گزارش/
گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، در یک صبح آذر ماه سال 1391 مدرسه دخترانه‌ای در شین‌آباد از توابع پیرانشهر در استان آذربایجان غربی دچار آتش‌سوزی شد. این حادثه پس از آن روی داده بود که تلاش سرایدار مدرسه برای خاموش کردن بخاری نفتی یکی از کلاس‌ها که دچار آتش‌سوزی شده بود بی‌نتیجه ماند. پس ازناکام ماندن تلاش سرایدار مدرسه در انتقال بخاری آتش گرفته به بیرون از کلاس؛ بخاری منفجر می شود و آتش به تمام سطح کلاس سرایت میکند.
در این حادثه 28 دختر دانش‌آموز دچار آسیب دیدگی و سوختگی شدند که دو نفر آنها به فاصله‌ی 4 و 23 روز پس از حادثه؛ فوت کردند. از بیست و شش نفر باقی مانده تا به الان تقریبا 16 نفر روند درمانشان طی شده و بهبود یافته‌اند. ده نفر باقی مانده اما همچنان پس از گذشت تقریبا 4سال از حادثه؛ ظاهرا دل‌های خودشان را با وعده‌های بعضا عملی نشده‌ی مسئولین صابون میزنند.
خبرنگار خبرگزاری دانشجو در گفتوگو با تعدادی از این 10 خانوادهای که هنوز روند درمان فرزندشان کامل نشده به گفتگو پرداخت.
دخترم بعد از عمل جراحی؛ شش ماه است که ویزیت نشده/ دخترانمان روز به روز نسبت به قبل بیشتر تخریب میشوند
اسماعیلیپور؛ پدر یکی از حادثه دیدگان شین‌آباد در جواب سوال خبرنگار خبرگزاری دانشجو مبنی بر اینکه وضعیت درمان دخترش در چه حالی است گفت: "وضعیت درمان بچه‌ام خیلی بحرانی است. از جانب مسولین خیلی بیتوجهی میشود و کسی رسیدگی درست به این موضوع نمیکنند و بیشترشان فقط حرف میزنند. در مجموع کارها خیلی کند جلو می رود. دخترم از 13 اردیبهشت تیشو (بالن جراحی پلاستیک) در گردن دارد و هنوز آن را برنداشته، البته برای زمان بر داشتن تیشو باید دکترها تصمیم بگیرند که فعلا تشخیصی در این باره نداده‌اند. دختر من 6 ماه است که ویزیت نشده و دکتر حافظی که مسئول پیگیری درمان بوده نیز از بیمارستان بازنشست شده و تا الان کسی نبوده پرونده ما را بر عهده بگیرد."
پدر این دختری که الان چهارده سال سن دارد و دچار سوختگی شده؛ در مورد درمان در خارج از کشور که قبلا توسط برخی از مسئولین وعده داده شده بود گفت: "دکتر فاطمی که یکی از افرادی است که پروندهی بچه‌های شین آباد را دنبال میکند گفته الان مسئولین یک سال و نیم است که پول بیمارستان را واریز نکرده اند؛ حالا چه طور میخواهند اینها را به خارج بفرستند لی در هر صورت اگر بخواهند برای درمان به خارج بفرستند باید از ما نظر بخواهند."
وی ضمنا در مورد اینکه چرا دکترها از درمان دختر شما خودداری میکنند گفت: "طبق گفته دکترها؛ یک سال و نیم است به حساب بیمارستان هزینه‌های درمانی واریز نشده است و به خاطر همین هم دکترها میگویند ما که رایگان درمان نمی کنم، باید پول بیمارستان را بدهند تا هزینه‌ی درمانمان را بگیریم تا کاری برای بچه‌های شما بکنیم." وی افزود: "ما هم نمیدانیم به حرف کدام یک از مسئولین گوش کنیم و در بین اینها گیر افتاده‌ایم. هر هفته سه شنبه با دخترم برای روند درمان به تهران میآییم و پس از رسیدگی به وضعیت درمان، بر میگردیم."
پدر این دختر آسیب دیده در مورد وضعیت روحی دخترهای شین‌آباد گفت: "دختران ما روز به روز دارند تخریب میشوند. هرجایی که دلشان میخواهند نمیتوانند بروند. عروسی و مهمانی میخواهند بروند ولی نمی توانند. سه چهار سالی است که ما میخواهیم یک مسافرتی به شهرستان مهاباد برویم ولی هر دفعه که آماده‌ی رفتن می شویم؛ دخترم میگوید نمیآیم. به خاطر اینکه می بیند مردم جور دیگری به او نگاه میکنند. اینها روز به روز در زندگی کم می آورند. بچه های ما فعلا نتوانستند به جامعه برگرندند. مشاوره و روانپژشکی هم قرار بود برایشان بگذارند ولی اینرا لغو کردند. دلیل لغو کردن این کلاس های روان درمانی تا به حال مشخص نشده و اصلا معلوم نیست مقصر کیست. اولش گفتند که یک هفته به تاخیر افتاده ولی تا الان که چند هفته میگذرد چیزی برگزار نشده است."
