علی دهکردی: حاتمی‌کیا تکه‌های جانش را برای «از کرخه تا راین» گذاشت/ یک خاطره

 به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو به نقل از روابط عمومی موزه سینما، موزه سینمای ایران در ادامه انتشار سلسله برنامه‌های تاریخ شفاهی خود به مناسبت زادروز علی دهکردی بازیگر سینما و تلویزیون بخش‌هایی از گفتگوی این هنرمند را منتشر کرده است که در زیر می‌خوانید.

علی دهکردی درباره حضورش در فیلم از «کرخه تا راین» گفت: آقای عظیم پور در تولید «از کرخه تا راین» دستیار ابراهیم حاتمی کیا بود و من توسط او برای حضور در فیلم معرفی شده بودم.

وی ادامه داد: تعداد زیادی برای ایفای نقش من معرفی شده بودند تا جایی که ما گاهی همدیگر را می‌دیدیم و حاتمی کیا این گفتگو‌ها را ضبط می‌کرد تا دوباره ببیند و آنالیز کند.

دهکردی مطرح کرد: آقای عظیم‌پور من و صادق صفایی را برای نقش جانباز معرفی کرده بود و در بین تست‌ها و گفتگو‌ها من برای نقش سعید انتخاب شدم که بعد از انتخاب وارد گفتگو‌ها و تمرین‌های جدی‌تر شدیم. من شاهد بودم که ابراهیم حاتمی کیا تکه‌های جان، قلب و روحش را برای تولید فیلم «از کرخه تا راین» گذاشت و مهره مهم ساخته شدن فیلم زنده یاد سیف اله داد بود.

وی همچنین گفت: یادم می‌آید در آن زمان نگران بودم که خانواده شهدا و رزمندگان بعد از دیدن نقش واکنش بدی نشان ندهند، اما در نهایت کار را بدون اینکه بدانیم سرانجام چه خواهد شد، شروع کردیم.

وی ادامه داد: خیلی از آلمانی‌ها به ما به عنوان یک گروه جهان سومی نگاه می‌کردند، اما بعد‌ها متوجه شدند گروه حرفه‌ای است تا جایی که هانس نیمان (بازیگر آلمانی که در فیلم نقش همسر هما روستا را داشت) زمانی‌که کارش تمام می‌شد پیش ما می‌ماند یا روز‌هایی که کار نداشت با خانواده‌اش سر فیلمبرداری می‌آمد و در کنار ما بود.

دهکردی با بیان اینکه بهترین انتخاب در این فیلم هما روستا بود گفت: خانم روستا بازیگر درجه یک، شخصیت برجسته فرهنگی هنری، مسلط به زبان آلمانی و همچنین مسلط به فرهنگ یک ایرانی که در آلمان زندگی می‌کند، نیز بود.

وی با بیان اینکه نقش سختی بود، اظهار کرد: خوشبختانه جانبازان و رزمندگان را از نزدیک دیده بودم و در خانواده‌مان نیز وجود داشتند و همین امر برایم نکته مثبتی محسوب می‌شد. با خودم می‌گفتم آن‌ها را می‌شناسم، اما از سوی دیگر تجربه بازیگری زیادی نداشتم که به من اطمینان بدهد که از پس لحظه‌های نابینایی یا لحظه‌های دراماتیکی که برای شخصیت فیلم به‌وجود می‌آید به خوبی برمی‌آیم یا نه، اما می‌دانستم وارد کار شده‌ام و باید به خوبی و بهترین شکل آن‌را انجام بدهم.

وی در پایان توضیح داد: یادم می‌آید مدت زیادی عینک آفتابی می‌زدم و روی چشم‌هایم دستمال می‌گذاشتم و چند دقیقه مانند یک آدم نابینا راه می‌رفتم و در همان حالت به ایستگاه اتوبوس می‌رفتم. این موارد را با صادق صفایی تمرین می‌کردیم و خیلی زود با انتظاری که ابراهیم حاتمی کیا از این شخصیت داشت، منطبق شدم و مخصوصاً صادق صفایی که از عهده نقش به خوبی برآمد. نقش سعید در فیلم «از کرخه تا راین» برایم اتفاق مهم و بزرگی بود.