مهدی هاشم‌زاده کارشناس اقتصادی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری دانشجو، در خصوص نقش مردم در افزایش تولید، گفت: مشارکت مردم در افزایش تولید دو بخش مشخص دارد؛ موضوع اول توان آن‌ها برای ایجاد کسب‌وکار و ظرفیت سرمایه خرد است. هدایت ظرفیت سرمایه خرد به سمت جهش تولید و بازار‌های مولد نیز نقش دومی است که می‌تواند برای مشارکت مردم می‌تواند اتفاق بیفتد. به صورت کلی سرمایه و توان مردم باید به سمتی هدایت می‌شود که در آن جذابیت وجود داشته باشد؛ بنابراین نوک پیکان تحقق اهداف را باید به سمت دولت بگیریم تا اقداماتی جهت ایجاد و افزایش جذابیت در سرمایه‌گذاری، انجام دهد.
وی درخصوص هدایت سرمایه مردم به بازار سرمایه، بیان کرد: اگر سرمایه بدون برنامه به بازار سرمایه هدایت شود، اتفاق خاصی جهت افزایش تولید رخ نمی‌دهد و در کودتاه مدت با رونق کمی مواجه می‌شود. اگر نحوه سرمایه‌گذاری در بازار سرمایه به شکل مشارکت در پروژه‌های عمرانی و زیرساختی یا توسعه زنجیره ارزش و امثالهم باشد، می‌توان انتظار داشت که مردم سرمایه خود را وارد بازار کنند، بدین ترتیب هم مردم از سود منتفع می‌شوند و هم چرخ اقتصاد کشور به حرکت می‌افتد بحث مهم‌تر این است که توسعه کشور معطل بودجه شده است در حالی که می‌توانیم با مشارکت مردمی در بازار سرمایه و راهکار‌های غیر بودجه‌ای، این موضوع را به سمتی ببریم که توسعه در غالب پروژه‌های زیرساختی و امثالهم اتفاق بیفتد.
هاشم‌زاده درباره نقش دولت در افزایش مشارکت مردم، عنوان کرد: دولت از نظر قدرتمندی و ابزار‌هایی که دارد، بسیار توانمند است. بحث تسهیل ورود مردم به کسب‌وکار‌ها نیز بسیار اهمیت دارد. یک بخش فعلی اقتصاد که شامل جذابیت‌های موجود آن است مانند آرایشگاه‌ها، نانوایی‌ها و... این موارد به خودی خود برای مردم جذاب است و به سمت آن حرکت می‌کنند تنها کاری که دولت باید در این خصوص انجام دهد، موضوع تسهیل ورود مردم است و نظام مجوز‌ها باید اصلاح شود. بحث دیگر اعطای مشوق‌های جدید برای توسعه مشارکت مردم در بازار سرمایه است که دولت برای انجام آن ابزار‌های متنوعی دارد. اما متاسفانه ابزار بازار سرمایه در ایران بسیار محدود است. مثلا در بازار سرمایه آمریکا اوراق‌های مشارکت متنوعی از جمله شرکتی و دولتی وجود دارد.
این کارشناس سرمایه درادامه به تشریح ابزار‌های دولت برای ایجاد جذابیت در بازار سرمایه پرداخت و گفت: دو بخش و اهرم کلیدی در بخش بازار سرمایه وجود دارد؛ یک بخش جذابیتی است که دولت می‌تواند در پروژه‌ها ایجاد کند مانند ابر پروژ‌ها که شامل پتروپالایشگاه و ... می‌شود.
وی افزود: ابزار دیگری که دولت برای جذب سرمایه در اختیار دارد، بحث مجوز‌ها است. اگر دولت در منطق مختلفی مجوز ساخت شهرک یا کنار جاده‌ها مجوز بهره‌برداری از زمین‌های کنار اوتوبان و امثالهم را بدهد، تاثیر بسیاری در افزایش سرمایه‌گذاری خواهد داشت.
این کارشناس گفت: معافیت مالی هدفمند از دیگر ابزار‌های دولت برای افزایش سرمایه‌گذاری است. در حال حاضر باید معافیت مالی را به سمت سرمایه‌گذاری بیشتر ببریم. به عنوان مثال می‌توان جزای یارانه انرژی را برای سرمایه‌گذار درنظر گرفت؛ یعنی برای طرح‌های موجود یارانه انرژی را مشروط به تکمیل زنجیره ارزش بدهیم یا برای طرح‌های جدید پتروپالایشگاه به مدت یک سال تنفس خوراک در نظر بگیریم و بگوییم یک سال نفت رایگان در اختیار سرمایه‌گذار قرار گیرد و بعد از ۶ سال به دولت برگردانده شود. همین موضوع جذابیت پروژه را تا ۱۵ درصد دلاری افزایش می‌دهد. بحث دیگر دارایی‌های دولت است که بدون استفاده مانده است. به عنوان مثال برخی از این زمین‌ها که جز منابع طبیعی هستند می‌توانند مولد بخش کشاورزی باشند یا برای ساخت مسکن، در اختیار دولت قرار بگیرند. دولت در استفاده از این ابزار‌ها مهم‌ترین نقش را دارد و وظیفه مهمی در جهت‌دهی و هدایت سرمایه مردم به بازار سرمایه دارد.