به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، نشست خبری برنامه حمایت از پژوهش عمیق شرکت‌های دانش‌بنیان در بنیاد علم ایران برگزار شد.
مصطفی امینی؛ مسئول برنامه حمایت از پژوهش عمیق شرکت‌های دانش‌بنیان اظهار کرد: بسیاری از محصولات فناورانه با برند خارجی در کشور عرضه می‌شود و این سوال مطرح است که چرا برند‌های ما در بازار داخلی کم است؟ زمانی که کشور‌ها به این فکر کردند که بازار‌های جهانی را بگیرند به فرایند پژوهشی آن پرداختند و بحث پژوهش و دانش فنی از این نقطه اهمیت پیدا کرد.
وی گفت: سپس به سراغ نخبگان و شرکت‌های نوآور خود رفتند و ۳۰ سال قبل درباره محصول خود پژوهش کردند. امروز نیز خلأ اساسی در کشور این است که شرکت‌های دانش‌بنیان ما بر روی محصولاتی کار می‌کنند که نیاز امروز بوده و در افق ۵ و ۱۰ ساله برنامه‌ای نداریم.
امینی گفت: تا امروز انتقال فناوری از خارج از کشور داشتیم لذا فرایند انتقال و تبادل فناوری یکی از راه‌های انتقال فناوری به کشور است. مورد دوم مهندسی و راه سوم نیز این است که یک زیرساختی را در داخل داشته باشیم تا از طریق آن به دانش فنی و سپس به محصول برسیم.
وی با بیان اینکه پژوهش دارای ریسک است گفت: برای اینکه پژوهش به نمونه اولیه و به محصولی تبدیل شود فاصله زیادی وجود دارد و بخش اعظمی از پژوهش‌ها نیز در دانشگاه‌ها انجام می‌شود. در کشور آمریکا بخش خصوصی در پژوهش‌های پایه نزدیک به ۳۵ درصد سرمایه‌گذاری می‌کند درحالی که در پژوهش‌های توسعه‌ای ۸۵ درصد سرمایه‌گذاری می‌کند.
امینی گفت: گرنت ۲ میلیاردی برای حل چالش‌های پژوهشی شرکت‌های دانش‌بنیان به کار گرفته شده است که امروز به آن می‌پردازیم. در ایران ۸۵ درصد پژوهش‌های بنیادی توسط دولت و ۱۰ درصد آن توسط بخش خصوصی و آموزش عالی انجام می‌شود. امروز برای حاکمیت دغدغه است که چرا نخبگان از کشور خارج می‌شوند و مهم‌تر از تسهیلات جاری، شغل مرتبطی است که نخبه باید مشغول به کار شود. شرکت دانش‌بنیان یکی از محل‌ها و پناهگاه‌های دانشجویان است که می‌توانند در آنجا فعالیت‌های پژوهشی و فناوری پیچیده انجام دهند.
وی گفت: بنیاد علم ایران برای نخستین بار است که این گرنت را به عنوان گرنت حمایت از پژوهش عمیق شرکت‌های دانش‌بنیان در نظر گرفته است.
امینی تصریح کرد: این گرنت از طرف شرکت درخواست شده و گرنت به شرکت دانش‌بنیان داده نمی‌شود بلکه به مجری داده می‌شود. سال ۱۴۰۱ نزدیک به ۱۰۰۰ میلیارد تومان قرارداد ارتباط دانشگاه و صنعت داشتیم.
وی گفت: خود شرکت باید سابقه صنعتی داشته باشد. ما فیلتری را گذاشتیم که فاز یه فاز با آن قرارداد می‌بندیم. عضو هیئت علمی ادعایی دارد مثلاً در بحث کاتالیست ما به یک خروجی خاصی در آزمایشگاه رسیدیم و می‌گوییم که همین آزمایش در آزمایشگاه شرکت دانش‌بنیان تکرار شود ضمن آنکه مستندات آن باید ثبت شود.
وی گفت: این کار بایستی در شرکت‌های دانش‌بنیان تکرار شده و همان خروجی حاصل شود. اگر موفقیت آمیز بود شرکت دانش‌بنیان از این محصول در راستای ساخت محصول جدید استفاده می‌کند. این گرنت در فاز‌های مختلف ارزیابی می‌شود یعنی هم نظام‌مند شده و هم تکرارپذیر شود.
امینی خاطرنشان کرد: ۲۰ درصد از مبلغ کل پروژه را شرکت دانش‌بنیان باید تأمین کند. نکته دوم اینکه گرنت به خود شرکت داده نمی‌شود و پول به مجری داده می‌شود و درنهایت، جمع‌بندی پایانی این پروژه این خواهد بود که دانش فنی از دانشگاه به شرکت‌های دانش‌بنیان انتقال داده می‌شود.
امینی تصریح کرد: شاخص‌هایی در این پروژه وجود دارد و نخست اینکه باید پژوهشی باشد و در گام دوم باید برای ساخت یک محصول جدید باشد. فراخوان اول آن در اردیبهشت امسال زده شده است. ۵۵ طرح در سامانه کایپر ثبت شده که در حوزه‌های فنی و مهندسی، بخشی مربوط به حوزه شیمیایی و بخشی از آن مربوط به دارو است. همچنین ۳ تا از طرح‌ها داوری شده و به جمع‌بندی نیز رسیده‌اند.
وی گفت: فراخوان آینده آبان ماه امسال است و از شرکت‌های دانش‌بنیان انتظار داریم که طرح‌های خود را آماده کرده و در سامانه کایپر بارگذاری کنند.
وی تأکید کرد: برای سال ۱۴۰۲ از ۲۰ طرح حمایت خواهیم کرد. امسال برای اولین‌بار در تاریخ کشور این پروژه اجرا می‌شود و کیفیت پروژه‌ها نیز در انتخاب آن‌ها بسیار تعیین‌کننده است.
ارسال نظرات