به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، دموکرات‌ها و جمهوریخواهان ایالات متحده آمریکا رسما نامزدی «جو بایدن» و «دونالد ترامپ» برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۴ را اعلام کردند. به این ترتیب، اگر اتفاق پیش‌بینی نشده‌ای روی ندهد، دوئل سیاسی میان رئیس جمهوری پیشین و فعلی ایالات متحده در نوامبر ۲۰۲۰، هشت ماه دیگر تکرار خواهد شد.
تنها نگاهی به نظرسنجی‌هایی که در هفته گذشته منتشر شده‌اند نشان می‌دهد که ترامپ از وضعیت بهتری نسبت به بایدن برخوردار است. نظرسنجی‌های نیویورک‌تایمز، سی‌بی‌اس، فاکس‌نیوز، وال‌استریت‌ژورنال همگی با اختلافی بین ۲ تا ۴ درصد پیروزی در انتخابات نوامبر را از آن ترامپ می‌دانند.
در حال حاضر نتایج نظرسنجی‌ها به گونه‌ای است که پیروزی ترامپ مقابل بایدن در انتخابات ریاست‌جمهوری امری مسجل تلقی می‌شود. او به طور متوسط در نظرسنجی‌های ملی با ۲ درصد اختلاف از بایدن جلوتر است و البته نکته مهم‌تر آنکه در نظرسنجی‌های چند ایالت خاکستری از جمله آریزونا، نوادا، میشیگان، کارولینای شمالی و جورجیا عملکرد بهتری نسبت به رقیبش ثبت کرده است.
با وجود این، نگاهی به برخی از واقعیت‌ها نشان می‌دهد که همه این‌ها به معنی آن نیست که پیروزی ترامپ در برابر بایدن امری مسلم و قطعی است و او هنوز هم با چالش‌های عدیده‌ای برای انتخابات نوامبر مواجه خواهد بود.
نخستین مشکلی که پیش روی ترامپ قرار دارد این است که او در میان رأی‌دهندگان جمهوری‌خواه و مستقل با مقاومت بیشتری از سوی رأی‌دهندگان روبرو است تا وضعیتی که بایدن در میان رأی‌دهندگان حزب دموکرات و مستقل‌ها دارد.
این مسئله به ویژه در یک نظرسنجی که چندی پیش پایگاه «ان‌بی‌سی» منتشر کرد نمایان بود. در این نظرسنجی که در ماه ژانویه انجام شد ۴۳ درصد از هواداران «نیکی هیلی»، رقیب وقت ترامپ در حزب جمهوری‌خواه گفته بودند در رقابت بین بایدن و ترامپ، نامزد حزب دموکرات را ترجیح میٰ‌دهند.
در انتخابات نوامبر، دونالد ترامپ به عنوان کاندیدی که برای اولین بار وارد عرصه انتخابات شده به مصاف جو بایدن نمی‌رود و پشت او یک کارنامه عملکردی ۴ ساله قرار دارد. در واقع این بار رأی‌دهندگان بایستی از میان دو گزینه‌ای که از میزان مقبولیت اولیه آن‌ها به دلیل ضعف‌های عملکردی‌شان کاسته شده یکی را انتخاب کنند.
جو بایدن با کارنامه ضعیف ۴ ساله نامحبوب‌ترین رئیس‌جمهور تاریخ آمریکا لقب گرفته و در دوران حضورش در کاخ سفید نیز عملاً تمامی سیاست‌های ترامپ را به ویژه در زمینه سیاست خارجی در پیش گرفته و ادامه داده است. با وجود این، به نظر می‌رسد ترامپ برای جلب نظر دوباره رأی‌دهندگانی که از خودش رانده است کار دشوارتری نسبت به رقیبش در حزب دموکرات پیش رو خواهد داشت.
این مسئله در نظرسنجی‌های رسانه‌های آمریکا نیز مورد تأیید قرار گرفته است. به عنوان مثال روزنامه نیویورک‌تایمز و کالج سی‌نا در یک نظرسنجی مشترک چندی پیش گزارش داده بودند که میزان حمایت از بایدن در میان دموکرات‌ها و رأی‌دهندگان مستقل متمایل به دموکرات‌ها (۹۱ درصد) اندکی بیشتر از میزان حمایت جمهوریخواهان و مستقل‌های مایل به جمهوریخواهان از ترامپ (۸۶) درصد است.
