سرنوشت اوکراین در سال انتخاباتی آمریکا و گزینه‌های کی‌یف

 به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، بسیاری از کشور‌های غربی که ابتدا تمایلی به ارسال تسلیحات سنگین به اوکراین نداشتند، مسیر خود را تغییر داده و تجهیزات مختلفی از تانک‌های سنگین گرفته تا سیستم‌های دفاع هوایی را به این کشور ارسال کرده و همچنان به تداوم این روند متعهد هستند.

علاوه بر این، خلبانان اوکراینی در حال آموزش برای جت‌های جنگنده احتمالی هستند، مطالبه‌ای که دولت اوکراین از ابتدای شروع جنگ عنوان کرده است.

واشنگتن سرسخت‌ترین شریک نظامی اوکراین از ابتدای جنگ بوده و تسلیحات و تجهیزات بیشتری در مقایسه با سایر کشور‌ها ارسال کرده است. جدیدترین داده‌های وزارت امور خارجه ایالات متحده نشان می‌دهد که کل کمک‌های نظامی این کشور تحت ریاست جو بایدن، رئیس‌جمهوری آمریکا از ۴۲ میلیارد دلار فراتر رفته که ۴۱.۳ میلیارد دلار آن از زمان آغاز جنگ بوده است.

با این حال به اعتقاد برخی تحلیلگران سرنوشت ناخوشایندی در انتظار زلنسکی است. واشنگتن به دست نشانده‌های خود در نقش سران دولت‌های خارجی تنها به عنوان ابزاری برای دستیابی به اهداف ژئوپولیتیکی می‌نگرد و بعد از اینکه این دست نشانده‌ها وظایف محول شده خود را انجام دادند، آن‌ها را برکنار می‌کند.

سرنوشت مشابهی در انتظار «ولودیمر زلنسکی» رئیس جمهوری اوکراین نیز وجود دارد، به محض اینکه زلنسکی نقشی را که غرب برای او معین کرده، ایفا کند. زمانیکه دیگر مورد نیاز حامیان غربی نیست چه نوع خاتمه‌ای در انتظار زلنسکی است؟ فنا بعد از یک کودتا، برکناری از قدرت با برگزاری انتخابات یا اتهام، بازداشت، حبس و غیره.

خدمت غرب به اوکراین یک طرفه نیست

با نگاهی واقع گرایانه به جنگ میان روسیه و اوکراین در حالی که تهاجم روسیه ادامه دارد، اوکراین اغلب به شدت به حمایت نظامی و اقتصادی غرب وابسته است. با این حال، این رابطه آنطور که در ابتدا ممکن است یک طرفه به نظر برسد، نیست. حمایت غرب در واقع در کمک به اوکراین برای دفاع از خود بسیار مهم بوده است، این موضوع در صورتی است که جهان دموکراتیک نیز طیف وسیعی از منافع را از حمایت از تلاش‌های جنگی اوکراین به دست می‌آورد.

مهم‌ترین این مزیت‌ها کسب منافع در میدان جنگ است. به اعتقادات رهبران کشور‌های غربی و اروپایی، اوکراین در میدان جنگ به طور پیوسته در حال نابودی پتانسیل نظامی روسیه است. این روند جنگ به طور چشمگیری تهدیدی را که برای جناح شرقی ناتو ایجاد می‌کند، کاهش می‌دهد.

شکست در اوکراین، روسیه را از صفوف ابرقدرت‌های نظامی جهان پایین می‌آورد و مسکو را با سال‌ها بازسازی روبرو می‌کند و تهدید‌های ناشی از اقدامات احتمالی روسیه را در کشور‌های دیگر به حداقل می‌رساند. مهم این است که غرب با حمایت از اوکراین می‌تواند پتانسیل نظامی روسیه را بدون انجام هیچ اقدامات مستقیم یا تلفات جانی، کاهش دهد.

بر اساس نگاه سیاستمداران غربی، «راه جلوگیری از رویارویی با روسیه در آینده، کمک به اوکراین برای عقب راندن مهاجم در حال حاضر است. این درس تاریخ است که باید ما را راهنمایی کند و به اقداماتی قبل از اینکه خیلی دیر شود، فوریت بخشد.».

اما اگر بازی به نفع روسیه پایان یافته و این درس نادیده گرفته شود و اوکراین شکست بخورد، غربی‌ها نگران هستند که روسیه تقریباً به طور قطع فراتر رفته و تهدیدی مستقیم برای کشور‌های عضو ناتو مانند کشور‌های بالتیک، فنلاند یا لهستان محسوب خواهد شد.

در آن مرحله، دیگر امکان اجتناب از تلفات قابل توجه ناتو وجود نخواهد داشت. نبرد در میدان اوکراین به ناتو هدف تازه‌ای بخشیده است و با عضویت سوئد و فنلاند در ناتو باعث گسترش بیشتر اتحاد نظامی در اتحادیه اروپا شده است. این امر عاملی شده تا اتحادیه اروپا بیش از هر زمان دیگری متحد شود.

به طور کلی، تمایل و توانایی غرب برای ادامه حمایت از اوکراین مبتنی بر توافق در برابر چیزی است که از آن دفاع می‌کند. موضع غرب در مورد آینده جنگ اوکراین به دلیل چرخه انتخابات در ایالات متحده و اروپا پیچیده است.

با وجود مخالفت‌های فراوان در آمریکا و اروپا، بسته کمکی به اوکراین ارسال شده است و کشور‌های اتحادیه اروپا و ناتو به تعهد تجهیزات جنگی برای اوکراین ادامه می‌دهند. اما نکته قابل تامل، تا زمانی که چرخه انتخاباتی کامل نشود، سیاست‌ها در حالت تعلیق هستند و موقعیت اوکراین را تضعیف می‌کنند و دست مسکو را تقویت می‌کنند.

آینده جنگ اوکراین ارتباط مستقیمی با انتخابات آتی ایالات متحده و روی کار آمدن دموکرات‌ها و یا جمهوری خواهان دارد. در حال حاضر بهترین گزینه برای اوکراین آماده سازی زمینه برای حل و فصل مذاکرات احتمالی با پوتین است؛ تصمیمی که اوکراین باید بگیرد و در این شکی نیست.

اما نکته کلیدی نوع حل و فصل است که ممکن است قابل قبول باشد. موضع حداکثری زلنسکی مبنی بر خروج کامل روسیه از تمام خاک اوکراین همچنان پابرجاست. این امر با واقعیت وضعیت نظامی در زمین و در میان جمعیت‌های سرزمینی که اکنون تحت کنترل روسیه است، تضعیف می‌شود.

همچنین پیوستن و یا عدم پیوستن اوکراین به ناتو از موضوعات مهمی است که ادامه و یا مذاکره برای حل و فصل جنگ را به چالش کشیده است. تصمیمی که آینده اوکراین را یا متحد شرق و یا در مقابل شرق قرار خواهد داد.