به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، وحید یامین‌پور در مقدمه سخنانش گفت: خیلی‌ها می‌توانند درباره دین و از وجوه مختلفش سخن بگویند؛ ولی اندک‌اند کسانی که می‌توانند داستان دین را تعریف کنند. تفاوت است میان رویکرد‌های جزءنگرانه به دین و رویکردی که داستان دین را تعریف می‌کند و از روح دین می‌گوید. کسی که بتواند داستان دین را تعریف کند، تمام اجزای دین در این داستان معنای خود را پیدا می‌کند.
یامین‌پور با تاکید بر اینکه مرحوم صفایی حائری یکی از معدود افرادی است که داستان دین را گفته و روح دین را دریافته است، ادامه داد: بالاترین بصیرت دینی این است و به اندازه آشنایی خود با ایشان، مرحوم صفایی حائری در اندیشه سیاسی و ابعاد تربیتی دین به نظرم جزو بهترین‌هاست.
او با اشاره به کتاب «مدیریت و سازندگی» اظهار کرد: این کتاب جزو بخشی از آن داستان است که از زاویه اندیشه سیاسی با دین نسبت پیدا می‌کند و روایتی که از ولایت و رابطه ولایی تبیین می‌کند، جزو بهترین تبیین‌هاست. ایشان در این کتاب به خوبی توانسته این نقطه عظیمت جامعه دینی را در تبیین رابطه ولایی با رابطه غیرولایی نشان بدهد. در یک‌سوم پایانی کتاب وارد تئوری ولایت فقیه می‌شود و روایت‌های مشهور را از عمر بن حنظله نقل می‌کند و به نقطه‌ای بازمی‌گردد که اگر هیچکدام از این روایت‌ها نباشد، می‌شود در نقطه‌ای ایستاد و داستان دین را تعریف کرد تا ثابت شود ما به ولایت فقیه نیاز داریم. با اینکه چهل سال از ایراد این سخنرانی‌ها گذشته، این تبیین جزو تبیین‌های ناب و نو است.
او با افزودن این نکته که این کتابی اجتهادی است که برای امروز باید مبنای گفتگو قرار بگیرد و هنوز مسئله ماست خاطرنشان کرد: ادبیات این کتاب مجهز به مفاهیم امروز نیست و متناسب با اوضاع دهه پنجاه ایراد شده است؛ ولی در طرح مسئله تفاوتی نمی‌کند. ایشان بر اساس ادبیات امروزی، در این کتاب هشدار می‌دهد که روابط افقی در جامعه دینی مبتنی بر عقل حسابگر نیست. روابط اگر خود را در معنای اصالت فایده جستجو کند، تبدیل به روابط بروتراتیک می‌شود.
در ادامه مدیر واحد پژوهش انتشارات لیلة القدر اظهار به گزارشی کوتاه از بن‌مایه کتاب پرداخت و گفت: این کتاب سخنرانی کامل و بخش‌هایی از چند سخنرانی مرحوم صفایی حائری به طور پراکنده است که به اوایل دهه شصت بازمی‌گردد. مرحوم صفایی در خصوص مدیریت در این کتاب اینطور بیان می‌کند که یک خط مدیریت داریم که همه جا در خانواده و جامعه و حکمت اسلامی جواب می‌دهد و باید دید این خط مدیریتی چه ویژگی‌هایی دارد. ایشان با دید کلان به دین نگاه می‌کنند و وقتی هدف دین تربیت و رشد باشد، مدیریت نیز مبنی بر همین خواهد شد.
حجت‌الاسلام محمد علی‌گو افزود: ایشان مدیریت امام خمینی (ره) را به عنوان یک مدیریت موفق دینی شرح می‌دهد و بر اساس واقعیت موجود به آن می‌نگرد؛ مدیریتی دینی که اکنون نیز کاربرد دارد و موفق است. ایشان مدیریت‌های قبل و بعد از انقلاب را مطرح و با هم مقایسه می‌کند و اینطور جمع‌بندی می‌کند که این نوع مدیریت خاص، مبتنی بر نوعی تربیت و سازندگی خاص است که آن نیز مبتنی بر انتخاب فرد است.
مدیر واحد پژوهش انتشارات لیلة القدر ادامه داد: ایشان زمینه‌های مدیریت اسلامی را شامل بینات و کتاب و میزان مطرح می‌کند و بر اساس این زمینه‌ها، خطوط کلی مدیریت اسلامی را ارائه کرده و مهم‌ترین خط کلی را این بیان می‌کند که در سازمان‌های غیردینی، مهم این است که کار پیشرفت کند. اما در جمع دینی مهم این است که آدم پیشرفت کند و بالا برود و پیشرفت کار مبتنی بر پیشرفت افراد است.