کوچ اجباری مردم «توگبری» به دلیل کم‌آبی / آبی که تا روستا آمد، ولی به خانه‌ها نرسید!

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، بحران بی آبی و از سویی کمبود امکانات اولیه زندگی از مشکلاتی است که روستا‌های زیادی در کشور با آن روبرو هستند، از طرفی عدم تحقق وعده‌های مسئولان برای آبرسانی هم ، به نوعی ناراحتی مردم روستا‌های کم آب را دوچندان کرده است. مسلما آب نقش اساسی در زندگی بشر دارد، به طوری که نبود آن سبک و آداب رسوم مردم را تغییر می‌دهد و به گونه‌ای که گاهی مردم یک منطقه را مجبور می‌کند از یک جا نشینی به کوچ نشینی روی بیاورند.

یکی از مناطقی که این روز‌ها با چنین مشکلی مواجه است، روستایی با نام «توگبری»، یکی از روستا‌های شهر چرام از توابع استان کهگیلویه و بویر احمد است. مردم این روستا با شروع فصل گرما، به دلیل کمبود آب مجبور هستند سه ماه از سال را به مناطق سردسیر کوچ کنند و بعد از گذراندن این دوره، اهالی این منطقه به روستای خود بازمی‌گردند.

 

 

حدود یک سال پیش بود که دین‌پرست، معاون هماهنگی امور اقتصادی و توسعه منطقه‌ای وزارت کشور به استان کهگیلویه و بویراحمد سفر و از نقاط مختلف استان بازدید کرد. یکی از مناطقی که مورد بازدید معاون وزیر کشور در این سفر قرارگرفت، منطقه عشایری توگبری شهرستان چرام بود؛ منطقه‌ای که مردم در تامین آب آشامیدنی و آب مورد نیاز دام خود با مشکل جدی مواجه بودند، به نحوی که مجبور بودند یا از طریق رودخانه‌ای دور دست و یا از خودر‌های حمل آب از طریق شهر چرام نسبت به تامین آب مورد نیاز خود، آن هم با رنج و مشقت فراوان، اقدام کنند. معاون هماهنگی امور اقتصادی و توسعه منطقه‌ای وزارت کشور به محض مشاهده وضعیت اسفبار روستا به فرماندار و مدیریت امور عشایری دستور دارد برای بررسی و حل مشکل اقدام کنند.

بر همین اساس از سوی فرماندار شهرستان چرام و با هماهنگی دستگاه‌های مسئول امور عشایر و آبفای روستایی چرام، عملیات آبرسانی به روستای توگبری در دستور کار قرار گرفت و پروژه آبرسانی این روستا در تابستان گذشته و در هفته دولت با اعتباری بالغ بر ۲میلیارد تومان به بهره برداری رسید، اما چون این طرح به طور کامل اجرا نشد و آب لوله کشی به خانه‌های روستائیان نرسید، مشکل مردم هم پابرجا باقی ماند.

 

 

به گفته سید حشمت الله صمیمی‌دوست، معاون هماهنگی اقتصادی استاندار کهگیلویه و بویراحمد، شبکه گذاری ۹ کیلومتر لوله پلی اتیلن، ساخت ۴ منبع ذخیره آب با ظرفیت ۲۵۰ متر مکعب، تامین ۳ دستگاه پمپاژ آب، احداث ۳ باب ساختمان موتور خانه و نصب و راه اندازی دستگاه ترانسفورماتور از اقدامات انجام شده برای اجرای این طرح است.

عملیات اجرایی ۹ کیلومتر خط انتقال طرح آبرسانی به منطقه توگبری در سال ۹۸ آغاز شد. هدف از اجرای این طرح، حمایت از عشایر و روستائیان، جلوگیری از مهاجرت آن‌ها به شهر‌ها و رونق تولیدات محلی و بومی در روستا‌ها بود، ولی متاسفانه وعده‌های مسئولان به معنای واقعی تحقق پیدا نکرد.

معاون هماهنگی اقتصادی استاندار کهگیلویه و بویراحمد معتقد است با بهره برداری از طرح انجام شده، منطقه محروم و عشایر نشین توگبری با ۱۴۰ خانوار از نعمت آب شرب مناسب برخوردار شدند. وی می‌گوید: برداشت آب پایدار و با کیفیت برای تامین آب شرب این منطقه ۵ لیتر در ثانیه است که این میزان پمپاژ آب، نیاز مردم این منطقه را برطرف خواهد کرد.

 

 

اما به گفته اهالی روستا، شبکه آب به روستا رسیده، اما انشعاب لوله به خانه‌های روستائیان نرسیده و مشکل بی‌آبی برقوت خود پابرجاست؛ به طوری که مردمان این روستا برای اینکه نیاز خود را برآورده کنند مجبورند مسافت طولانی را طی کنند تا از چشمه‌های اطراف آب بیاورند و حتی در بعضی از مواقع برای شست و شوی لباس‌های خود از آبی که از باران جمع کرده‌اند استفاده کنند.

 

یکی از اهالی روستا در این باره به خبرنگار ما می‌گوید: متاسفانه ما در روستا از امکانات اولیه‌ای زندگی برخوردار نیستیم. شغل بیشتر اهالی روستا دامداری است و برای تامین آب دام‌ها با مشکل روبرو هستیم و یکی از دلایلی که مردم روستا نمی توانند به شغل کشاورزی بپردازند همین مشکل بی آبی است. به خاطر اینکه بتوانیم به زندگی خود ادامه بدهیم مجبور به کوچ هستیم.

به گفته وی، این روستا چندین سال پیش برق نداشت تا اینکه در سال ۹۲ برق کشی انجام شد، اما با مشکلی که به وجود آمد حدود ۴ سال برق منطقه قطع شد؛ تا در سال ۹۶ با پیگیری‌ها اهالی روستا مشکل آنان رفع شد و بعد از این موضوع، نوبت مشکل آب رسیده است.

 

شنیده‌ها حاکی از این است که خانه‌های این روستا از سنگ و چوب درست شده است و بافت بسیار قدیمی دارد و نبود امکانات لازم و شرایط آب و هوایی باعث شده است اهالی روستا کوچ نشین باشند و به منطقه‌ای کوچ می‌کنند که به آب در دسترس داشته باشند. البته به گفته روستائیان در فصل کوچ تعدادی از مردم در روستا زندگی می‌کنند . کوچ آنان به مناطق دیگر دلیلی بر این نیست که مسئولان اهالی این روستا را به فراموشی سپرده باشند و برای ایجاد امکانات لازم زندگی هیچ گونه تلاشی انجام ندهند.

یکی از اهالی روستا می‌گوید: در روز‌های اخیر برخی از مسئولین برای برطرف کردن مشکل بی آبی به روستا آمده اند و قرار بر این شد که در اسرع وقت این موضوع را حل کنند. در حال حاضر جمعیت زیادی در روستا زندگی نمی‌کنند و بیشتر اهالی به منطقه‌ای نزدیک استان کوچ کرده اند و زمانی که مردم منطقه در روستا ساکن بودند با تانگر برای آن‌ها آب می‌آوردند و یا خود اهالی از چشمه آب می‌آوردند.