آن را همزمان مقابل آقا بخوانند که متن شعر این گونه بود؛
آسمان ایمان است، بال و پر عاشورا
عزت ما دارد، ریشه در عاشورا
نثار جان در راه حق، بهتر از ماندن ننگین است
پیام سرخ عاشورا، مرگ در راه حفظ دین است
می‌آید، آوای قرآن
پیچیده، عطر شهیدان
یا مظلوم اباعبدالله
زنده و پیروزیم، تا حسینی هستیم
چون شهیدان عهدی، با خمینی بستیم
فرموده ما هر چه داریم، از محرم و صفر داریم
باید به حفظ عاشورا، عاشقانه قدم برداریم
عمر ما، بادا عبادت
مرگ ما، بادا شهادت
یا مظلوم اباعبدالله
طنین شعار ای پسر فاطمه در حسینیه امام خمینی
بعد از تمرین این نوحه، شعار «ای پسر فاطمه منتظر تو هستیم» در تمامی حسینیه می پچید و چند دقیقه بعد جمعیت منتظر چشم شان به جمال حضرت ماه روشن می شود.
و شور و شوقی بی نهایت جمعیت را فرا می گیرد و هر کس می خواهد جلو برود تا بتواند حضرت آقا را ببیند.
با بسم الله الرحمن الرحیم مداح، جمعیت همزمان و همگام شروع به خواندن شعر می کنند و بعد هم صلوات و صوت قرآن در حسینیه طنین انداز می شود.
سخنران مراسم حجت الاسلام رفیعی است که در ابتدای صحبت هایش از حاج آقا مجتبی می گوید و می خواهد که برای ایشان فاتحه ای خوانده شود.
بعد هم در بین صحبت هایش در خصوص ویژگی های مومن واقعی می گوید و از دانشجویان می خواهد که قدر جوانی و این روزهای خود را بدانند.
بعد از گذشت چندین سال هنوز دانشگاه اسلامی نداریم
این خطیب در ادامه صحبت هایش گله ای از انجام نشدن بعضی از فرمایشات آقا در خصوص دانشگاه می کند و می گوید: «سال 1376 که من مسئول نهاد در یک دانشگاهی بودم خدمت رهبری رسیدیم. ایشان به وجود دانشگاه اسلامی تاکید کردند، اما هنوز بعد از گذشت چندین سال این اتفاق نیفتاده است.»
بعد از پایان سخنان حاج آقای رفیعی صدای میثم مطیعی، مداح جوان و دانشجوی کشور در حسینیه می پیچد و می خواند و جمعیت با او دم یاحسین می گیرند.
میثم مطیعی از حاج آقا مجتبی و همچنین از کسانی می گوید که امسال پیاده زائر آقا امام حسین(ع) شدند و از جا ماندگان این پیاده روی می گوید.
حسینیه سراسر شور حسین(ع) است.
فریاد «امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء» بلند می شود و چشم های گریان از حسین(ع) زیارت قبرش را می خواهد و ...
ذکر آخر دعایی دوباره برای حاج آقا مجتبی است و نماز جماعتی به اقتدای آقایمان امام خامنه ای ...