تورم فزایندهای که در دهههای گذشته شروع و در دولت روحانی وارد مرحله خیزشی جدیدی شد، کار را برای دولت سیزدهم دشوار نموده است، اما در این بین راهکارهایی وجود دارد که میتواند در زمان منطقی به کنترل این پدیده نامطلوب کمک کند.
سخنان هماهنگ برخی دولتمردان مبنی بر این که نگذاشتیم قحطی شود و تورم ونزوئلایی چندصددرصدی به وجود بیاید، تعجب ناظران سیاسی، اقتصادی و رسانهای را برانگیخته است.
دولت باید اعتراف کند در طول ۵ سال گذشته نتوانسته سرمایهگذار را به تولید تشویق کند؛ بلکه بسیاری از تولیدکنندگان را که در برابر رکود مقاومت میکردند، با زیانهای مالی مجبور به عقب نشینی از تولید کرده است.
۴ سال پیش در چنین روزهایی، روحانی جیب مردم را ملاک تورم میدانست و آمارها را رد میکرد. حال که قیمت برخی مایحتاج زندگی مردم صعودی شده باید دید آیا هنوز هم دولتیها ارزشی برای جیب مردم قائل هستند؟