به گزارش خبرنگاراقتصادی خبرگزاری دانشجو، تعداد معادن فعال ایران حدود 5000 معدن است که موجب اشتغال صد هزار نفر است و سهم معدن در تولید ناخالص ملی حدود یک درصد است (که با توجه به میزان ذخایر معدنی و نیروی انسانی و صنایع دیگر خیلی کم است. ایران با دارا بودن حدود ۶۸ نوع ماده معدنی (غیرنفتی)، ۳۷ بیلیون تن ذخایر کشف شده و ۵۷ بیلیون تن ذخایر بالقوه در میان ۱۵ قدرت معدنی جهان جای گرفته).
نتیجه اینکه بطور متوسط افراد شاغل برای هر معدن حدود بیست نفر است که کارگاه کوچک مقیاس ارزیابی می شود و در سطح کل کشور پراکنده است.
نفت به عنوان بزرگترین درامد کشور سهمش در تولید ناخالص ملی از 15 درصد تا 25 درصد با توجه به قیمت نفت در نوسان است.
ولی سهم شاغلین صنعت نفت حدود 200 هزار نفر است.
بنابراین یک فرق عمده معدن با نفت در قدرت اشتغالزایی ان است که حدود 10 برابر است.
فرق دوم در پراکندگی این سهم در کل کشور است که موجب توسعه متوازن و همه بخشی و در کل کشور می شود.
فرق سوم: تنوع محصولات است. محصولات معدنی شامل دهها نوع ماده معدنی می باشد که قابلیت تحریم کمتری دارد و بازاریابی و قدرت مانور آن بیشتر است. همانطور که بخش معدن در زمان این تشدید تحریم ها بخوبی تونست این رو اثبات کنه و ارز آوری مناسبی رو در شرایط سخت داشته است.
فرق چهارم: 97 درصد معادن کشور خصوصی هستند.
متاسفانه بخش معدن هم مثل بقیه صنایع در حاشیه سود آسان و در دسترس نفت به حاشیه کشیده شده و مغفول و مستضعف مانده است در حالی که می تواند یکی از راهکارهای رونق و ایجاد اشتغال و ثروت پایدار در کشور باشد.
علی محمودی- دانشجوی دکتری معدن دانشگاه امیرکبیر
ارسال نظرات