به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، در انتخابات ریاست جمهوری سال 88 تقلب شد چون؛ «مردم لرستان به دامادشان (موسوی) رای ندادند»، «در خیلی از شهرستان‌ها آمار مشارکت‌کنندگان در انتخابات بیش از 100درصد بود»، «در بعضی از صندوق‌ها احمدی‌نژاد رای کامل را کسب کرد و رقبای او حتی یک رای هم نداشتند» و... .
اینها بخشی از استدلال‌های جریان مدعی تقلب در انتخابات ریاست جمهوری است که در سال 88 مطرح می‌شد تا گزاره «تقلب در انتخابات» به افکار عمومی القا شود. چون جریان معترض به نتیجه انتخابات آنقدر با شور و حرارت و اعتماد به نفس این مسائل را تکرار می‌کرد که برخی از هواداران تحت تاثیر قرار گرفته و واقعا تصور می‌کردند در انتخابات تقلب شده است! اما گذر زمان باعث روشن شدن خیلی از آن مغلطه‌ها شد؛ چنانکه بدنه جریان مدعی تقلب در انتخابات سال 88، به فاصله 4 سال بعد در انتخابات ریاست‌جمهوری 92 شرکت کرد و دکتر حسن روحانی نیز در حالی به ریاست‌جمهوری رسید که تنها کمتر از 300 هزار رای او باعث شد تا انتخابات به دور دوم کشیده نشود.
به عبارت دیگر اگر بنای تقلب در انتخابات در دستور کار نظام جمهوری اسلامی بود، وزارت کشور دولت دهم می‌توانست با نخواندن کمتر از 300 هزار رای آقای روحانی، انتخابات را به دور دوم کشانده و در عمل بستر ساز رئیس‌جمهور شدن فردی غیر از ایشان شود اما پاسداری از تک تک آرای مردم و خواندن و اعلام کردن آنها باعث شد تا بسیاری از مردمی که به خاطر تبلیغات دروغین و اطلاعات نادرست؛ تحت تاثیر فتنه‌گران در سال 88 قرار گرفته بودند، به امانتداری جمهوری اسلامی در انتخابات پی برده و متوجه ظلم بزرگ فتنه‌گران در سال 88 در حق نظام شوند. در همین راستا، اخیرا انتشار گزارش تفصیلی عملکرد شورای نگهبان در جریان انتخابات ریاست جمهوری یازدهم که هفته گذشته منتشر شده است نشان می‌دهد بسیاری از مسائل سطحی و سخیفی که جریان مدعی تقلب در انتخابات 88 علیه جمهوری اسلامی مطرح می‌کرد تا به وسیله آن تقلب در انتخابات را اثبات کند، در جریان انتخابات سال 92 نیز عینا وجود داشته اما با توجه به آنکه نامزد مورد نظر این جریان در انتخابات توانست پیروزی را از آن خود کند، هیچ‌گاه این موارد به عنوان نشانه‌های تقلب در انتخابات سال 92 مطرح نشده است.
به عنوان مثال موضوع «تک رای» بودن نامزد پیروز در انتخابات (به این معنا که در برخی صندوق‌ها یکی از نامزدها تمام آرا را کسب کرده است و هیچ یک از رقبای وی حتی یک رای هم نداشته‌اند) یکی از موضوعاتی بود که در سال 88 به عنوان سند تقلب در انتخابات عنوان می‌شد اما گزارش شورای نگهبان از انتخابات 92 نشان می‌دهد، این مساله در انتخابات سال گذشته نیز عینا تکرار شده است:
«نتایج شمارش آرا در برخی از صندوق‌ها به نحوی است که به نتایج شمارش آرا در آن صندوق در اصطلاح «تک رأی» می‌گویند. بدین معنا که صرفاً یک کاندیدا رأی آورده است و سایر کاندیداها رأی نیاورده‌اند. گفتنی است اولاً تعداد این صندوق‌ها بسیار اندک است و مجموع آنها در نتیجه کلی انتخابات بی‌تأثیر است، ثانیاً چنین حالتی به خاطر معیار و ملاک رأی‌دهی در برخی مناطق است که همه رأی‌دهندگان به یک صورت و براساس نظر متنفذین روستا یا ده (رئیس قوم یا بزرگ قوم و...) رأی می‌دهند. این امر در این مناطق غیرقابل اجتناب و امری جاری و عادی است... در انتخابات اخیر ریاست جمهوری (یازدهم) صندوق‌های تک رأی در 11 شهرستان و در 91 شعبه بوده است البته با توجه به میزان اندک آرای صندوق‌های تک رأی نوعاً در نتایج انتخابات بویژه در انتخابات ریاست جمهوری تأثیر زیادی ندارند به نحوی که در انتخابات مذکور مجموع آرای صندوق‌های تک رای 13 هزار و 311 عدد رأی بوده است. لذا صرف وجود صندوق‌های تک رأی به هیچ عنوان نمی‌تواند دلیلی بر وقوع تخلف در رأی‌گیری بوده باشد».
