به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، عبدالباری عطوان تحلیلگر مسائل راهبردی منطقه در مقاله جدید خود به اظهارات غرورآمیز نیدپرایس سخنگوی وزارت خارجه آمریکا اشاره کرد که مدعی شده بود: واردات سوخت از کشوری نظیر ایران که در معرض تحریم‌های متعدد قرار دارد، نمی‌تواند یک راه حل پایدار برای بحران سوخت در لبنان باشد و راه حلی برای این مشکل ایجاد کند.
عطوان در این مقاله تاکید کرد که رسیدن 3 نفتکش ایرانی به بندر طرطوس سوریه و انتقال این محموله‌های سوخت با تانکر به لبنان با ابتکار سید حسن نصرالله رهبر حزب الله لبنان و تعامل مثبت مقامات ایرانی اگر نتواند راه حل پایدار برای بحران سوخت در لبنان باشد، باید این سوال را مطرح کرد که راه‌حل آمریکا در این باره چیست؟ آیا راه حل آنها این است که ملت لبنان از گرسنگی و گرما در تابستان و سرمای زمستان که در پیش است، تلف شوند؟
عطوان ادامه داد: سید حسن نصرالله مانند گذشته با صداقت در جریان دیدار با حسین امیرعبداللهیان وزیر خارجه جدید ایران گفت که ایران هم پیمانی قدرتمند است که متحدانش را خوار و ذلیل نمی کند. اشاره وی به آمریکا بود که نه تنها متحدان لبنانی خود را تحقیر کرد، بلکه با تحریم و اعمال فشار بر این کشور به صورت مستقیم یا از طریق رژیم‌های عربی طی سال‌های گذشته باعث فروپاشی اقتصادی و ورشکستگی مالی و خدماتی این کشور شده، تمام ملت لبنان را تحقیر کرده است.
عطوان در مقاله خود در رأی الیوم نوشت: سخنگوی پرچانه آمریکا، اقدام ایران برای نجات ملت لبنان از گرسنگی و گرما و بیماری را یک عملیات برای بهبود اعتبار این کشور خواند. ممکن است این توصیف تا حدی درست باشد، اما سوال این است که چرا دولت آمریکا چنین اقدامی را برای اعتبار خود انجام نداد؟اقدام عملی آمریکا در نشان دادن اعتبار خود تنها شامل تحریم‌های شدید و فلج کننده و ویرانگر برای ملت‌های مختلف از جمله ملت لبنان و پیش از آنها سوریه، ایران و فلسطین بوده و از این اعتبار تنها برای ایجاد جنگ‌های داخلی استفاده می‌کند. در غیر این صورت چرا به صورت مستقیم یا از طریق متحدان خود در خلیج فارس نمی‌تواند جلوی اقدام ایران در ارسال سوخت به لبنان که بدون هیچ تبعیضی به همه مردم این کشور می‌رسد را بگیرد؟
عطوان به دیدارهای متعدد امیرعبداللهیان در جریان سفر به لبنان از سیدحسن نصرالله گرفته تا نخست وزیر و رئیس جمهور این کشور اشاره و تاکید کرد که ایران تعهد داد که دو کارخانه برای تولید برق در این کشور احداث کرده و در صورت درخواست دولت لبنان، بندر بیروت را به صورت سریع بازسازی کند. این بهترین راه‌حل پایدار برای بحران‌های لبنان است که آقای پرایس و دولتش از آن سخن می‌گویند. اما باید دید متحد آمریکایی نیز غیر از تهدید به اعمال تحریم‌های بیشتر برای افزایش بحران‌های لبنان می‌تواند چنین تعهداتی بدهد؟
در حالی که آمریکا تهدید به تحریم‌های بیشتر می‌کند، ایران متعهد شده که نفتکش‌های بیشتری را به لبنان اعزام کند تا بتواند این تحریم‌ها را درهم بشکند، این تفاوت اصلی دو متحد است که یکی شجاعانه در کنار انسانیت و ملت فقیر و محاصره شده و گرسنه می‌ایستد و نیازمندی‌های اساسی زندگی آنها را تامین می‌کند و متحد دیگر به دنبال افزایش فشارها و بحران‌های این ملت است تا آن را از پای بیندازد.
عطوان در بخش دیگری از مقاله خود به اظهارات عجیب نجیب میقاتی نخست وزیر لبنان که عربستان سعودی را قبله سیاسی خود معرفی کرد و در عین حال محموله‌های نفتی ایران را ناقض تمامیت ارضی لبنان دانست، واکنش نشان داده و تاکید کرد: ما از آقای میقاتی نمی‌خواهیم که قبله سیاسی خود را تغییر دهد و تهران را به عنوان قبله خود انتخاب کند، اما می خواهیم از قبله سیاسی و دینی خود که بزرگترین صادر کننده و تولید کننده نفت در جهان به شمار می‌رود خواهش کند که فقط یک محموله سوخت به بندر بیروت یا طرابلس بفرستد تا ملت لبنان از آن استفاده کنند!
ارسال نظرات