فعال جنبش دانشجویی گفت: دانشجو باید سیاسی باشد و نه سیاستزده و این مهم از اهمیت ویژهای برخوردار است چرا که این قشر تأثیرگذار باید مراقب باشند که در چنین شرایطی تبدیل به پیاده نظام احزاب و گروههای سیاسی کشور نشوند.
در سی و هشتمین قسمت از برنامه شانزده آذر با عنوان «انتخاب هوشمند؛ مجلس تراز» میزبان مصطفی کواکبیان تا با طرح بحثی پیرامون ساختار نظام سیاسی کشور، جایگاه احزاب در تاثیرگذاری بر مسائل اساسی را نقد کرده و مورد بررسی قرار دهیم.
در سلسله نشستهای «انتخاب هوشمند؛ مجلس تراز» میزبان غلامرضا مصباحی مقدم بودیم تا با طرح بحث و پرسشهایی در میزگرد دانشجویی، به بررسی جایگاه تشکلهای سیاسی و احزاب در نظام تصمیمگیری کشور بپردازیم.
عبدالله مرادی، مدیرکل دفتر امور سیاسی وزارت کشور در میزگرد دانشجویی برنامه «شانزده آذر»: یارانه دادن از طرف دولت به احزاب میتواند محل نقد باشد که حزبی که قرار است کار سیاسی مستقل انجام دهد نیازمند یارانه دولتی است. اما ساختار اقتصاد سیاسی احزاب ما بعضا به گونهای است که نیازمند یارانه هستند. این تعارض وجود دارد که آیا حزب باید از لحاظ سیاسی مستقل باشد یا یارانه دریافت کند. تلاش کردیم این کمک با عنوان یارانه تعلق نگیرد بلکه از طریق خانه احزاب به عنوان یک نهاد مدنی برآمده از درون احزاب توزیع شود. حزب باید به لحاظ مالی استقلال داشته باشد و بتواند از نهادهای مختلف دریافت مالی داشته باشد، اما به صورت شفاف، امیدواریم روزی برسد که احزاب در کشور نیازمند یارانه نباشند.
دبیرکل جامعه اسلامی مهندسین در گفتوگوی تفصیلی با خبرگزاری دانشجو: احزاب ما جزیره کوچکاند و جمع آنها (جبهه) که هر روز نامی را برای خود انتخاب و سپس نام دیگری را جایگزین میکند. جبهه ژلهای است. این موضوع به مجلس هم رسیده است به طوری که نماینده روزی چپی و روزی راستی است. روزی موافق وزیر و روز دیگر مخالف آن میشود. در یک جمله؛ ما حزب نداریم. گاهی برخیها فکر میکنند با حزب پرتعداد میتوانند مقابل نظام بایستند. برخی رئیس جمهورها پس از انتخاب میگفتند من فکر نمیکردم انتخاب شوم. به کابینههم فکر نکرده بودم. جلوتر برویم تا یکسری آدمهای خوب برای کابینه پیدا کنیم. یک رئیس جمهور باید قبل از انتخاب ۲۰۰ شخص قوی (به اصطلاح بنده) سردار حکمرانی خوب در چنته خود داشته باشد.
در سلسله جلسات میزگردهای دانشجویی در برنامه شانزده آذر تلویزیون اینترنتی خبرگزاری دانشجو، میزبان عبدالله مرادی، مدیرکل دفتر امور سیاسی وزارت کشور بودیم که موضوع محوری این نشست جایگاه تشکلهای سیاسی در نظام تصمیمگیری کشور بود.
عبدالله مرادی، مدیرکل دفتر امور سیاسی وزارت کشور در میزگرد دانشجویی ویژهبرنامه «شانزده آذر»: اینکه افراد خودشان را مستقل از احزاب معرفی میکنند گویای یک ریشه در فرهنگ سیاسی تاریخی ماست که کار حزبی را سخت میکند. در نظامهای حزبی مدرن مارکدار بودن افراد یک افتخار است و در برخی کشورهای ریشه دار و دارای فرهنگ سیاسی خانوادهها در چندین نسل با افتخار از یک حزب حمایت کردند. این نشان میدهد ما از این نظر چقدر فاصله داریم و در زمینه فرهنگ سیاسی چالش داریم.
عبدالله مرادی، مدیرکل دفتر امور سیاسی وزارت کشور در میزگرد دانشجویی ویژهبرنامه «شانزده آذر»: بدنه دانشجویی که دچار محافظه کاری نشده و متصل به حلقههای ثروت و قدرت نشده است، فرمولهای حزبی و ستادهای احزاب شب انتخاباتی را نقد کنند تا جامعه این آگاهی را پیدا کند که کار حزبی یک کار دقیق، باقاعده و چارچوب محور باید باشد. استاندارهایی تعیین کردیم مثل اینکه احزاب باید شعبه استانی، دفتر شهرستانی، رسانه و تشکیلات داشته باشند و مجامع قانونی خود را برگزار کنند تا یک ساختار درست و حزبی شاهد باشیم. قبل از قانون جدید احزاب و گروههای سیاسی که سال ۱۳۹۵ ابلاغ شد، ۲۵٠ حزب داشتیم که قانون با سختگیری استاندارهای کار حزبی را ارتقا داد و بر برگزاری مجامع عمومی احزاب تمرکز کرد. افزایش استانداردهای احزاب با هر نگاه سیاسی، اعتماد و آرامش خاطر بیشتری در جامعه ایجاد خواهد کرد و در نتیجه بر کیفیت رای دهی و مشارکت تاثیر خواهد داشت.
