به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، رضا میرشاهی فوق تخصص شبکیه چشم و استاد چشم‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران درباره پیرچشمی اظهار کرد: دید افراد با افزایش سن تغییر می‌کند. معمولاً پس از ۴۰ سالگی ممکن است اختلالی در دید به وجود بیاید که به آن پیرچشمی می‌گویند.
وی ادامه داد: لنزی که به صورت طبیعی در چشم همه انسان‌ها وجود دارد، منقبض و کروی می‌شود که این کروی شدن موجب می‌شود که چشم فاصله‌های نزدیک را هم ببیند.
فوق تخصص شبکیه چشم افزود: کروی شدن چشم در کودکان بسیار زیاد است به حدی که کودکان می‌توانند تا فاصله ۵ سانتی‌متری خود را هم ببینند؛ اما با افزایش سن، این لنز داخل چشم محکم و سفت‌ترشده که فرد فاصله نزدیک را به‌راحتی نمی‌تواند ببیند. پیشرفت بیماری پیرچشمی حدوداً تا ۵۵ سالگی ادامه پیدا می‌کند.
میرشاهی پیرچشمی را پدیده‌ای عادی در چشم همه افراد دانست و گفت: به صورت طبیعی همه افراد بالای ۴۰ سال به دلیل سفت شدن لنزچشمی نمی‌توانند فاصله نزدیک خود را مشاهده کنند؛ بنابراین استفاده از عینک پیرچشمی برای این افراد لازم است.
وی مطرح کرد: برخی افراد از کودکی نزدیک‌بین هستند و شماره عینک دارند، علامت پیرچشمی در این افراد به این صورت است که برای مشاهده اجسام نزدیک باید عینک را از روی چشم خود بردارند تا دید بهتری داشته باشند.
این استاد چشم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران تاکید کرد: پیرچشمی بیماری نیست و یک روند طبیعی و عادی چشم هر فرد است. پیرچشمی عوارضی ندارد و فقط فرد باید برای کتاب خواندن، کار کردن با گوشی موبایل از عینک استفاده کند.
میرشاهی افزود: اوایل پیرچشمی فرد شماره عینک کم‌تری مانند مثبت یک دارد که این عدد با افزایش سن و نزدیک شدن به ۶۰ سالگی بیشتر می‌شود و فرد باید هر سه یا چهار سال یک‌بار به پزشک مراجعه کرده تا شماره عینک خود را تغییر دهد.
وی به برخی روش‌های لیزری برای جایگزینی عینک اشاره کرد و گفت: در چند سال اخیر برخی روش‌های لیزر، لازک و ... معرفی شد، اما همه این روش‌ها بر روی دید دور تاثیر گذاشته و دید دور را کم می‌کند و فرد برای دید بهتر نزدیک‌بینی خود دید دور را ضعیف می‌کند.