گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، محمد اصغری؛ اکثر قریب به اتفاق اقتصاددانان و مدیران شرکت های غربی بر این موضوع معترف بوده و بر این باورند که تحریم ایران، اروپا را در وضعیتی بدتر از اکنون بدشان قرار خواهد داد، لیکن اکنون در واقع موضوع تحریم ها نه نبرد اروپا و آمریکا با ایران که در واقع نبردی بر سر کارآمدی دو مکتب فلسفی- سیاسی لیبرال دموکراسی و حکومت دینی مردم سالار است.
مسئله دیگری که این سطور در پی تحلیل آن است، اینکه هدف اصلی غرب از این کار چیست و طرف متضرر واقعی در این تحریم ها در دوقطبی غرب- ایران کدام قطب بوده و یا حداقل میزان ضررهای کدام طرف سنگین تر خواهد بود و شاید مهمتر از همه اینها رسیدن به این موضوع که در پس همه این کارها چه موضوعی نهفته است.
اما باید دید آیا این اتحاد آنچنان که لشکر رسانه ای غرب در پی القای آن به افکار عمومی جهان و به طور اخص افکار عمومی در ایران اسلامی هستند، واقعی می باشد یا تنها پوستینی از اتحاد داشته و غرب تحت فشارهای گوناگون در واقع در جهت نفی فلسفه وجودی نظام های سیاسی و اقتصادی خود که مبتنی بر سودگرایی می باشد، قدم برداشته است.
در بررسی این موضوع و سنجش وضعیت دو طرف ماجرا به نکات جالب توجهی برخواهیم خورد؛ اینکه طرف غربی دو سالی است که با مسئله مرگبار بحران اقتصادی دست و پنجه نرم کرده و این روزها روزهای اوج بحران آن بوده و سیاستمداران غربی کمر نظام های خود را در مقابل آن خم شده می بینند و مسئله زمانی بغرنج تر می شود که بدانیم با توجه به فلسفه اجتماعی جاری در غرب «زندگی یعنی اقتصاد.»
به بیان ساده تر در جامعه غربی چون همه چیز در اقتصاد خلاصه می شود، بنابراين نبود یا حتی به مشکل برخوردن آن برابر با تزلزل پایه های وجودی افتخار امروز رو به تضعیف غرب یعنی دموکراسی و رویگردانی مردم از نظام های سیاسی آنان و در نتیجه غیر مشروع بودن ادامه حکمرانی حاکمان دول غربی خواهد بود و این یعنی همان پایان تاریخ فوکو البته اینبار برای لیبرال دموکراسی!
به عبارتی غرب اکنون نه با یک مشکل صرفا اقتصادی بلکه با یک مشکل فلسفی مواجه است؛ نظام سیاسی غرب که از نظر شکلی هرچه باشد بر محور اومانیسم دور می زند امروز دیگر جوابگوی خواسته ها و نیازهای مردم نبوده و در واقع مردم غرب با تزلزل اقتصاد زمانی در اوج خود که نوید دنیایی پر از رفاه و خالی از مشکلات را برای آنان می داد اکنون با یک خلا فلسفی که توجیه گر نوع و هدف زندگی آنان باشد مواجهند.
طرف دیگر ماجرا اما ایران است کشوری با ساختار حکومتی مبتنی بر دین و ولایت فقیه که حد اقل بعد از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی فراز و نشیب های بسیاری را تجربه کرده و روزهای سخت بسیاری همچون هشت سال جنگ نابرابر سخت همراه با تحریم شدید را پشت سر گذارده است.
با ترسیم این چنینی موضوع و اندکی دقت بیشتر حداقل دو موضوع بیش از هرچیز دیگری خود نمایی خواهد کرد که بیان آنها ما را در یافتن تحلیلی درست از چرایی و هدف رفتار غرب در برابر ایران اسلامی یاری خواهد رساند.
اولین موضوع آنگونه که در بیان تشریح وضعیت غرب آمد مربوط به عجز دولتمردان غربی در پاسخگویی به مردم خود در حل بحران پیش آمده است.
در واقع آنان اکنون برای فرافکنی در مورد بحران و برهم زدن تمرکز مردم خویش در یافتن علت آن دست زدن به هر عملی را مجاز شمرده و این البته باتوجه به قدرت رسانه ای و تبلیغاتی آنان برایشان سهل می نماید.
مسئله بعدی اما مربوط به ایران، نوع و ساختار و الگوی حکومتی آن می باشد.
