حجت الاسلام هما زاده در حسینیه هنر؛
به گزارش خبرنگار فرهنگی « خبرگزاری دانشجو»، حجت الاسلام همازاده در هیئت حسینیه هنر که به همت جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی برگزار می شود سخنرانی کردند که متن آن در ذیل آمده است.
مبحث ولایت تکوینی در عالم خلقت به معنی جایگاه اهل بیت(ع) در آفرینش و فرآیند خلقت است.
سلسله روایاتی در مورد اولین مخلوق خداوند وجود دارد که اهل بیت این احادیث را برای خواص نقل کرده اند. مثلا پیامبر به اباذر غفاری یا امام سجاد به ابوحمزه ثمالی.
مضمون این روایات این است که اولین مخلوق نور وجود پیامبر (ص) و اهل بیت بوده است. مفهوم مشترک در میان روایات متعدد از صحابی خاص نیز همین مورد است.
ملائکة الله هم به این موضوع علم دارند.
مقام نور با مقام روح و نفس فرق می کند. پس مقام نوری معصومین اولین چیزی است که خداوند خلق کرده است.
مبحث دیگر اینکه مخلوق اول چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟ موجودی که وحدت به جمیع جهات دارد مخلوق اول او هم وحدت به جمیع جهات دارد به جزاینکه او واجب الوجود است و مخلوق او ممکن الوجود می باشد.
مخلوق اول همه ویژگی ها و کمالات خدا را دارد به جز اینکه او خالق است و بنده مخلوق.
در پنجمین دعا از اعمال مشترک ماه رجب که به توقیع حضرت صاحب الزمان است آمده است هیچ فرقی بین ما و خداوند نیست الّا اینکه ما مخلوق و بنده او هستیم. این مبحث بسیار بسیار سنگین است و درک معنای آن مشکل.
سیر وجود و هستی خداوندی ابتداً امکان جریان به عالم ماده ندارد همانطور که آب دریا در فنجانی جای نمی گیرد.
امام صادق (ع) در روایتی می فرمایند مثل ما مانند رودی است که پایین آبشار قرار دارد و آن را تقسیم می کند. یعنی فیض وجود که از عالم بالا می آید بوسیله واسطه فیض دریافت و سپس به عالم ماده افاضه می شود.
پس نسبتی بین خالق و مخلوق اول وجود دارد.
اینکه در زیارت جامعه آمده است بوسیله شما (اهل بیت) آغاز کردیم یعنی چه؟
در اولین زیارت مطلقه حضرت سید الشهدا هم آمده است بوسیله شما زمین درختانش را می رویاند. یعنی شما واسطه فیض هستید و هر افاضه ی فیضی بوسیله ی شما است. این موارد علاوه بر خلقت در مورد معاد هم هست.
ائمه اطهار (ع) مطابق با درک و فهم مخاطبین صحبت می کردند اما در زیارت نامه ها که مستقیماً ب خدا صحبت می کنند معارف زیادی وجود دارد. این موارد همه بیانگر شأن و شخصیت مخلوق اول است و باید توجه داشته باشیم که در کربلا چه شخصیتی با چه جایگاهی به مسلخ می رود.
در عاشورا نه فقط سیدالشهدا دارای این مقام اند بلکه همراهان حضرت هم خیلی از این مقام دور نیستند.
زمانی که حضرت در گودال قرار گرفته و آن زمان که شمر لعین کارد میکشد وجودش لحظه به لحظه از طریق امام افاضه می شود. این از مفاهیم عبادی و زیارت نامه های ما استخراج می شود.
وقتی حضرت علی اکبر (ع) برای وداع به حرم می رود امام حسین (ع) می فرمایند رها کنید علی را چرا که او ممسوسٌ فی ذات الله است یعنی به موازات ذات در تماس است و چیزی نیست که وجود داشته باشد و علی اکبر کسب نکرده باشد.
ارسال نظرات