او در مورد هزینه ی رفت و آمد و سکونت در تهران گفت: "این هزینه ها به عهده ی آموزش و پرورش است و تا الان در این زمینه به مشکلی نخوردیم."
آقای صالح که از پدر یکی دیگر از آسیب دیدگان حادثه ی شین آباد است گفت: "وضعیت دخترم تغییر چندانی نکرده. دکترها از بس که دخترم را عمل کرده اند حسابش از دستم خارج شده که تا به حال چند بار عمل انجام شده، ولی تا الان تقریبا همه ی عمل ها جزیی بوده. دفعه ی آخر بار دومی بود که قسمتی از گردن دخترم را تیشو گذاشتند ولی صورت و سینه و پشت‌اش همچنان سوخته است و بهبودی نیافته. ما برای پیگیری روند درمان به وزارت خانه و دفتر آقای نوبخت میرویم ولی تا الان نتیجه ی خوبی حاصل نشده است. اول گفتند که ما برای درمان دخترهای شما را به خارج از کشور میفرستیم ولی این کار را تا به حال نکرده اند و ما اینرا هم نخواستیم؛ دخترهای ما را در داخل درمان کنند بس است. دکتر فاطمی به ما گفته است چون چند مدتی است هزینه ی درمان به بیمارستان پرداخت نشده؛ روند درمانی کند پیش میرود و اگر اینطور پیش برود احتمال توقف روند درمان امکان دارد."
جوابی از دکتر نوبخت تا به حالا دریافت نکرده ایم/ تا الان؛ بیش از 100 بار عمل جراحی
شادکام؛ پدر یکی دیگر از آسیب دیدگان نیز گفت: "وضعیت درمان دخترم کماکان پیش میرود ولی این روند خوب نیست. حدودا یک ماه قبل دکترهای بیمارستان حضرت فاطمه "س" گفته اند که هزینه ی درمان دخترانتان هنوز به حساب بیمارستان واریز نشده است و ما نمیتوانیم بیش از این روند درمان را پیش ببریم. به هر صورت کارهایشان انجام میشود ولی آنطور که قرار بود به صورت ویژه رسیدگی کنند، عمل نشده بلکه معمولا به صورت یک بیمار عادی رفتار میکنند. دخترم تا الان بیش از 100 بار عمل کرده وتا حدودی نتیجه هم خوب بوده ولی هم دختر 13 ساله ی من و هم سایر دخترها؛ از نظر روحی روانی در شرایط خوبی نیستند؛ به خاطر اینکه صورت ها و دست هاشان تخریب شده و طبیعتا چون در سنی هستند که زیبایی برایشان خیلی اهمیت دارند؛ منزوی شده اند و تا به الان به خوبی به جامعه برنگشته اند."
وی افزود: "ما برای مشکل مالی که دکترها گفته بودند؛ به سازمان برنامه و بودجه ریاست جمهوری رجوع کردیم و حتی در جلسه ای که با آقای نوبخت داشتیم این موضوع را گفتیم ولی تا به الان از جانب ایشان در مورد این جلسه شاهد اقدام و کاری نبوده ایم."
چند سال است که حتی یک جلسه ی مشاوره برای شان نگرفته اند
مرادی پدر یکی دیگر از دخترهای حادثه دیده مدرسه شین آباد گفت: "دختران ما درمان میشوند ولی روند درمان مداوم نیست؛ به خاطر اینکه پول به حساب بیمارستان واریز نمی شوند. درمان خارج از کشور فعلا منتفی شده ولی روند درمان در داخل کشور لنگان لنگان پیش میرود. آخرین باری که دخترم عمل جراحی کرد دو ماه پیش بود. قبل از مهر امسال قرار بود بچه ها ویزیت شوند ولی چون پول واریز نشده بود؛ ویزیت نشدند."
مرادی در مورد وضعیت روحی دخترش گفت: "تا به حال دو سه سال است که حتی یک روانپزشک اینها را ندیده و یا حتی یک جلسه ی مشاوره برای فرزندانمان نگرفته اند."
نه ویزیت می کنند و نه درمان
مادر یکی از دانش آموزان آسیب دیده نیز گفت: "وضعیت درمان خوب نیست. تقریبا دو هفته قبل دکتر گفت که هزینه را به حساب ما نریختند و به خاطر همین بچه های ما را نه ویزیت می کنند و نه درمان."
ارسال نظرات