گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، زهرا باقری؛ چهلمین جشنواره فیلم فجر در حالی به پایان رسید که سینما به رسالت اصلی خود دست پیدا نکرده است. در مدت زمان چهل و چند ساله ی حضور جشنواره فیلم فجر، هنوز به نقطه ی مطلوبی که در سینمای تمدن ساز مطرح است، نرسیده ایم که این را در آثار سینمایی می‌شود مشاهده کرد و راه بسیار زیادی در پیش داریم تا سینما توسط اهل هنر، به رسالت اصلی خود دست یابد.
صنعت سینمایی که امروز شاهد آن هستیم، گویی اهمیت مخاطب و محتوایی که به او ارائه می‌دهد را از یاد برده ! آنچه که پس از گذشت سالها هنوز در صنعت سینما رخ نشان نداده، همسویی و تکامل فرم و محتوا است. در فیلم های اکران شده ی چهلمین جشنواره فیلم‌فجر، همانطور که شاهد حضور فیلم هایی با مضامین اثرگذار یا استفاده از تکنیک خوب هستیم، در برخی فیلم‌ها عدم وجود تکنیک و فرم درست یا عدم وجود محتوای اخلاقی و ارزشمند نیز مشاهده می شود. در واقع بسیاری از فیلم های ارائه شده یا از سمت محتوا و یا از سمت فرم ضعیف هستند. در حالی که فرم و محتوا مکمل یکدیگر اند و در کنار هم‌می‌توانند معنا و هنر را بسازند.
متاسفانه محتوا های خوب هم با درهم آمیختگی های زیادی انتقال واقعیت پیامهای ارزشی خود را از دست می‌دهند؛ به طوری که حتی فرم خوب هم نمی‌تواند کاستی آن را جبران کند. واقعیت اینجاست که توجه سینما صرفا به حضور مخاطب و پر شدن صندلی های سینما است؛ در حالی که ذائقه سازی که در مسیر اخلاق و حفظ اصول ارزشمند باید وجود داشته باشد، همانند حلقه مفقوده سالهاست که در این صنعت گم شده است. مسئله ی دیگری که در چهلمین جشنواره فیلم فجر با آن مواجه هستیم، بیشتر شبیه ویترین و شوآف سلبریتی ها بوده تا یک جشنواره فیلم که بشود به تعداد انگشت شمار دست در آن آثار فاخر را مشاهده کرد.
و آن چیزی که از جشنواره فیلم فجر ارائه شده فرسنگ ها فاصله دارد با پاسداشت رسالت سینما که قدم گذاشتن در راه تمدن اسلامی است و حفظ ارزش و اهمیت مخاطب و در نتیجه ی آن ارائه فیلم هایی که از نظر فرم و محتوا اصالت داشته باشند. ویترین جشنواره ای که به نام انقلاب نام گذاری شده ، پر است از نشر فرهنگ انگارهای غلط. در سینمایی که یکی از منابع فرهنگ سازی و انتقال فرهنگ است، ضد ارزش‌هایی ترویج می شود که جایگاهی در سینمای تمدن ساز ندارد. متاسفانه انتقال فرهنگ درست از سمت هنرمندان به عنوان نماینده ی هنر و سینما نیز وجود ندارد و یا اگر وجود دارد به صورتی است که سنخیتی با فرهنگ و اصالت جامعه ایرانی اسلامی ندارد.
اما عدم واکنش و دست روی دست گذاشتن اهالی این حوزه نیز جالب است. سلبریتی های سینمای ما گاهی آنقدر در خدمت این صنعت قرار گرفته اند که فراموش کرده اند سینما را باید در خدمت اهداف ارزشمند قرار بگیرند. زمانی که هدف ارتقای جایگاه سینما و به حد عالی رساندن تولیدات چه از نظر فرم و چه از نظر محتوا در مسیر تمدن نوین اسلامی باشد، در وهله ی اول این اهالی رسانه و سینما هستند که باید نسبت به محتوای ارائه شده و انتقال پیام از سمت خود به عنوان نماینده این حوزه، حساس باشند. به طور کلی غایت سینما این است که ارزش های جامعه را منتقل کند؛ اما در مواجه با آثار نامطلوبی که قابل مقایسه با جایگاه سینما نیستند ما راه بسیار زیادی داریم، در حالیکه سینما می‌تواند بستر بسیار مساعدی برای صادر کردن ارزش‌های تمدن اسلامی در قالب های هنری باشد. سینما چنین بستر حاصل خیزی است که به آن صورت مطلوب، از آن استفاده نمی شود و باید قدم های جدی در این حوزه، توسط اهالی سینما برداشته شود.
زهرا باقری - دبیر واحد فرهنگی انجمن اسلامی دانشجویان دفتر تحکیم وحدت دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.