حسین روزبهانی، روانشناس و استاد دانشگاه در گفتگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو _ فاطمه قدیری در رابطه با تاثیرات مثبت و منفی معلم بلاگری اظهار داشت: فضای مجازی و معلم بلاگری، تأثیر معلم بلاگری و تولید محتوایی که این افراد انجام می‌دهنو که قطعاً هم خیلی زیاد شده است را، می‌تونیم به طور همزمان هم یک اتفاق مثبت و هم یک اتفاق منفی در نظر بگیریم. این کار یک شمشیر دو لبه است که یک‌سری محاسن و یک سری معایب دارد.
وی در رابطه با مزایای این کار افزود: زمانی که اون معلم بلاگر یک شیوه تدریس را در فضای مجازی ارائه می‌دهد که خوب و رسا و جذاب هست، باعث می‌شود تعداد مخاطبانش بالا برود و به جای این که یک کلاس بیست نفره از این سبک تدریس استفاده کنند، یک جامعه خیلی بیشتر و جامعه آماری بزرگ‌تری از این سبک تدریس استفاده می‌کنند.
وی افزود: معلم در این موارد سعی می‌کند یک سری خلاقیت‌ها در روش تدریس داشته باشد. مثلا در محتوا یا ساده‌سازی دروس که همین موضوع باعث می‌شود که دانش‌آموزان علاقه بیشتری به آن درس پیدا کنند. همچنین این گسترش جامعه آماری شامل معلم‌های دیگر در شهر‌های کوچیک نیز می‌شود. برای مثال معلم‌هایی که جوان و تازه کار هستند و استرس شروع تدریس را دارند، اگر بخواهند تدریس کنند، با دیدن این شیوه تدریس اولاً تجربه و اطلاعات نو کسب می‌کنند و ثانینا شاید از استرسشان کاسته شده و آمادگی لازم برای آموز دادن را پیدا کنند.
روزبهانی در رابطه با ابعاد منفی این موضوع تصریح کرد: معمولاً معلم‌ها در فیلم‌ها و تولید محتوا‌هایی که از دانش آموزان و در فضای مجازی منتشر می‌کنند، سعی می‌کنند فضایی شاد و خنده دار را نمایش دهند و یا از یک سری از رفتار‌های دانش آموزان فیلم برداری می‌کنند که شاید برای دیگران خیلی خنده دار باشد؛ این را نیز باید در نظر گرفت که یک دانش آموز در سن پایین تفکر انتقادی ندارد و شاید درحالی که دیگران به او می‌خندند نتواند از خودش دفاع کند و همین امر می‌تواند آسیب زیادی به کودک بزند و حتی روی خانواده‌اش تأثیر بگذارد.
وی در ادامه گفت: یکی از عوارض آن رفتار نادرست این است که کودک معمولاً سعی می‌کند تنها قسمت شاد خودش بروز بدهد و هیجاناتی مثل غم و غصه ناراحتیش را سرکوب کند. خب همین موضوع باعث می‌شود که خیلی نمایشی رفتار کند و سعی کند این بخش از زندگی خود را حذف و یا مخفی کند. واقعیت‌های زندگی شو و سعی کن لبخند‌ها غیر واقعی داشته باشه که می‌تواند از لحاظ روانی به او آسیب بزند و حتی می‌تواند تا حدودی هوش هیجانی کودک را کاهش بدهد.