عبدالله مرادی، مدیرکل دفتر امور سیاسی وزارت کشور در میزگرد دانشجویی ویژهبرنامه «شانزده آذر»: در دوران اصلاحات، حزب به یک معنا و مهمتر از آن سازمانهای مردم نهاد به نوعی مولود گفتمان سیاسی اصلاحات بودند و این نهاد در فضای سیاسی کشور برجسته شد و تاثیرات خودش را داشت. در گفتمان انقلاب اسلامی، عدالت و دولت مردمی شاهد برجسته شدن نهادهای دیگر مانند مجموعههای دانشبنیان هستیم که برآمده از متن پیشرو گفتمان انقلاب است. البته مجموعههای مردم نهاد و دانش بنیان نمیتواند فعالیت سیاسی مستقل داشته باشد، اما تاثیرات مستقیم بر عرصه سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی خواهد داشت. عرصه سیاسی در حال تکثر است، حلقههای میانی متعدد هستند و نهادهای مختلف میتوانند مطالبات مردم را نمایندگی کنند و نظام سیاسی باید این را برای فعالیت نهادهای مردمی، اتحادیهها، گروههای جهادی و... تسهیل کند.
عبدالله مرادی در میزگرد دانشجویی ویژهبرنامه «شانزده آذر»: در ادبیات انقلاب اسلامی، همچنان تاکید بر کار دسته جمعی و تحزب به معنی ریل گذاری برای مطالبات جامعه و کانالکشی برای درخواستهای اجتماعی وجود دارد. امر سیاسی دیگر صرفا در اختیار احزاب و گروههای سیاسی نیست و همگانی شده. اما باید بر این نکته تاکید کنیم که فعالیت سیاسی صرفا باید در اختیار احزاب سیاسی باشد. اما این واقعیت ممکن است در برخی جاها منفی باشد مانند ایفای نقش سلبریتیها که یک آسیب است، اما از این آسیب گریزی نیست. فعالیت سیاسی مشخص در انتخابات مانند ارائه فهرست انتخاباتی و معرفی کاندیدا به مردم در اختیار احزاب است و ورود هر مجموعه و نهاد صنفی و تخصصی در عرصه سیاسی طبق قانون موجود ممنوع است.
عبدالله مرادی، مدیرکل دفتر امور سیاسی وزارت کشور در میزگرد دانشجویی ویژهبرنامه «شانزده آذر»: در کشور ما حزب و گروه سیاسی یک نهاد وارداتی متاثر از گفتمان مدرن بوده چه از نوع گفتمان سوسیالیستی و چپ و چه از نوع گفتمان محافظه کاری، لیبرالیسم و راست. به جای اینکه ما در کشورمان شاهد احزاب گسترده باشیم که رسانههای مختلف داشته و دارای یک گفتمان فکری و ایده حکمرانی مشخص هستند، متاسفانه در موارد متعدد به سمت محافل سیاسی و حلقههای بسته سیاسی سوق پیدا کرده است. در همه نظامهای سیاسی مدرن، حزب یک کارکرد تاثیرگذاری بر حکمرانی و ایفای نقش مستمر بر نظام سیاسی است. متاسفانه در عمده موارد احزاب ما تبدیل شدند به ستادهای انتخاباتی. این آسیب اثرات خودش را بر امر مهم مشارکت در انتخابات برجای گذاشته است.
بسیاری معتقدند جای خالی تحزب در پیگیری مطالبات مردمی با توجه به اعتراضات سالهای اخیر یک ضرورت است، چراکه این امر منجر به افزایش بینش سیاسی جامعه و در پی آن رقم خوردن اعتراضاتی با کمک احزاب شناسنامهدار خواهد شد؛ اگرچه این امر تاکنون محقق نشده است.
بوربور با اشاره به سفر اخیر رئیسجمهور به سوریه، گفت: دولت سیزدهم با دیپلماسی هوشمندانه و عاقلانه تاکنون توانسته فضای بینالمللی بسیار خوبی را برای کشور بهوجود آورد.
حمیدرضا ترقی قائم مقام حزب موتلفه در گفتگو با خبرگزاری دانشجو: کارآمدی احزاب در درجه اول به قانون مناسب نیاز دارد. اگر مشخص شود که احزاب چه وظیفه و رسالتی دارند هم مشخص میشود که در نظام سیاسی چه جایگاهی دارد و هم خودشان را با آن جایگاه وفق میدهند. احزاب اگر قرار باشد که جامعه را نمایندگی کنند باید مشخص شود که جایگاه و مخاطبانشان چه قشری است. اگر خاستگاهشان عموم جامعه است باید برای تمام اقشار حرف داشته باشند. موضعی که ارائه میدهند باید نشان دهندهی تفکرات و اندیشهی همهی آنها باشد و نه فقط یک قشر خاص. این شاخصها اگر در قانون مشخص شود در درجه اول مربوط به قانون گذاری میشود. در درجه دوم به احزاب مربوط میشود. خود احزاب باید برای تغییر جایگاه خود نقش فعال داشته باشد. دولت باید پشتیبانی بکند. دولت موظف است مشارکت سیاسی را بالا ببرد. از چه طریق میتوان مشارکت را بالا برد. باید از نهادهای مردمی حمایت کند و نتیجه بخواهد. دولت باید از احزاب حمایت کند و برای افزایش مشارکت از آنها فعالیت بخواهد.