در نگاه اول شاید دخیل دانستن موضوع انقلابهای منطقه در تحریم ها علیه ایران و اتحاد غرب بر سر آن اندکی دور از ذهن برسد لیکن باید توجه داشت که اکنون کشورهای تازه انقلاب کرده با ساقط کردن نظام های پیشین خود که اتفاقا در مقابل غرب و تئوری های آن افرادی خود فروخته بودند بر سر انتخاب مدل حکومتی خویش در یک دوراهی مهم مانده اند؛ مدل حکومتی غربی با متدهای لیبرال دموکراسی که محوریت در آن باانسان است و یا تنها رقیب آن یعنی مدل حکومت اسلامی با محوریت دین که ایران مثال بارز و زنده آن است.
این مسئله زمانی برای غربی ها حساس تر می شود که بیاد آوریم آنان اکنون خود قادر به حل بحران خویش و جوابگویی به ملت خود نیستند و در طرف دیگر ایران اسلامی قرار دارد که علیرغم سنگ اندازی ها و کارشکنی های کوچک و بزرگ غرب طی دوران سی و چند ساله بعد ار انقلاب هر روز به ثباتی بیشتر رسیده است.
در واقع غرب در پس پرده بحران اقتصادی با آگاهی از اینکه فلسفه سیاسی خودساخته شان قادر به ادامه راه نیست و با مشاهده توافق حکومت دینی در ایران اسلامی سعی در بازسازی و اصلاح ساختارهای فلسفی حکومت های خویش و در مقابل تلاش هرچه بیشتر برای ناکار آمد جلوه دادن مدل حکومت دینی ایران اسلامی جهت به حاشیه راندن آن و جلوگیری از الگوگیری دیگر کشورها از آن می باشد.
پیشرفت های اخیر ایران در زمینه های مختلف که در اثر خودباوری ناشی از احساس عزتی که در سایه حکومت اسلامی پدید آمده است باعث خروج تاثیر مسائل ایران از بعد ملی و فراملی شدن تاثیر جهت حرکت آن شده است.
به طور مشخص موضوع هسته ای ایران اکنون به نمادی از به تحقق پیوستن شعار توانستن و مقاومت در برابر استکبار تبدیل شده و عقب نشینی غرب در این موضوع برابر با شکست تمام تئوری های دیگر آنان در سطح بین الملل تلقی خواهد شد.
در واقع غرب از طرفی با ساختن غولی از ایران هسته ای و خطرات آن برای مردم خود مقاومت در برابر او را توفیقی بزرگ برای خود جلوه داده و با این عمل به فرافکنی در پرداختن به موضوع اصلی مشکلات خود می پردازند و از سویی دیگر با زیر فشار قرار دادن ایران و سنگ اندازی در راه پیشرفت آن سعی در القا و انتقال این پیام به مردم منطقه علی الخصوص کشورهای انقلابی دارند که حکومت دینی کارآمدی خاصی نداشته و در هر صورت در برابر نظام لیبرالی حرفی برای گفتن ندارد و در نتیجه از این طریق آنان را از در پیش گرفتن مسیر طی شده توسط ایران برحذر دارند.
همچنین آنان در داخل ایران نیز در پی دلسرد کردن مردم از نظام و تضعیف پشتوانه مردمی آن از طریق ایجاد فشار های اقتصادی می باشند.
در این شرایط اما در داخل نقش دولت و رسانه و مخصوصا رسانه ملی در مهار تبلیغات گسترده غرب نقشی حساس و بی بدیل می باشد؛ چرا که آنگونه که می دانیم بیشتر نوسانات بازار جنبه ای کاملا روانی داشته و همین مسئله پاشنه آشیل عملیات روانی دشمن و فرصتی مناسب برای نظام جهت کنترل و ثبات در زندگی اقتصادی مردم می باشد.
دستگاه اجرایی و رسانه ها با پرهیز از ایجاد و القای تنش در اقتصاد با تبیین اینکه جریان تحریم ها موضوع تازه ای نبوده و اعلام زمان برای شروع آن جزئی از عملیات روانی دشمن است.
همچنین با بیان واقعیت ها و اعتماد به پایمردی مردم برسر سختی ها و دعوت آنان به اجرای فرمایش رهبر معظم انقلاب مبنی بر روی آوردن به یک اقتصاد مقاومتی و جامه عمل پوشاندن واقعی و نه در حد حرف به شعار سال یعنی حمایت از کار و سرمایه ایرانی نقشی بسیار مهم و حیاتی در عبور از این دوره گذار و تحمیل شکستی دیگر بر طرح ها و تئوری های دنیای امروز در تلاطم غرب خواهند داشت.
ارسال نظرات