رقم حمایت ۸۶ درصدی جمهوریخواهان از ترامپ البته رقم بالایی برای این است که او بتواند یک بار دیگر مجوز ورود به کاخ سفید را در ماه نوامبر کسب کند، اما در یک انتخابات با رقابت نزدیک و تناتنگ همین اختلاف اندک ممکن است وزنه را به سمت نامزد دموکرات‌ها تغییر بدهد.
ترامپ در حال حاضر با بیش از ۹۰ اتهام در چهار پرونده قضائی فدرال و صد‌ها میلیون دلار جریمه روبرو است و علاوه بر آن، هوادارانش را بابت حمله به ساختمان کنگره در ۶ ژانویه ۲۰۲۱ محکوم نکرده است. همه این موارد ممکن است به رأی‌دهندگان مستقل و همچنین رأی‌دهندگان مردد دلایل کافی برای جلوگیری از ورود مجدد او به کاخ سفید را بدهد.
البته پرواضح است که مشکل عدم محبوبیت در میان رأی‌دهندگان حزب خودی مختص ترامپ نیست. همان‌طور که قبلاً هم گفته شد عملکرد بایدن نیز نارضایتی بخشی از هواداران حزب دموکرات را به دنبال داشته است.
اینکه این گروه از رأی‌دهندگان ناراضی در هر حزب تا چه اندازه در تعیین رئیس‌جمهور آینده اثرگذار خواهند بود سوالی است که پاسخ آن در ماه‌های پیش رو روشن‌تر خواهد شد، اما دست‌کم اکنون نشانه‌هایی وجود دارد که وضعیت ترامپ در میان این گروه اندکی بدتر از بایدن است.
مسئله دیگر درباره نظرسنجی‌های انجام‌شده بین ترامپ و بایدن این است که برتری ترامپ بر بایدن در تقریباً تمامی این نظرسنجی‌ها در «حاشیه خطا» قرار دارد و به اندازه‌ای نیست که بتوان روی آن فراتر از احتمال خطا‌های رایج در پیمایش‌ها حساب باز کرد. هر چند که فراوانی پیروزی‌های ترامپ در نظرسنجی‌های شرکت‌های متعدد هم قابل نادیده گرفتن نیست.
از طرف دیگر، نظرسنجی‌ها حتی در حالتی که دقیق باشند شاخصی برای پیش‌بینی آرای مردمی هستند و می‌دانیم که در انتخابات آمریکا لزوماً آرای مردمی تعیین‌کننده رئیس‌جمهور نیست. در آمریکا رای دهنده‌ها به طور مستقیم رئیس جمهور را انتخاب نمی‌کنند. در عوض سیستم کالج الکترال سرنوشت انتخابات ایالات متحده را مشخص می‌کند و برنده آن بر برنده اکثریت آرای مردمی غلبه می‌کند. در چندین انتخابات تا کنون (از جمله در سال ۲۰۱۶) یک نامزد سیاسی علی‌رغم کسب آرای بالاتر پیروز نشده است. نظرسنجی‌ها معمولاً نظر مردم را پیش‌بینی می‌کنند نه نظرکالج الکترال را.
جدا از این عوامل، نظرسنجی‌ها در برهه‌های زمانی نزدیک به برگزاری انتخابات پیش‌بینی‌کننده‌های قوی‌تری هستند تا نظرسنجی‌هایی که از ماه‌ها قبل‌تر انجام می‌شوند. نظر رأی‌دهندگان اغلب با نزدیک شدن به موعد رأی‌گیری تحت تأثیر تحولات پیرامون هر یک از نامزد‌ها تغییر پیدا می‌کند.
بنابراین، نتایج نظرسنجی‌های فعلی، حتی اگر دقیق باشند فضای فکری این روز‌های رأی‌دهندگان را منعکس می‌کنند و برای مشخص شدن اینکه آرا به سمت کدام نامزد متمایل خواهد شد باید هنوز منتظر ماند.
ارسال نظرات