یا مساله مشارکت بالای 100درصد در برخی صندوق‌های رای، از محورهای مهمی بود که سال 88 با استناد به آن بر ناسالم بودن انتخابات تاکید می‌شد اما گزارش شورای نگهبان از انتخابات ریاست جمهوری یازدهم نیز نشان می‌دهد در 11 شهرستان، آمار شرکت‌کنندگان در انتخابات بیشتر از جمعیت آن شهر بوده است:
«آرای مشارکت بالای صددرصد یکی از شبهاتی است که برخی آن را دلیلی بر خدشه وارد بودن بر نظارت شورای نگهبان بر شمارش آرا دانسته‌اند.
در این رابطه لازم به توضیح است که آمار واجدین شرایط در هر حوزه انتخاباتی و کل کشور توسط سازمان ثبت‌احوال اعلام می‌شود. آماری که این سازمان ارائه می‌دهد آمار ساکنان ثابت در هر منطقه است که محل زندگی، اشتغال و احتمالاً تولد آنان در آن منطقه ثبت شده است. لذا این آمار با تعداد افرادی که در آن منطقه حضور واقعی دارند متفاوت است. در واقع برخی مناطق به خاطر عوامل مقطعی، دارای آمار لحظه‌ای هستند و نه آمار ثابت ساکنان. عوامل موقت مانند مهاجرت‌های شغلی و کارگری، مهاجرت‌های گردشگری، مهاجرت‌های علمی (دانشجو بودن)، مهاجرت‌های فصلی و... آمار این مناطق را غیرثابت و لحظه‌ای قرار می‌دهد. لذا آماری که می‌تواند معیار و ملاک برای ارزیابی صحت نظارت شورای نگهبان قرار بگیرد، تطبیق آمار همه افراد شرکت‌کننده در انتخابات (اعلام شده توسط عوامل نظارتی شورای نگهبان) با آمار ثبت احوال نسبت به همه افراد واجد شرایط است. به عنوان نمونه، در انتخابات دوره یازدهم ریاست‌جمهوری در 11 شهرستان آمار رأی دهندگان بیش از صددرصد بود. مجموع این شهرستان‌ها نزدیک به یک میلیون و 116 هزار نفر جمعیت دارند درحالی که یک میلیون و 934 هزار نفر در آنجا رأی داده بودند که در بسیاری از آنها در همه ادوار انتخابات بیش از صددرصد مشارکت ثبت شده است». اما نکته جالب توجه‌تر اینجاست که بسیاری از این مسائل سطحی و شبهات پیش پا افتاده در ماجرای سال 88 مورد استناد رسمی رسانه‌های داخلی و خارجی حامی فتنه‌گران قرار بود؛ از جمله نشریه گاردین که با اشاره به شرکت بیش‌از 100درصد برخی شهرستان‌ها مدعی تقلب در انتخابات ایران شده بود! در مجموع به نظر می‌رسد با توجه به روشن‌تر شدن عمق ظلم فتنه‌گران به نظام در سال 88 و مطرح کردن ادعای تقلب در انتخابات، باید در محاکمه و مجازات بانیان این مساله تسریع شود.
منبع: وطن امروز
ارسال نظرات